Emirdağ’ın Karayatak ve Kılıçlar köylerinde tarımla uğraşan Ali Usludil, yaşadıkları sıkıntıları ANKA haber Ajansı’na anlattı. Maliyetlerin yüksekliğinden yakınan Usludil, şunları söyledi:
“ÇİFTÇİ ŞU DURUMDA PERİŞAN”
“Girdiler çok pahalı… 14 bin 200’e üre gübresi, 15 bin 800’e taban gübresi aldık attık biz bunlara. Çiftçi şu durumda perişan. İki sefer ilaçlama yaptım pancara, şu anda hâlâ hastalık belirtileri var. İlaçlarda yüzde 400, yüzde 450 üzere artışlar oldu. İlaççıya, gübreciye, mazotçuya, elektrikçiye kazanıyoruz.
Şeker pancarı üzerine çalışan biriydim, bu yıl mısır ve ayçiçeği de ektim. Şeker pancarında geçen yıla nazaran büyük artırım verdiler lakin o da artık bunu kurtarmıyor. Zira şu anda bir şeker pancarının, benim üzere icara (kiraya) eken bir adamın maliyeti 6 buçuk bin lira, yani eski parayla 6 milyar 500 bin aşağıya çıkmıyor, 6-7 ton aldığın vakit. İşçiliğini de koymazsan ‘elim hamur, karnım aç’ durumunda çiftçi.”
“ŞİRKETLEŞME VAR KÖYLERDE”
Elektrik faturalarının da yüksek geldiğini belirten Ali Usludil, “Bu köylerde artık çiftçilik pek kalmadı. O sebepten ötürü buraya patates ekicileri, tatlandırıcı mısır ekicileri üzere çeşitli mısır ekicileri şirketler geliyor. Şirketleşme var, köylerde yaşayan insanların karı pek kalmadı. Şeker pancarının direkt bir gelir takviyesi yok, yalnızca şirketlerde var. Afyon’un şeker fabrikası da satıldığı için zati kısıtlı bir durum… Yani pek bir iç açıcı değil. Mesela küspe falan, evvelden verirlerdi devletteyken hakkımızı. Onu da vermiyorlar, cüzi bir para ile elimizden küspeyi de alıyorlar. Yani perişan bir durumda çiftçi, para kazanmıyor. Girdiler 4-5-6 katına çıktı. Elektrik faturaları esasen cep yakıyor. Bugün bana, üç kuyuma elektrik faturası geldi. Bunu gösterebilirim size; kuyunun bir adedinin yeni iletisi geldi, gidip onun da faturasını alacağım. Şöyle gösterebilirim size; biri 55 bin, başkası 37 bin, öteki yeni yazılan elektriğim de 72 bin lira” halinde konuştu.
“ÇİFTÇİYE VERİLEN TAKVİYE DEVEDE KULAK”
Çiftçinin şirketlerin eline düştüğünü aktaran Ali Usludil, genç nüfusun da çiftçilik yapmak istemediğini söyledi. Usludil, konuşmasını şöyle sürdürdü:
“Çiftçinin köyde artık kalmak için bir sebebi kalmadı. Nüfus yaşlandı, genç bulamıyorsun. Çiftçiye dayanakların gereğince olmadığı için de şirketlerin eline düştüğünü düşünüyorum ben. Zira şirketler daha cazip geliyor ve beşerler oraya akın ediyor. Bu yüzden Türkiye’de çiftçiliğin düzelmesini temenni ediyorum, gençlerin bu işe el atmasını temenni ediyorum. Artık genç çiftçi kalmadı. Yani şu anda en gençlerden sayılırım ben, benim yaşım 50. İlaçlar şu anda 4,5-5 katına çıktı. Biz, kazanacağımız paranın yüzde 80’ini çok rahat harcadık şu anda. Bunun daha kaldırması, taşıması, teslimatı ile bir arada yani bize kalacak devede kulak. Bu yüzden Tarım Bakanı’nın bu işlere el atmasını, yardımcı olmasını, çiftçinin yanında olmasını bekliyoruz. Bu koşullarda çiftçinin para kazanması mümkün değil. Çiftçiliğin sürmesi mümkün değil. Çiftçiye takviyeler aslında devede kulak, yani göstermelik takviyeler var.”