Afganistan’daki Kabil Üniversitesi’nde İngilizce öğretmeni olarak vazife yaptığı 2016 yılında Taliban tarafından rehin alınan ve 2019 yılının ortalarında takas sonucu hür bırakılan Avustralya vatandaşı Timothy Weeks, tutsak kaldığı 3,5 yıl içinde Müslümanlığı seçti.
Weeks, Cebrail Ömer olarak döndüğü ülkesinden Afganistan’da sona eren işgalle bir arada tekrar Kabil’e geldi. Taliban’ın başında olduğu Afganistan süreksiz hükümetine takviye olmak, işgal ve iç savaşın yaralarını sarmak, çocuklara çeşitli alanlarda eğitim vermek ve kız okulu açmak isteyen Cebrail Ömer, Afganistan’daki eğitim ve insani yardım çalışmalarına devam eden Beşere Paha Veren Dernekler Federasyonu (İDDEF) ile bir ortaya geldi. İDDEF TV’ye konuşan “Tüm dünyadan Afgan halkı için kalplerini açmasını istiyorum” diyen eğitimci Cebrail Ömer, yaşadıklarını ve hedeflediklerini anlattı.
“AFGANİSTAN’A GELMEK BENİM DAİMA HAYALİMDİ”
Yaklaşık 3 aydır Afganistan’da olan Cebrail Ömer, “Şu an itibariyle Afganistan’da yaşıyorum. Afganistan’da yaşamaya yeni başlamadım. Aslında buradaki öyküm 2016 yılına dayanıyor. Yaklaşık yirmi yıldır üniversitelerde İngilizce öğretmeni olarak çalışıyorum. Dünyada 12 ülkede misyon yaptıktan sonra yolum Afganistan’a düştü. Afganistan’a gelmek benim daima hayalimdi. Zira küçükken benim büyükannem daima bana Bin bir gece masallarını anlatırdı. Buraya gelmek konusunda asıl motivasyonum buydu” dedi.
“EPEY BİR VAKİT SİVİLLERİN ÖLDÜRÜLDÜĞÜNÜ DUYDUK”
Tutukluyken yaşadıklarını anlatan Ömer, “Özellikle Afganistan’ın işgal sürecinde hapishane koşulları zordu ve burası çok tehlikeli bir yerdi. Ben Peştunluların yaşadığı bir kasabada tutukluydum. Daima ağır bombalamalar yaşanan ülkenin güneyinde bir kasabada. Sürecin tamamında tutukluydum, daima tünellere götürülüyorduk. Daima baskınlar, gece operasyonları oluyordu. Hayli bir vakit sivillerin öldürüldüğünü duyduk. Çok hassas ve her an patlayabilecek bir durumdu. Yalnızca işgalciler tarafından değil DAEŞ yüzünden de. DAEŞ daima kasvet çıkartıyordu ve bu rehin tutulduğum vakitlerde beni zora sokan öbür bir sıkıntıydı.
“NE KURBANIM NE DE STOCKHOLM SENDROMU YAŞAYAN BİRİ”
İslam’a yönlendiren tek şeyin Allah olduğunu ve İslam’ı birkaç sebepten ötürü kabul ettiğini belirten Ömer, “İlki tutuklanmam olmam ve Taliban ile uzun bir vakit geçirmem. Kesin konuşmam gerekirse 1192 gün geçirdim onlarla. Her toplulukta olduğu üzere Taliban’ın da düzgünü ve berbatı var fakat bu beşerlerle geçirdiğim vaktin yüzde 90’ı benim için bir keşifti. Eski hayatıma nazaran bu sefer apayrı bir dünya ile karşılaştım. Nitekim iman ile yaşayan insanları da gördüm. Bu iman İslam’dı. İkinci yılımda artık araştırmak için birkaç kitap verdiler bana. Sorular sormaya başladım; dini araştırmaya, tefekkür etmeye başladım ve sonunda etrafımdaki insanların örnekliğiyle, tıpkı vakitte kalbimden gelen bu doğrudur hissiyle İslam’ı kabul etmeye karar verdim. Birtakım insanların dediği üzere zorlama ile olmadı. Ben burada ne kurbanım ne de Stockholm sendromu yaşayan birisiyim. Yalnızca etrafımdaki insanları görerek vermiş olduğum ve içimden gelen bir karardı. Böylelikle İslam’ı kabul ettim ve hayatımı büsbütün değiştirdi. Tutuklanmış olmama karşın bu bana huzur getirdi. Özgür bırakıldıktan sonra bana kanser teşhisi kondu. On bir ameliyat ve aylarca ışın tedavisi oldum. Her şey tekrar beni bu ülkeye ve beni üç buçuk sene tutuklayan bireylere yönlendirdi. Artık, sen bana ‘Seni İslam’a yönlendiren neydi?’ diye sorduğunda bir tek karşılık geliyor aklıma o da Allah’tır” diye konuştu.
“BURADAKİ ÇOCUKLARA YARDIM EDECEĞİM DİYE ALLAH’A KELAM VERDİM”
Afganistan’a eğitim çalışmaları yapmak ve kız çocuklarına okul açmak için döndüğünü söyleyen Ömer, “Ben buradaki çocuklara yardım edeceğime dair Allah’a kelam verdiğim için Afganistan’a döndüm. Ben bir öğretmenim ve tutuklu olduğum vakitlerde bölgedeki çocukların birçoğu ya hiç eğitim görmüyordu ya da imkânsızlıktan ötürü kâfi düzeyde eğitim alamıyorlardı ben de şayet hayatta kalırsam o vakit Afganistan’a dönmeye ve çocuklara yardımcı olmaya çalışacağım diyerek Allah’a kelam verdim. Hür bırakıldığımdan bu yana beni tutuklayan Taliban’a verdiğim ve tutmaya çaba ettiğim bir kelamdır. İnsani faaliyetleri yürütmek ve kızlara okul inşa etmek için buraya döndüm. Bu ülkeye karşı umut duyduğumdan ötürü döndüm. Bu umut Afgan halkından da kaynaklanıyor” dedi.
“UMUTTAN VE İMANDAN ÖTEKİ BİRŞEY OLAMAZ”
Afgan halkı için herkesin kalbini açmasını isteyen Ömer, kelamlarını şu halde tamamladı:
“Bu ülkedeki insanların 53 yıl savaş, hüzün, yalnızlık ve kayıp yaşadığı halde hala bu türlü güçlü bir iman sahibi olmaları umuttan ve imandan öteki bir şey olamaz. Ben de bu ülkenin insanlara yardım ettiğine inanıyorum. Olağan ki her şeyi kabul ettiğimi söyleyemiyorum geliştirilmesi gereken daha çok şey var. Ben buradayım, alandayım ve alanda görebildiğim şey bu ülkenin, mücahitlerin, savunma birliklerinin ve Afgan halkının daima birlikte, kendilerine daha âlâ bir geleceği inşa etmek için çalıştıklarını söyleyebilirim. Memleketler arası örgütlere ve Afganistan’ı desteklemeye başlayan Türkiye, Çin, Katar’a ve hatta ABD ve Birleşik Krallığa benim ülkem Avustralya ve Afganistan’ı desteklemeyen öbür ülkelere Afgan halkına uygulanan kara propaganda ve palavra haberlerle ülkeyi yargılamamalarını, tarafsız bakmalarını ve insan muamelesini hak eden dünyanın borçlu olduğu bu insanları gözlemlemelerini isterim. Sizden Afgan halkı için kalplerinizi açmanızı onların çok eza çekmelerine karşın hala kuvvetli bir imana sahip olup bu insanların onları birleştirdikleri fikrine tefekkür etmenizi talep ediyorum. Allah, Afgan halkını koruma edip, rahmet versin. İdaresi refah ve güvenlik üzerinde kalkındırsın. Onun gelişmesini engelleyen bütün tehditleri ortadan kaldırsın.”