Uruguay, 1930’da olanlara çok kızmıştı. Dünya Kupası zaferi hoştu lakin Güney Amerika’ya teşrif etmeyen Avrupalılara karşı bir çeşit nefret duygusu geliştirmişlerdi. Bu yüzden de 1934 Dünya Kupası’nın İtalya tarafından organize edilmesine çabucak olumsuz cevap verdiler. Gitmeyeceklerdi.
Bu kupada kümeler yoktu. 16 ekip birbirleriyle eşleşiyor ve tek maçlı eliminasyon sistemiyle finale kadar gidiyorlardı. Yani birinci tıpta elenenler yalnızca bir maç yapıp ülkelerine döneceklerdi.
Dedesi İtalyandı(!)
Ev sahibi İtalya’nın başında Vittorio Pozzo vardı. Pozzo, tam da faşist önder Benito Mussolini’nin istediği çeşitten bir disiplinle kadrosu yönetiyordu. Kadronun iskeleti Güney Amerikalılardan oluşuyordu. Arjantinli Monti 4 yıl evvel tekmeleri ve golleriyle ön plana çıkmıştı. Büyük dedesi (!) nedeniyle artık İtalya’daydı. Yeniden Arjantinli Orsi ve Guaita da, Pozzo’nun ekibindeydi. Fakat İtalya’nın en büyük yıldızı Inter’in gözbebeği Giuseppe Meazza’ydı. Meazza, 40’larda Beşiktaş’ın hocası olacaktı.
İtalya, birinci tıpta 4 yıl öncesinin yarı finalisti ABD’yi perişan etti. Schiavio’nun 3 golüyle coşan İtalya 7-1 kazanıyordu. 4 yıl öncesinin finalisti Arjantin’de o gruptan kimse kalmamıştı. İsveç karşısında 3-2 kaybederken dünya futboluna 30 yıl sonra geri dönmek üzere sahneden çekildiler. Brezilya da, İspanya karşısında 3-1 kaybedip elenenler kervanına katıldı. Çekoslovakya’nın birinci cinsteki rakibi Romanya’ydı. Birinci yarıyı yenik kapatan Çekoslovaklar, Puc ve mükemmel sol iç Nejedly’nin golleriyle 2-1 kazanıyordu.
İtalyan formülü
Ve Avusturya… Tuna Ekolü’nün temsilcisi. Teknik yönetici Hugo Meisl idaresinde o denli yumuşak, o denli harikulade bir pas trafikleri vardı ki; onlar için Das Wunder Yeam (Harika Takım) lakabı uygun görülmüştü. Grubun santrforu Matthias Sindelar, nam-ı öbür Kağıt Adam, incecik bedeniyle o denli yaratıcı figürler sergiliyordu ki, Meisl o bölgede fizikli bir oyuncu oynatma fikrinden vazgeçmişti. İşte bu Avusturya az daha birinci cinste gümbürtüye gidiyordu. Fransa önünde lakin uzatmada 3-2 kazanıyorlardı. Bir öteki Tuna Ekolü kadrosu Macaristan da kupa tarihinin birinci Afrika grubu Mısır’ı 4-2 ile geçiyordu.
Çeyrek finalde konut sahibi İtalya’nın rakibi İspanya’ydı. İspanya, Reguiero ile öne geçtiğinde İtalyan taraftarlar paniğe kapılmıştı. O denli ya büyük Zamora’ya nasıl gol atacaklardı? İtalya’nın formülü kısa müddette ortaya çıktı. Pizziolo, hür atışı kullandı. Schiavio, Zamora’yı net bir faulle engelledi. O yerdeyken Ferrari golü atıverdi. Uzatmada gol olmayınca iş ikinci maça kaldı.
Nazi bayrakları
Tekrar maçında sakat Zamora yoktu. 4. dakikada İspanyol sol açık Bosch sakatlandı. O vakitler oyuncu değişikliği yoktu. 10 kişi kalmıştı konuk takım. 11’de Orsi’nin kornerine Meazza yükseldi. Elle karışık bir başla maçı tek golünü atıverdi efsane. Son 4’teydi İtalya.
Avusturya ve Macaristan ortasındaki maçta herkes hoş futbol bekliyordu. Fakat alanda arbede vardı daha çok. Sindelar ve Horvarth’ın performansları galibiyeti 2-1 ile Avusturya’ya getiriyordu.
Çeyrek finalde Almanya’nın rakibi İsveç’ti. Hohmann’ın iki golü, Otto Nerz’in öğrencilerini ve Nazi bayraklarıyla turnuvaya gelen taraftarları memnun ediyordu. Çekoslovakya da İsviçre’yi 3-2 yenerek yarı finalist oluyordu.
Mussolini de maçta
Turnuvanın en düzgün futbol oynayan ekibi Avusturya, konut sahibi İtalya ile Milano’da karşılaşıyordu. Yağan yağmurdan dolayı çamur deryasına dönüşmüş bir taban vardı. Pas oyununun ustası Avusturya için gerçek bir kabustu bu. 4 yıl evvel Arjantin’e büyük katkı sağlayan Monti, bu sefer İtalya formasıyla Sindelar’a nefes aldırmıyordu. 19’uncu dakikada Arjantin asıllı sağ açık Guaita’nın golü, maçın belirleyicisi oluyordu.
Diğer yarı finalde Çekoslovakya ile Almanya oynuyordu. Maçın sürpriz bir konuğu vardı. İtalya’nın önderi Benito Mussolini. Çekler, turnuvanın gol hükümdarı olacak Nejedly’nin 3 golüyle 3-1 kazanıyordu. Almanya’nın tesellisi üçüncülük maçındaki morali bozuk Avusturya’yı 3-2 yenmek oldu.
Boş kaleye atamadı!
İtalya’nın öteki kentlerinin bilakis nedense Roma’da Dünya Kupası’nda ilgi yüksek değildi. Koskoca final maçındaki bile tribünlerde boşluklar vardı. Sert İtalyanlar, Çekoslovakya önünde yıldırma taktiği uyguluyordu. İsveçli hakem Eklind’in Monti’ye olan müsamahası tartışmalıydı. Kilitlenen maçı açma işi Çekler’e kaldı. 76’da karambolde Puc, grubunu öne geçirdi. Çekler, kupaya çok yakındı. 81’de Orsi’nin dayanılmaz şutu, Çekleri hayalden uyandırdı. Orsi bir gün sonra tıpkı golü fotoğrafçılar için boş kaleye bile atamadı!
Burun kıvırdılar
İş uzatmaya kalmıştı. 95. dakikada, seke seke oynayan Meazza, topla sağ kanatta buluştu. Kimi kaynaklar Meazza’nın eliyle topu denetim ettiğini yazıyor. Ya İtalyanları sevmeyenler uyduruyor ya da söylendiği üzere İsveçli hakem, maçtan evvel Mussolini ile yemek yemiş! Neyse Meazza’nın ortası, Guaita’nın pası ve Schiavio’nun kaleciyi geçip yaptığı gol vuruşu.
İtalya yalnızca kupayı kazanmamıştı. Turnuvadan 1 milyon liret kar elde etmişlerdi. Pozzo memnun ve gururluydu. Mussolini keyifli ve gururluydu. Lakin futbol otoriteleri, hakem yardımıyla kazanıldığını düşündükleri bu zafere burun kıvırıyordu.