İşte Ahmet Hakan’ın bugünkü “Helalleşmeye istekli olan tek bir kişi var” başlıklı yazısı:
O da Kemal Kılıçdaroğlu.
Onun dışında kalanların genel durumu ise aşağı üst şöyle:
“Helalleşme” sözcüğünden tiksiniyorlar. “Biz helalleşecek bir şey yapmadık ki” diyorlar, diğer da bir şey demiyorlar. “Ne helalleşmesi! Onlara günlerini göstereceğiz” duygusundalar. Şimdi zafer kazanmamışken güya zafer kazanmışlar üzere rövanş düşleri görüyorlar. AK Parti’nin kıyısından köşesinden geçmiş olanlara bile düşman kesiliyorlar. İntikam alacakları günlerin hayalini kuruyorlar. Geçmişte yaptıkları ayrımcılıklarla ilgili hiçbir pişmanlık duymuyorlar. Ne pişmanlığı! Geçmişte rastgele bir ayrımcılık yaptıklarını kabul etmeye bile asla yanaşmıyorlar. Nefret ediyorlar ve bununla gurur duyuyorlar.
Kemal Kılıçdaroğlu’nun dramı işte tam da buradadır:
“Helalleşme” olgusuna kendisi dışında hiç kimseyi ikna edemiyor.
Helalleşme toplantılarının, helalleşme telaffuzlarının, helalleşme ataklarının, helalleşme propagandasının…
Sürekli güme gitmesinin tek nedeni budur.
