UEFA Şampiyonlar Ligi Playoff Tipi rövanş maçında temsilcimiz Trabzonspor ile Danimarka grubu Kopenhag karşı karşıya geldi. Şenol Güneş Spor Kompleksi Medical Park Stadyumu’nda oynanan uğraş 0-0 sona erdi.
İlk maçı 2-1 kaybeden Trabzonspor, baskılı oyununa ve yakalanan fırsatlara rağmen Danimarka takımının savunma kilidini kıramadı ve golsüz eşitlik sonrası UEFA Şampiyonlar Ligi’ne veda etti.
Trabzonspor, yoluna UEFA Avrupa Ligi kümelerinden devam edecek.
AVCI’DAN AYRILIK SAVLARINA YANIT
Avcı, geçtiğimiz dönemin ikinci yarısında ‘hoca formsuzluğu’ yaşadığı formundaki tenkitler olduğu ve bugünkü sonuçla kulüpteki kredisinin azaldığı sorusunu, “Bu cins şeylere gülüyorum. 1 buçuk senede olağanüstü işler yaptık. Benim burada yolum uzun. 1-2 maçla bu olmaz. Kum saati denilen şey ne ise bilmiyorum. Formsuzluk neye nazaran onu da bilmiyorum. Ben kulübü ekibi nasıl geliştiririm diye çalışıyorum. Burada gerçek olan Trabzonspor’dur. Onu daha nasıl daha uygun hala getiririz diye çalışıyoruz” halinde cevapladı.
26 YIL SONRA BİR İLK
Türk futbolu çöküyor… UEFA Şampiyonlar Ligi Play-Off’unda 2-1’in rövanşında taraftarı önünde Kopenhag’la golsüz berabere kalan Trabzonspor , Kupa 1’e havlu attı. Böylelikle finalinin İstanbul’da Atatürk Olimpiyat Stadyumu’nda oynanacağı Şampiyonlar Ligi finalinde temsilcimiz kalmadı!
Zaman vakit iki kadroyla katıldığımız Devler Ligi kümelerinde 1996-1997 döneminden bu yana yani tam 25 yıl sonra birinci defa bir kulübümüz uzunluk gösteremeyecek. Öte yandan 1992-1993 döneminden bu yana düzenlenen Şampiyonlar Ligi’nde üçüncü defa hiçbir Türk ekibi kümelerde çaba edemeyecek. Daha evvel 92-93 ve 95-96 dönemlerinde bu durumu yaşamıştık.
Spor müellifleri Trabzonspor-Kopenhag maçını kıymetlendirdi. İşte spor müelliflerinin değerlendirmeleri…
CEMAL ERSEN – HESABINI TÜRK FUTBOLU VERSİN!
Şampiyonlar Ligi yolundaki son viraj öncesi Trabzon kentinde tansiyon epey yüksekti. Bordo-mavili taraftarın üst seviye motivasyonunun iki farklı sonucu olabilirdi. Alana olumlu yansırsa ateşleyici güç, aykırısı yaşanırsa, zahmetli bir hale dönüşebilirdi. Aklı selim kazandı. Evet kümelere kalmak inanılmaz bir kardı. Lakin sonuçta futbol bu. Yeterli olan, daha az yanılgı yapan, son dakikaya dek uğraş edenin çeşidi geçmesi olağandı. Birinci maçın rakibe sağladığı avantajı da unutmamak gerek.
Trabzonspor’u fevkalade gayreti için kutluyorum, ancak Türk futbolunu bu eleme prangasına mahkum edenleri de gerekli yerlere havale ediyorum.
Abdullah Avcı’nın geçen haftaki maçtaki ferdî kusurları kabul edilemez bulduğunun ispatı, alana sürdüğü takım oldu. Kopenhag teknik yöneticisi Jess Thorup’un niyeti aşikardı. Golü bulup, tabir yerindeyse üzerine yatmak. İşin içine biraz da sertlik katıp Trabzonspor’u frenlemeyi düşünmüştü. Cornelius’a da en az iki kişi ile tedbir alıp işimizi zorlaştırmayı planlamıştı. Başardı. Trabzonspor birinci yarıda oyun manasında istediklerinin birçoklarını yapsa da, rakip ceza alanı içinde bulduğu durumlarda son vuruş marifeti gösteremedi. Bardhi ile iki, Djaniny ve Cornelius ile birer denemesi oldu. Kopenhag kalecisi Ryan’ın kritik müdahaleleri vardı. Orta alanda da baskı karşısında tıkandı. Bardhi ve Abdülkadir Ömür boş alan bulamadı. Danimarka grubu kendi sağ kanadından ısrarla gelince Eren çıkmakta zorlandı, Djaniny ise maç içinde daima durum değiştirmek zorunda kaldı. Larsen fırsat buldukça kulvarını kullandı, tesirli oldu. Ya rakip? Kanat ortaları ve duran toplar bizim için tehlike idi. Evvel Falk, sonra Biel ve Lerager ile yüreğimizi ağzımıza getirdiler. Hamleye ağırlaşırken, bu tip açıklar vermemiz gerekirdi. O toplardan biri ağları bulsa, işimiz orada bitmişti. Ve en kritik ikinci devre. Yani akıl oyunları ve fizikî üstünlüğün kelamının geçeceği kısım. Kopenhag fişi çekmek için fevkalade bir baskı ile başladı. Hem biz çıkarken, hem savunmadan oyun kurmaya çalışırken oyuncularımızı daima rahatsız ettiler. Gerektiğinde de tam grup kendi alanına kapandılar. Münasebetiyle Trabzonspor’un psikolojisini bozmaya çalıştılar.
60. dakikadan sonra denetim bize geçti. Gol atmamız kuraldı. Abdülkadir Trezeguet değişikliğinde oyundan çıkan genç oyuncu bozulsa da, işverenin Avcı olduğunu unuttu galiba. Bir teknik adamın skora nazaran en az üç farklı planı vardır. İkinci atılım Kouaasi oldu. Artık risk alma süreci başlamıştı. Sonra da Bakasetas. Oyunu büsbütün rakip alana yıktık ancak skor tabelasına katkı sağlamadı bu uğraş. Net söylüyorum; Trabzonspor’un en az on maçtır bu kadar istekli, hırslı ve o şampiyonlar ligi müziğini bir sefer daha duymak için böylesi dilekli görmemiştim. Tıp için her şeyi yaptılar. İnanılmaz bir efor sarf ettiler. Kimse Avcı’nın ve alandaki oyuncuların hakkını yemeğe kalkmasın. Sorgulanması gereken, Türkiye ligi şampiyonunun neden play-off maçı oynamak zorunda kaldığı. Hesabını tüm kulüplerimiz ve Futbol Federasyonu vermeli. Kulüp derken, günü kurtarma çabasındaki liderleri gösteriyorum bilhassa. İşte yapıtınız ve hüzünlü sonucu. Nereden nereye getirdiniz bizi?
Trabzonspor büyük umutlar ve amaçlar ile çıktığı seyahatine bir alt kulvarda devam edecek. Net söyleyeyim; bu futbol ve istek, yeni umutları yeşertecektir. Küsmek yok, dayanak çok olmalı.
AKSAL YAVUZ – RYAN BU TÜRLÜ İSTEDİ
Her maçın başka bir öyküsü vardır. Dün geceki kıssanın de hoş başlayıp, şahane bitmesi için bilinen tüm dualar okundu; ülke puanı ve Trabzonspor için…
Şifre; iki farkı galibiyet, parola; Şampiyonlar Ligi. Siz bakmayın birinci yarının golsüz bittiğine. Trabzonsporlu oyuncuların kaçırdığı o kadar konum var ki… Bardhi bir yandan, Djaniny’i başka yandan, Cornelius havadan, neler kaçtı neler…
Onlardan biri gol olsa, rahatlayacağız, derin bir nefes alacağız. Trabzonspor’un ikiyi bulması işten değildi. Hele Djaniny’nin, Ryan ile karşı karşıya kaldığı o an. Djaniny, topun altına girip kalecinin üstünden aşırabilse…
Doğrusunu söylemek gerekirse, futbol talihi da Danimarkalı oyuncuların yanındaydı, özellikle kaleci Ryan’nın…
Anlayacağınız özellikle birinci yarı salladı lakin yıkamadı Trabzonspor. Kopenhaglı oyuncular oyun disiplininden hiç kopmadılar. Her alanda inanılmaz pres yaptılar, düzgün alan daraltılar. Ayrıyeten hiç yanılgı yapmadılar.
75’te Ryan’ın inanılmaz çıkardığı top, maçın en büyük kırılma anı idi. Orta alanda Hamsik üzere bir başkan ve Vişça üzere bir kanat oyuncusunun olmaması bordo-mavililer için büyük şansızlıktı…
İkinci yarı, birinci yarıda izlediğimiz Trabzonspor’dan eser yoktu, onu da yazmadan geçmeyelim…
Netice itibariyle bu türlü bir maçta girmiş olduğunuz konumları değerlendirmeniz gerekir. Atamazsanız; sonunun kusursuz olmasını istediğiniz, beklediğiniz, dilediğiniz Şampiyon Ligi öyküsü daha başlamadan bitmiş olur, dün gece bittiği gibi…
Bir diğer deyişle Ryan, bu türlü olmasını istedi…
