Son 1 yıldır dünya iktisadında görülen enflasyonist ortam, resesyona sinyal değil resmen mors alfabeli selektör yapıyor. Bu da gelişmiş ülkelerin alışık olmadığı bir hayat biçim oluşturuyor. Türkiye’deyse negatif ayrışma konusunda vatandaşlar olarak o kadar sağlamız ki Hazine ve Maliye Bakanı Nureddin Nebati’nin dediği üzere, onların yöneticileri yüzde 10 enflasyonda sokağa çıkamıyor fakat bizde yüzde 85 adeta muvaffakiyet kıssası.
Ülkede, gençlerin yarısından birçoklarının yurt dışına gitmek ve orada yaşamak istediğine dair anketlere her gün yenisi eklenirken, toplumsal medya platformlarında Avrupa’dan ABD’ye kolay, ucuz, refah ömür görüntüleri her gün canımızı sıkıyor. Neyse ki bir kurtarıcı bulundu. ABD’de hayat hiç kolay değil diye anlatan bir geldi.
İstanbul’da konut fiyatlarının ABD’yi aştığı bir ortamda yaşıyoruz.
Almanya’da bir minimum fiyatlı 20 kere alışveriş yaparken, Türkiye’de 2 kere yapabildiği vakitlerde yaşıyoruz.
Son 10 yılda Avrupa’da öğretmenlerin tek gelir kaybı yaşadığı ülkeyiz.
Gıda enflasyonunda açık orta lideriz!
Sonunda içimizi serinleten bir flood yayınlandı. ABD’de yaşamanın o kadar da güllük gülistanlık olmadığını anlatan bir kullanıcı kolay matematikle durumu anlattı.
En uygun ihtimallerle, mecburi masrafları sıraladı.
Yine de bir birikim var bahsin içinde!
Ne borcu anlamadık, bir de emeklilik yinelenmiş oldu. Neyse ki TL minimum fiyatla “birim” tuttu.
Ucuz ve büyük kent? Çocuk için anane, babane yok orda tabi.
Burada iki beyaz yaka da olsa güç da neyse devam edelim.
Herkesin dinamikleri farklı tabi
İşte burası çokomelli! O kadar da kolay olmuyor diyor yani.
Süfli zevkler için ise bu durumda para ayrılabildiğini de öğrendik. Tahminen de hayat her yerde zordur… Sizce? Yorumlarda buluşalım 👋👇