AKP Sözcüsü Ömer Çelik, “Demokrasinin güçlenmesi, çoğulcu özgürlükçü siyasetin güçlenerek gitmesi. Biraz risk alarak söyleyeceğim; kutuplaşma hasımlığa dönüşmediği sürece korkmamamız lazım. En çok kutup demokraside olur. Kutupların hiç olmadığı yer diktatörlüktür.” dedi.
Habertürk’te Mehmet Akif Ersoy’un sorularını yanıtlayan Ömer Çelik’in açıklamaları şöyle:
“Geriye gidip baktığımızda biz şimdiye kadar bu askeri operasyonları yapmasaydık, içeride bu çabayı vermeseydik ne olacaktı? Net bir şey var, o da şu; uzun vakittir çeşitli formlarda bölgede haritanın değişebileceğine dair yorumlar yapılıyordu. Gelinen noktada gözüküyor ki, biz bu terörle uğraş operasyonlarını yapmasaydık, hududumuzun tabanında terör yapılarının birer devletçilik formunda varolacağı kesin olacaktı. Uzun vakittir Suriye’de, Irak’ta, hatta Kafkasya’da, Balkanlar’da denklemin değişebileceğine dair çeşitli tartışmalar yapılıyor. Bildiğimiz devletlerin dışında bütün devletleri yatay kesen asimetrik güçler sözkonusu oldu. 11 Eylül’den beri dünya tertibini değiştirecek terör müdahaleleri yapıyordu bunlar. Irak’ta öteki yerleri altüst eden tablo ortaya çıkmıştı. Sonuç itibariyle terör örgütlerinin müstakil güçler olarak daha da kuvvetlenmesine yol açtı. Biz ya buna göz yumacaktık, ya da bu yapıları yok edecektik. DAEŞ’le ilgili operasyon yapınca bir dayanak geliyor ancak PKK operasyonlarında gelmiyor. Burada DAEŞ’i kendileri açısından fiziki, ideolojik tehdit olarak görüyorlar. PKK, YPG onlar açısından belirli siyasi neticilerin hayata geçirilmesi için bir enstrüman, bu net.
“Türkiye açısından tercih değil varoluşsal zorunluluktur”
PKK’nın Suriye ve Irak’taki hareket üslubu aşikâr ki terör örgütünü aşan akıl tarafından yönlendiriliyor. Bu kimdir? Daha kollektif bir yapı mıdır, konuşuyoruz. İşin gidişatına bakılınca güçlü bir takviye aldığı görülüyor. Biz bunu daha evvel Afganistan’da gördük. ABD, Rusya kullandı. Bir vekalet savaşı veriliyordu. Rusya-Ukrayna savaşı ortaya çıkmasaydı, bu gün savaşın olmadığı denklem düşünün, bizim sınırlarımızdaki hareketlilik, tehdit daha da büyüyecekti. Sonuçta, hududumuzdan itibaren 30 kilometre derinlik dahil olmak üzere, bunu tehdit olduğunda Türkiye açısından tercih değil varoluşsal zorunluluktur; vurmak ve dağıtmak! Hiç kimsenin ‘bu terör örgütü değildir’ diye argümanı sözkonusu olamıyor. DEAŞ çok uzaklardaki Avrupa başşehrini tehdit ediyor diye bu türlü bir konsolidasyon yapıyorsunuz. Sonuç şu; Türkiye’nin bu biçimde bir derinlik içerisinde, terör örgütleriyle muhatap olması durumunda, 30 kilometre derinlik dahil. Daha da ötesi olabilir. Bunu vurmaktan ve dağıtmaktan öteki bir seçeneği yoktur.
“Suriye ile görüşmek, diyalog kapılarını yine açmak gündeme geliyor”
Bölge haklarıyla ve tüm kümelerle kesintisiz temaslarımız var. İnsani yardımla ve güvenlik manasında. Bu Kobani düştü düşecek tartışmaları yaşanırken Kuzey Irak’tan yardıma gelmeye çalışanları bile PKK engellemişti. Kuzey Irak’taki haber ajansı bunu haber yapmıştı. PKK’nın istediği burada katliam olsun, kendi propagandasını yapsın. Terör örgütünün retoriğine, ideolojisine bakarsınız hedefini göremezsiniz. Hareket usulüne bakıldığında, buradaki bilinen devlet yapılarının dışında siyasi oluşumlar isteyenlerin kullandığı elverişli bir araç onlar açısından. Bölge halklarının güvenliğini sağlamak ve hükümran bir devlet olarak Türkiye’nin ulusal güvenliği sağlaması açısından bu askeri operasyonlar kuşkusuz sürdürülecektir. Bölgedeki problemler çözülmeye çalışırken, bir şey gözüktü. Bu süreç uzadıkça terör örgütleri daha çok yerleşmeye başlıyor. Buradaki bilinen devlet ve toplum yapıları büyük tehditle karşılaşıyor. O vakit Suriye ile görüşmek, diyalog kapılarını yine açmak bölge için mecburî açılım olarak gündeme geliyor.
Erdoğan-Esad mümkün görüşmesi
Cumhurbaşkanımızın Esad’la diyalog süreci vardı. Türkiye bölgeye büyük dalga geldiğini gördü. Bölgedeki devlet yapıların dağılmaması için, toprak bütünlüğünün bozulmaması için. Bütün bunlar düzgün niyetle ortaya çıkan yeni dinamiklere bölgedeki devletin ahenklerini sağlamak. Süreç başlayınca, kendi halkını katletme halindeki süreç, bu iplerin kopması manasına geldi. Türkiye hassasiyetini yeniden koruyacak, bölgedeki devlet yapılarını ve toplumları tehdit eden terör örgütlerinin kurumsallaşması üzere tablo çıkıyor. O vakit birinci öncelik bu tabloların yok edilmesidir. Buna müsaade etmemek için bir yandan terörle gayret operasyonları, bir taraftan istihbarat seviyesinde olan aşikâr olgunluktan sonra siyasi düzleme taşınabilecek. İstihbarat örgütleri ortasındaki görüşmenin bir ajandasını gündeminize getirdiğinizde ikili bağlardan, terörle çabaya kadar bir durum sözkonusu olacaktır. Türkiye buradaki devlet yapılarının parçalanması, bir ziyan gelmesi halinde bir siyasetin peşinde olmadı. Bu devlet yapılarını kullananların katliamları yapmaması halinde tavır geliştirdi. Artık gelinen noktada, siyasi süreç devam ediyor, orada bir anayasa sürecini destekliyoruz. Birden çok düzeneğin içinde yer alıyoruz. Terör örgütlerinin daha fazla yerleşmeye başlaması, Batılı ülkelerin dayanak vererek bunları devletçik haline getirme uğraşı olunca, bu yapıların dağıtılması değerlidir.
“Terör örgütü Suriye için de tehdittir, bizim için de tehdittir”
Suriye’nin toprak bütünlüğünü önemsiyoruz. Terör örgütü Suriye için de tehdittir, bizim için de tehdittir. Hasebiyle işbirliği yapılabilir. Tıpkı Afganistan üzere Suriye’yi vekalet savaşının yeri hale getirmek formunda karmaşık bağlar içinde yürüyen bir şey var. Bizim etrafımızda sağlam devlet yapıların olması her vakit için daha elverişlidir. Irak’ta şayet PKK terör örgütünün barınmasını engelleyebilse hükümet, o vakit bizim oraya müdahale etmemize gerek kalmayacak. doğrusu ve dilek edilen onların temizlemesidir. Temizleyemediği vakit doğrusu bizim müdahalemiz oluyor. Suriye açısından tırnak içinde devletçik derken bir şey üzerinde söylüyorum. Bunlara birtakım fabrikalar kuruyorlar, tesisler kuruyorlar. En son Fransız firmasının yaptığı barınaklar, tüneller. Petrolle ilgili teşebbüste bulunabilecekleri yapılar kuruyorlar. Bu o bölgede Suriye, Irak, Türkiye için de, Türk, Kürt, Arap ve öteki ögeler için de en büyük tehditlerden biri olacaktır. Bunların yok edilmesi önceliklidir.
Anayasa açıklaması
Bizim anayasa çalışmamız hazır etabına geldi. Bütçe maratonundan sonra gündeme alınacaktır. Temel haklar konusunda Cumhurbaşkanımız referandum tercihinin kullanılmaması formunda tercihte bulundu. Aile kısmını mazeret ederek birileri geride durabilir. Ülkü olanı Meclis’te çözülmesi gerekir. Çözülmediği vakit sonuç itibariyle milletin iradesinin karar vereceği etaba gelebilir. Türkiye’nin temel haklar sıkıntısında bilek güreşinden çıkmasıdır sıkıntı. Gelinen noktada anayasa düzenlemesiyle karara bağlanması en doğrusudur. Bu sıkıntıda geçmişte yapılanın yanlış olduğunu net bir formda ortaya koymak için önlerinde fırsat var. Mevzu refenduma gitse Türkiye Cumhuriyeti kanunu en ezici oyunu alır. Buna karşı durabilecek tertipler ise siyasi akıl tutulması olur. Ailenin korunmasıyla ilgili atılacak adım kendi sosyolojimizi düşündüğünüzde vatandaştan yüksek alabilecek durumdadır. Cumhurbaşkanımız anayasa deyince bu mevzuyu ggündeme getirenler kendi içinde dağınıklık yaşadılar. Hatta Kılıçdaroğlu’nu koz verdi diye eleştirdiler. O tertip bu sıkıntıda aile sorununu mazeret ederek kaçmaya çalışıyor. Buna hayır diyenler siyasi akıl tutulmasıyla karşı karşıya kalırlar. Herhalde bütçeden sonra gündeme gelir bu bahis.
On yıllarını kaybetmiş beşerler var, bunlar ortamızda. Ana muhalefet önderlerinin ‘hadi helalleşelim’ dediğinde o insanların diyeceği kelamlar var. Yakın vakitte biri tekrar başörtüsü ile çaba edeceğiz dedi. Aşağıdaki vesayet zihniyeti, 28 Şubat zihniyeti tekrar kendisine sahne bulmak için fırsat kolluyor üzere tablo da var. Herkesin söylediği kelamın toplum nezdinde karşılık bulacağını da göreceğiz. Bu formda insanımıza acılar yaşatmış, hala yaşatmayı arzulayan kesitlerle çaba etmeyi çalıştığını düşünmek isterdim Kılıçdaroğlu’nun. Bunu Türkiye için iyi bulurdum. Bunun uğraş olması için ne gerekiyor? Siz bunu söyledikten sonra evvelce bakanlık yapmış birisi çıkın ‘bu çabayı ben ve yanımdakiler verecektir’ deyince bunun karşısında bir ses duymak isteriz. Demokrasiye bu kadar vurgu yapılıyor, retorik yükseltiliyor. Yargı bağımsızlığı deniyor. Bir genel lider yardımcınız, milletvekilleriniz mahkeme basmış. Bununla ilgili bir şey duyduk mu? 6’lı Masa’dan bir şey duyduk mu? Mavi vatanla ilgili danışmanları bu maksimalist yaklaşım diyor. Bununla ilgili bir şey duyduk mu? Sistematik bir dönüşüm görmüyorum.
Anayasalar temelinde tüzel koda sahip siyasal metinlerdir. Devletin bir bakıma kimliğidir, nüfus cüzdanıdır. İki sistem kullanılabilri. Buradan siyasal olarak ne çıkıyor? Oburu unsurları tek tek tartışırsınız. Buradaki unsurların birçok anayasa değişikliği tartışmalarında gündeme gelmiştir. Hususların altalta yazılmasından bir şey çıkmaz. Anayasa kelam hususuysa devletin yazılımıdır. Yazılım açısından baktığınızda tek tek hususlar aplikasyondur. Siz aplikasyona değil yazılıma bakacaksınız. Buradan nasıl bir siyasal model çıkıyor? Net bir şey söyleyeyim: bu parlamenter sistem değil, yarı başkanlık değil, başkanlık sistemi değil. Kendileri 6’lı Masa tipi model üretmişler. Türkiye bunları yaşadı. İktidara geldiğimiz vakitlerde devlet hayatının gelişi şöyleydi; burada seçilmiş başbakan var, halk tarafından seçilmediği halde cumhurbaşkanı var. Başbakan anayasayla yönetmek zorunda, cumhurbaşkanlığının etrafında kümelenen yapı ise anayasanın üzerinde ulusal güvenlik siyaset dokümanına atıfta bulunuyor. Bütün bu geçmişten gelen tartışmalara baktığınızda aslında tarafsız olarak tanımlanan, meclis tarafından seçilen cumhurbaşkanı, halktan yüzde 51 almamış. Ahmet Necdet Sezer’in Ecevit’e anaysaa kitapçığı fırlatmasıyla ortaya çıkan şey. Başbakan bir iradeyi temsil ederken, cumhurbaşkanı bir iradeyi temsil ederken devlet çekirdeği ikiye bölünmüştü, yargı vesayetinin bir kesimi bir tarafa öbür modülü öbür tarafa dayanak veriyordu. Bu Türkiye’yi felç eden bir durumdu.
Şimdi cumhurbaşkanı da, başbakanı da halk seçsin diyorlar. Bu türlü bir model Türkiye’yi felç eder. Bu modelde geride bıraktığımız vesayet biçimleri vakit içerisinde tekrar ortaya çıkar. Yüzde 51’le gelmiş bir cumhurbaşkanı tarafsız kalabilir mi, devlet siyasetlerine karışmaması düşünebilir mi? O yüzden bu bir siyasetsizleşmedir. Siyasetin tabiatına ters. Başbakan belirli bir güçle geliyor, hem yetki ve vazife var. Cumhurbaşkanına yalnızca misyonu bırakmışlar. Her anayasa, kanun içine yerleştiği siyasal kültüre nazaran çalışır. Siyasal kültürler farklıdır. Yazılımın hangi siyasal kültür içine yerleştirildiği onun akıbetini gösterir. Avrupa’da bir uygulama olur. Alın onu öbür bir bölgede siyasal kimlik çatışmalarının ağır olduğu ülkelerin içine yerleştirin, bomba üzere patlar. Cumuhriyet tarihi boyunca demokrasimizin vesayet tarafından felç edildiği süreç yaşamışızdır. Siyasi partilerin kökleşmesini bile engellemiş. Her 10 yılda darbe gelmiş partileri dümdüz etmiş. Türkiye daima acı ve kaos yaşamış. Bizimle muhakkak vakit diliminde birebir ekonomik göstergelere sahip ülkeler dünyada oyuncu olmuş, biz yerinde saymışız. Siz hem cumhurbaşkanını hem başbakanı halk seçsin diyeceksiniz, bu ikisi ortasında bir çatışma olmayacak mı? Buradan çok ağır bir çatışma çıkacağını, Sezer Ecevit tartışmasından çok öte. Burada devlet çekirdeğinin ikiye bölüneceğini görmemek mümkün değil.
“Türkiye’nin başına iş açacak bir tablo ortaya çıkmıştır”
Bu çerçevede vazifeye gelen kişi 6’lı Masa ile istişare halinde yönetecek deniyor. Devlette bu türlü bir düzenek yok. Siyasi literatürde bunun ismi politbürodur. Kampanya yapılacak, iktidara gelecek. Masadakiler irademiz şudur diyecek. Bu kadar tartışmadan sonra, bu kadar Türkiye gerçeklerinden kopuk bir metnin ortaya çıkması. Dünyadaki akış suratı çerçevesinde, politbüro üzere düzeneğin daima olarak cumhurbaşkanını, başbakanını yönlendireceğini düşünün. Birkaç defa söylendiği için, Yoksa dikkate almayabilirdik. Cumhurbaşkanının halk tarafından seçilmemesi biçiminde bir düzenleme ruhsal tesir yaratacaktı. Dayanılmaz bir otomobil yaptık, direksiyon olsun mu, olmasın üzere bir şey, Aslında başlarındaki cumhurbaşkanını halkın seçmemesiydi. Lakin demokratik bir kazanım olarak bunu kimse geri alamaz. Bu modelde şeklen geri almamışlar, içerik olarak içini boşaltmışlar. Halka verdikleri yetkinin içine boşaltmışlar. Burada siyasetin ahlakı açısından sorun vardır. Halk seçmesin istiyorsan çıkıp izah edeceksin. Hem yetkiyi verip, içini boşalttığınızda katman katman içerisinde vesayeti diriltecek, Türkiye’nin başına iş açacak bir tablo ortaya çıkmıştır.
Ortalamanın alındığı yerde çıkacak tablo budur. Bir gün AK Parti MKYK’sına geldim. ‘Bugün Türkiye’nin demokratikleşmesi için dönüm noktasıdır’ dedim. MKYK’yı izleyen gazeteci sayısı MGK’yı izleyen gazeteci sayısını geçmişti.
Cumhurbaşkanlığı hükümet sistemi yok iken birkaç sefer parlamenter sistemin rehabilitasyonu için teşebbüsler oldu. Biz o vakit mevcut sistemin rehabilitasyonu için uğraşırken o vakit CHP eski vesayetin yanında yer alıyordu. Tekliflerimizi vaktinde veriyorduk, engelleme içerisine giriyorduk. O güçlendirilmiş parlamenter sistem değil, güçlendirilmiş 6’lı Masa sistemi bu. Türkiye’nin başına büyük vesayet belalaları açabilecek bir şeyi bünyesinde barındırıyor. Buradan çıkan şey siyasetsizliktir. Dünya siyasetinin süratli aktığı bir periyotta Türkiye’nin gereksinim duyduğu hiçbir şeyi çözemez. Bu kadar gündem oluşturup da bu kadar zayıf metnin ortaya çıkması da Türkiye açısından düzgün bir şey değil. Bütün siyasi kimliğimden arınarak söylüyorum bunu.
“Sonuç olarak 6’lı Masa’dan bir şey çıkmadı”
Sayın Cumhurbaşkanımıza dönük diktatör kelamının kullanılmasının tarihi ve bağlamı var. Bunlar kendi başlarındakini yapan, başlarındaki siyasetlere ses çıkarmayan, örneğin Ermenistan-Azerbaylcan konusunda tarafsız kalsaydı sayın Cumhurbaşkanımız ‘dünyanın en demokratik cumhurbaşkanı’ diyeceklerdi, bu kadar net. Kıbrıs sıkıntısında AB siyasetleriyle uyumlu olamam. Bu kullanım dünyanın en ahlaksız kullanımdan bir adedidir. Benzerini Avrupa’daki birtakım başkanlar için de kullanıyorlar. Bir seferinde Macron için kullandılar. Boris Johnson için kullandılar. Biz uzun vakittir iktidardayız. ‘Bittiler, iktidardan gittiler’ halinde tabloyu karanlık çiziyorlardı. Güzel bildiğimiz işi yapmaya devam ediyoruz. Vatandaşımızla daha çok bulaşmak ve siyaset üretmek. Biz siyaset üretmekle varlık bulan bir organizasyonuz. Rastgele savrulma içine girmediğimiz vakit, işimizi yapmaya devam ettiğimizde gördük ki, o propagandalar dağılıyor. Uzun vakittir ‘Erdoğan gidecek, Cumhur İttifakı gidecek’ propagandası pompalandı. Sonuç olarak 6’lı Masa’dan bir şey çıkmadı. Geçmişte eleştirdiğimiz parlamenter sistemin gerisinde bir tablo çıktı. Biz neye bakarız? Cumhurbaşkanımız vilayetlere gidiyor, oradaki vatandaşımızın ilgisine bakarız. Hafta sonu Urfa’ya gidiyor. Çok canlı geçecek. Deniyordu ki, moral üstünlük o tarafa geçti. Hayır , bu muhakkak bölümler tarafından oluşturulan bir şeydi.
Ekonomi konusunda iktidara geldiğimizden bugüne kadar büyük muvaffakiyet var. Vatandaşımıza olumsuz yansıyan durumların izole edilmesi için süratli ve güçlü adımlar atılıyor. Münasebetiyle bunlar görülüyor. Türkiye bunu uyguluyor. Cumhurbaşkanımız da ‘yılbaşından sonra enflasyonun düşmeye başladığını göreceğiz’ dedi. Bütün dünyanın varsayım edemediği durum; Rusya-Ukrayna savaşının ortaya çıkardığı tablo. En son Nijerya bile açıklama yaptı; bu bizi olumsuz etkiliyor diye. Bunun içerisinde Türkiye’nin durumu en inançlı ada olarak duruyor. Cumhurbaşkanımızın uyguladığı siyasetler sayesinde. Sonuçta vatandaşımızla buluşmayı gerçekleştiriyoruz. Takviyesi vermeye devam ediyoruz. Son G-20 toplantısında da gördüm. Herkes Cumhurbaşkanımızla seçimlerden sonra nasıl çalışacağının yaklaşımı içerisinde. Biz Ankara’daki Türkiye Yüzyılı toplantısına bakarız. İstanbul’daki toplantımıza bakarız, Diyarbakır’a bakarız.
“Adı geçen herkesin adaylığı konusunda rahatız”
Adı geçen herkesin adaylığı konusunda rahatız. Karşınızda birisi tez ile çıkıyorsa. ‘Ben aday olacağım, kazanacağım, karşı tarafa şu bedelleri ödeteceğim’ diyorsa onuru olan siyaset ‘çık karşıma’ diyecek. Kılıçdaroğlu’nun çıkmasını istemeyenler onlar ne diyorlar ‘AK Parti Kılıçdaroğlu’nun çıkmasını istiyor’ diyorlar. Kim çıkarsa çıksın, bizim açımızdan fark etmez. Seçim her parti için zorlayıcıdır. Milletimizin takdiriyle olacak iştir. Hepimizin başımızın üstündedir. Ben siyasi parametrelere, toplumla buluşmamızın gücüne, ürettiğimiz siyasete bakarım. Teşkilatlarımızın, arkadaşlarımızın çalışmalarının ulaştığı yere bakarım. Bu açıdan baktığımda hiçbiri bizi zorlamaz.
Vücudunuzun rastgele bir yerinde ağrı olduğunda sevinin, sizi uyarıyor derler. Kahır olup da bedeniniz sizi uyarmıyorsa makûs. Zira önlem almıyorsunuz. Vatandaş eleştirdiğinde siyasetimizi revize etme gereken ne var onu görüyoruz. Cumhurbaşkanımızın milletvekilleriyle yaptığı toplantılar bu odaklıdır. Buradaki sorun şu; siyaset aşağıdan üst yapılır. Toplumsal talebi siyasi temsile çevirmek olayıdır. Uzun bir iktidar devrimiz var. Takdir aldığımız bahisleri, eleştirildiğimiz mevzuları bütünlüklü görüyoruz. Bizim toplumdan gelen beğeniler, tenkitler, reaksiyonlar, sitemler konusunda en güçlü ihtar sisteme sahibiz. Sensörlerimiz en yüksek kapasiteyle çalışır.
Çeşitli bahislerde açıklamalar yapanlar, yürüttüğümüz siyaset çerçevesinde, terörle uğraşta ulusal siyasetimize hassasiyet ortaya konulduğunda Cumhurbaşkanımız da ister bireyler ister sivil toplum örgütleri ister partiler seviyesinde olsun, onların Cumhur İttifakı’yla birlikte olması tarafında kendilerini konumlamaları halinde davette bulunuyor. Davet yapıldı, sayın Akşener bahsettiğimiz tenkitlerden başka değerlendirilmemesi gerektiğini belirtti. Bildiğim bir şey var; siyasi tarihe baktığımzda siyasette 1 gün çok uzun, 1 yıl çok kısadır. İhtimaller için bugün için kesin kanaat geliştirmek her vakit yanlıştır.
“Ortak bir aday çıkarabilecekleri evreye gelmiş üzere gözükmüyorlar”
3 Aralık’ta tekrar bir zihni hudut projesiyle karşı karşıya kalmaktan korkuyorum. Sonuç olarak ne toplumda gündem oluşturan ne de siyaset açısından ‘farklı bir şey var’ dedirten bir şey olmadı. 3 Aralık bizim için Şanlıurfa’yı söz ediyor. Terörle uğraş konusunda atılan adımları desteklediğini söylüyor bir tanesi. Ötekiler diğer noktada duruyor. Akdeniz, Libya, iç siyasetle ilgili bahisler. Birisi İstanbul Mukavelesi’ni uygulayacağım diyor başkası karşıyım diyor. Kendi içindeki tartışmaları bile bir yere bağlayamamış bir yapı olarak duruyor, dışarıdan bakıldığında. Anayasa tekliflerinde de memleketin, milletin, ülkenin gereksinimlerinden çok 6’lı Masa’nın istikrarları olarak ortaya gelmiş. Oradaki sancının hala bu sıkıntıda nasıl haraket edeceklerine dahil yol haritasının olmamasından kaynaklandığını görüyorum. Bugün itibariyle ortak bir aday çıkarabilecekleri basamağa gelmiş üzere gözükmüyorlar. Biz önümüze gelebilecek her türlü denklem karşısında kendi siyasetimizi yürütecek kapasiteye sahibiz. Bunlar onlar açısından sendrom oluşturacak şeyler. Burada sorun; antisiyaset dediğimiz şey şu; bu kadar büyük laflar söyleyeceksiniz, ortaya koyduğunuz tablo bundan ibaret olacak. Kendi parti açısından düşünürseniz buna sevinirsiniz. Ancak bu derece yetersizlik karşısında üzülmemek mümkün değil.
Herkes şunu bekliyor, şu tarihte şunu vereceğiz diye bir şey bekliyor. Vatandaşımızın karşı karşıya kaldığı sıkıntılarla ilgili olarak ezdirmeyecek güncelleme uygun bir zamanlama ve rakamlama yapılıyor. Herkesin mutmain olacağı bir rakamlama kesinlikle yapılacaktır. Gereksinim duyulduğu anda vatandaşın karşı karşıya tablonun yetersiz olduğu görüldüğü anda bu müdahale tekrar gerçekleşiyor. Bu daima yapılan bir çalışmadır. Kabinenin gündeminde olan benim bağlayıcı bir şey söylemem siyaseten ve kurumsal olarak yanlışsız olmaz. Hassasiyetin temeli şu; vatandaşımızın bu gelişmeler karşısındaki kazanımlarını koruyacak, bunlar karşısında ezilmesini engelleyecek müdahalenin yapılacağı seviyede ele alınıyor.
EYT
EYT bütçeden sonra somut bir formda gündeme alınacaktır. Uzun yıllar çözülmeyen sorun. Son etaba geldiğini söyleyebiliriz. Güzel bir biçimde çalışıldı. Bu yıllar içinde kilitlenmiş bir bahis. Bizden evvelki periyottan devraldığımız sorun. EYT’li vatandaşlarımızın talepleri var. Yıllar içinde çektiği problemlerin giderilmesine dönük beklentileri var. Bütçe sıkıntısı, özel dal problemi üzere çok dinamikli sorun. Bunun optimum noktasını bulunması için çalışılması gerekiyor. Sonuç olarak gündeme alınmıştır. Yıllar içerisinde oluşmuş bir sorun. Cumhurbaşkanımız tahlil iradesini ortaya koymuştur. Bakanlık çalışmasını yapmıştır, son kademeye gelmiştir.
Öncelik vatandaşımızın bu gelişmeler karşısındaki aksiliklerle karşı karşıya kalmaması. Vatandaşımızın durumunun en güçlü formda korunması. Güncelleme buna nazaran yapılıyor. Bir sürü ekonomik enstrümanla ilgili olarak partide de toplantı yaptık. Günlük ve anlık biçimde takip ediliyor. Arkadaşlarımız bu bahislerde daha âlâ gelişmelerle karşılaşacağımız yüksek beklentiye sahip.
En son Diyarbakır toplantısında gördük. Cumhurbaşkanımızın Türkiye’nin rastgele bir tarafında vatandaşlarımızla buluşma noktasında bir sorunu yok. Cumhurbaşkanımız ‘Kürt sıkıntısı benim meselemdir’ diyerek en yüksek iradeyi ortaya koymuştu Başbakanlık iken. Kamuoyuna yansıyan ya da yansımayan devlet içindeki vesayetin tehdit ve sabotaj teşebbüslerinin kelam konusu olduğu pek çok olay yaşandı lakin bu demokratik perspektiften hiç vazgeçilmedi. Buradaki alanda terör örgütünün kurmaya çalıştığı vesayet var. Bu vesayet çerçevesinde siyaset yapanlar, vatandaşın sıkıntısını gündeme getirme yerine örgütün taleplerini gündeme getirmek üzere bir hal içerisine girdiler. Biz bu hususta en devrimci adımları attık. Kimlikler, mensubiyetler, etnik ya da dini, burada temel problem demokratikleşmenin dozunu arttırmaktır. AK Parti buradaki tıkanıkları çözen irade ortaya koydu. Geçmişte yaşanan sıkıntıları alt alta yazın, tahlilinin hepsi Cumhurbaşkanımızın Başbakanlığı ve Cumhurbaşkanlığı devrinde gerçekleşmiştir.