Garip değil mi? Meral Akşener’in yaptığı!
Hiç kimse Altılı Masa’nın 12. toplantısının yarım kalacağını ve toplantıyı tamamlamak için dört gün orta verileceğini iddia etmemişti. Nasıl kestirim edilebilirdi ki? Toplantı anına kadar her şey ince ince hazırlanmıştı. Yemek pişmiş hatta masaya servis bile edilmişti.
Her genel lider (Akşener de dahil), partisinden tam yetki ile donatılmış olarak oturmuştu masaya. Toplantı öncesinde ikili görüşmeler yapılmış (Kılıçdaroğlu-Akşener) hatta Kılıçdaroğlu’nun aday olmasını açıkça savunan Karamollaoğlu, bütün genel liderleri farklı ayrı ziyaret etmişti. Hatta kamuoyuna bu toplantıda adayın konuşulacağı (yani belirleneceği) fakat (büyük ihtimalle) açıklanmayacağı duyurulmuştu bile. Akşener dışında bütün genel liderler, yani dört lider da Kılıçdaroğlu’nu destekleyeceklerini beyan etmişti. Lafı çok uzatmadan, hiçbir sürpriz yoktu ortada.[1] Yani Meral Akşener, toplantı masasına otururken “ne ile karşılaşacağını” çok açık ve net bir biçimde biliyordu ve “hazırlanmış” olması gerekirdi. Açıkçası Akşener’in toplantı sırasında bir sürpriz ile müsabakası imkansızdı. Tek bir seçenek var geriye; Akşener’in aslında o toplantıya bu sonucu çıkarmak için gelmiş olduğu.
Ancak beklenen olmadı, toplantı yarım kaldı ve ertelendi. Nedenini yalnızca Meral Akşener ve onunla hareket eden “oyun kurucular” biliyor.
Kamuoyuna yansıtılan (aslında uzun zamandır), parti içinde birtakım şahısların, tabanlarını münasebet göstererek Kılıçdaroğlu’nun adaylığından rahatsız oldukları istikametinde. Kılıçdaroğlu’nun adaylığında seçimin riske gireceği ve “kazanacak aday”ın gerekli olduğu savı daima gündemde tutuldu. Ve İmamoğlu ve Yavaş daima öne sürüldü. Bu durumun “anlaşılabilir” birkaç nedeni mevcut. Doğrudan/doğuştan CHP’li birine duyulan alerjinin yanı sıra İmamoğlu ve Yavaş’ın İYİP tarafından çok rahat bir biçimde yönetilebileceği fikri. Ayrıyeten yaptırdıkları araştırmalarda, bu iki şahıstan rastgele birinin adaylığında İYİP’in daha çok oy alacağı ve daha çok vekil çıkaracağı tarafında sonuçların olması. Tekrar de not etmek gerekir ki “kazanacak aday” vurgusu parti tabanından ya da yöneticilerinden daha çok şahsen Akşener’in daima vurguladığı bir mevzu idi. Yani bu strateji şahsen Akşener’in.
Bu strateji kısa bir devir evvel aslında sonlanmıştı. İmamoğlu’na konulan siyasi yasak, Yavaş’ın argümanını yükseltmemesi ve hepsinden değerlisi Kılıçdaroğlu’nun performansını yükseltmesi nedeni ile. Ve elbette başka dört liderin açık tercihi ile. Yani Akşener’in, masaya bir alternatif koyduğu için kalkması mümkün değildi.[2]
Kamuoyuna yansıyan bir öteki münasebet ise Akşener’in (pardon parti yöneticilerinin), İYİP’in başka dört partiyle eşit tutulması ve pazarlıkta eşit hisse almasına ait muhalefet. Sonuçta İYİP’in oyu yüzde 15, Deva ile Gelecek ile, Saadet ile hatta DP ile tıpkı hisse alınamaz. Akşener nezdinde İYİP’e daha güçlü bir durum verilmesi dayatılmalı. Mesela en güçlü cumhurbaşkanlığı yardımcılığı üzere. Bunun bir “anlaşılabilirliği” var elbette. Sonuçta yüzde 15 ile (bu da abartılı ya) Başbakanlığa talip olan bir şahıs mevcut. Yani öbürleri ile eşit olunursa hatta daha tesirli ve yetkili olunmazsa nasıl oy arttırılabilir. Üstelik cumhurbaşkanı yapacakları partinin genel liderinin oyu yüzde 25, yani iki katı bile değil. Bu orana nazaran paylaştırılmalı “iktidar”.
Bu mevzu biraz tartışmalı sanırım. Bir bahiste haklılar, sonuçta CHP çok şeye karşın bir türlü oyunu arttıramıyor. (Eşyanın tabiatına alışılmamış fakat neyse). Fakat CHP’nin olabilir lakin Kılıçdaroğlu’nun oyu yüzde 25 değil. Buna eklenecek yüzde 15’e yakın (hadi siz yüzde 10 deyin) bir HDP oyu var.[3] Hatta yüzde 3 de sol oy var. Yani kılçıksız yüzde 40. Bu durumda Akşener ve onun üzerinden “oyun kuranların” şımarıklık yaptıkları rahatlıkla söylenebilir. (Tersten, devletin sahibi olduğunu düşünenlerin Kılıçdaroğlu’na bu türlü bir imkan açmasını da bu şımarıklığı “hak ettikleri” halinde yorumlamak da mümkün.)
Meral Akşener, nitekim bunu mu yapmaya çalışıyor, yani başka dört partinin önüne geçerek, mümkün bir geçiş sürecinde sağın birinci partisi haline gelmek için güçlü bir durum mu elde etmeye çalışıyor? Sonuçta Akşener’in asıl rakibi CHP değil, AKP’nin yenildiği (dolayısıyla dağıldığı) bir devirde sağın liderliğine soyunacak en güçlü şahsiyet (pardon asena). Şu ana kadar kamuoyuna pompalanan münasebet bu; Akşener ve münasebetiyle İYİP, zati Kılıçdaroğlu’na “evet” diyor fakat daha güçlü bir durum talep ediyor.[4]
Şu an kamuoyunun[5] bütün olumlu güçleri bu tarafa akmış durumda. “İnşallah” böyledir. Kılıçdaroğlu da versin, ne istiyorsa…
Ya o denli değilse… Yani Akşener’in asıl kaygısı, güçlü durum bile değilse…
Ya Akşener, pazartesi Altılı Masa’nın toplantısına gitmez ve (hatta bugün) “Kılıçdaroğlu kazanacak aday değildir” derse? Kendisini ya da Mansur Yavaş’ı ya da öteki birini “partimizin yetkili organları aday göstermeye karar verdi” derse?[6]
Bunu “asla ve asla” demeyeceğini garanti eden birileri var mı?
Sonuçta, Akşener’in şahsî siyasi tarihini biliyoruz![7]
Sonuçta, MHP geleneğinden gelenlerin siyasi “kıvraklığını” biliyoruz![8]
Bu ülkenin halklarının geleceği Akşener’in elinde!
Vay halimize mi diyeceğiz, uygun ki varmış mı?[9]
NOTLAR:
[1] Son bir uğraş ile Mansur Yavaş’a bir açıklama daha yaptırıldı, tv100’e. Bu tv100 de bir garip! CHP’li Mansur Yavaş açıklamasında; “Sayın Kemal Kılıçdaroğlu ve Sayın Meral Akşener’in iradesi dışında hiçbir harekete girmem.” İYİP’li olmamasına karşın Akşener’in iradesini tanıması farklı elbette.
[2] Sav odur ki “Meral Akşener ‘Ekrem İmamoğlu ya da Mansur Yavaş olsun, partim bana bu iki ismi öner yoksa çık gel dedi’ demişmiş. Partisi demiş, Akşener de elçiymiş… Garip? Tam yetki almamış mıydı? Kılıçdaroğlu ile öncesinde görüştüğünde bunu halletmemişler miydi?
[3] Bu hususta altını kalın çizgilerle çizmek gerekir ki Kürt seçmenin oyunu alamayan muhalefetin hiçbir adayı bu seçimi ka-za-na-maz. Kürt seçmen için de HDP’nin parmağı ile göstermesi gerekir, o adayı.
[4] MAK Danışmanlık’ın sahibi Mehmet Ali Kulat, beşer dakika aralıkla bağlandığı her TV programında bunu lisana getirmekte. Üstelik genel liderlere verdiği taktiklerle birlikte; “Meclis’e şu taraftan şu kortejle yürüyün” v.s.
[5] Şu “kamuoyu”, nasıl bir mahlukatsa…
[6] Tahminen de Kılıçdaroğlu bu durumu gördüğü için, TİP ve SOL Parti’yle görüşecek. Tahminen de onlara; “çocuklar yol tıkandı, haydi biz de yeni bir yol yapalım” diyecek! Hayal bu ya…
[7] Abdullah Çatlı’dan akademisyenliğe, Tansu Çiller’den Mehmet Ağar’a, Devlet Bahçeli’den Fethullah Gülen’e, hatta AKP’nin kuruluşunda Tayyip Erdoğan’a kadar…
[8] Bahçeli’nin, Tayyip Erdoğan için dedikleri konusunda youtube’da kısa bir gezinti yapılabilir.
[9] Bu da solculara kapak olur mu?