Fehmi Koru*
İktidar cephesi seçim tarihini erkene çekme kararı öncesinde rakip gördüğü cephenin çözülmesini bekliyor; hem de bayağı iştiyakla bekliyor. Diğer rastgele bir ortamda siyasi partiler ortasında çarçabuk çıkabilecek ihtilafların dağıtabileceği durumlar da olmuyor değil, lakin Millet İttifakı içerisinde yer alan altı partinin birlikteliği çıkan ihtilaflara karşın bozulmuyor.
Dağılmak bir yana küçük bir çatlak bile yok.
En son, bir CHP milletvekilinin, seçimden sonra muhaliflerin iktidara gelmesiyle kurulacak hükümette HDP’den bakanların da yer alabileceğini söylemesine “Garanti masayı bozar dağıtır” gözüyle yaklaşanlar oldu; fakat açıklamadan en fazla alınması beklenen GÜZEL Parti önderi Meral Akşener, o milletvekilinin partisinin başkanı Kemal Kılıçdaroğlu ile samimi pozlar verebildi.
Herhalde daha uzun bir mühlet çatlak beklentisi sürecek, fakat bekleyenlerin beklentisi muhtemelen boşa çıkacak.
Sebebi çok açık: ‘6’lı masa’ her ne kadar birbirine benzemeyen partilerden meydana gelmiş olsa da, o masada buluşan altı partiyi birleştiren güçlü bir tutkal var.
Partiler bir ortada başka farklı olduklarından çok daha önemli bir güç teşkil ediyorlar ve bu yüzden birlikte olmaya mecburlar.
CHP’den birtakım isimler ile CHP’yi destekleyen medyadan kimileri, en az iktidar cephesi kadar, masadan rahatsızlar. Ortalarından bu rahatsızlıklarını masada yer alan partilerin mensuplarını gücendirecek kadar muhakkak edenleri de çıkabiliyor.
Oysa CHP’nin “İktidara geliyoruz” bildirisini kitlelere kabul ettirebilmesi tek başına mümkün değil; Kemal Kılıçdaroğlu’nun bütün gayretlerine karşın partisinin oyunda fazla bir kıpırdanma görülmüyor.
Daha da değerlisi, cumhurbaşkanlığı için yapılacak seçimde muhalif bir adayın kazanabilmesi için, iktidar cephesi dışında kalan her parti seçmeninden oy alınabilmesi koşul.
HDP’den de muhalif adaya oy gelmesi gerekiyor.
Muhalif adayın kazanabilmesi için yalnız altı parti tabanından ve HDP seçmeninden oy alması da kâfi olmayabilir; seçilmek için gerekli ‘%50+1’ oya ulaşılabilmesi için, AK Parti ve MHP’den gelecek oylara da gereksinim var.
“İktidar cephesi Tayyip Erdoğan’ı tekrar aday gösterecek, onun karşısına kimi aday çıkarırsak kazanır” diye düşünenler kesinlikle vardır, lakin milletin ortasına karışıp onlardan oy talep eden muhalefet partilerinden politikler o denli düşünmenin yanlışlığını alanda elle tutarcasına fark ediyor olmalılar.
Cumhurbaşkanı seçtirebilmeleri ve TBMM’de sistem değişikliğini gerçekleştirebilecekleri bir çoğunluğa sahip olabilmeleri için, muhalefet cephesi, çok geniş bir kitleden oy alabilmek zorunda.
“Birlikte olmaya mecburlar” demem bu sebepten.
“HDP’ye de bakanlık verilebilir” çeşidi çıkışların altında da tıpkı gerçek yatıyor: HDP’li seçmenden gelecek oya da muhtaç ‘6’lı masa’da buluşan muhalifler…
Zaten ortada huzuru kaçıran çıkışlar yaşansa da onlara tahammül edilmesinin sebebi budur.
İYİ Parti’nin kimi çıkışlardan rahatsızlığı çok konuşuluyor lakin masada yer alan öteki partilerin de bazen kendilerinin hassas oldukları bahislerle ilgili huzurlarının kaçtığını biliyorum; tıpkı sebepten onlar da rahatsızlıklarını dışa vurmamayı yeğliyorlar.
Galiba her ay en az bir sefer buluşup saatlerce konuştukları halde kendi seçmen tabanlarının da en fazla merak ettiğini bildikleri ‘adayın kim olacağı’ konusunu masada hiç açmamaları da, sanıyorum tekrar birebir sebepten…
Esas rahatsızlık tek bir isim üzerinde ittifak etme vakti gelince yaşanabilir.
CHP’liler “Masanın en kalabalık seçmeni bulunan partisi bizim parti, cumhurbaşkanı da bizden biri olmalı” görüşünü sıkça söylem ediyorlar. Akıllarındaki mümkün aday da genel liderleri Kemal Kılıçdaroğlu.
Kemal Kılıçdaroğlu da bir müddettir aday üzere konuşuyor.
İYİ Parti ise ısrarla aday olacak kişi için ‘kazanabilecek biri’ özelliğini öne çıkartıyor. Meral Akşener o özelliği birkaç defa şahsen tekrarladığı üzere, İstanbul vilayet lideri Kılıçdaroğlu’ndan farklı bir isim de söylem etti.
Masada konuşulmamış olsa bile, şu ana kadar, dolaylı yoldan elde edilen iki aday ismi var denilebilir.
O iki isimden hangisi masadan onay alabilir?
“Kamuoyu yoklaması yaptırılacak ve hangi isim önde çıkarsa masa onu aday gösterecek” deniliyor.
Yeterli mi bu?
Sanmıyorum.
Masaya onay için getirilecek iki isme, üstte anlatmaya çalıştığım, altı partinin dışından da -HDP’den ve hatta kısmen de olsa AK Parti ve MHP tabanından da- oy alabilme kuralı açısından bakıldığında, o koşulun tam karşılanamadığı görülecektir.
Ya daha kapsayıcı bir isim bulunacak ya da belirlenecek adayı -mesela Kemal Kılıçdaroğlu’nu- CHP dışındaki partilerin seçmenlerine de benimsetip oy vermelerini sağlayacak formüller üretmek gerekecek.
Ben tekrar görüşümde ısrarlıyım: İktidar cephesinin adayı karşısında başarılı olabilecek, sandıktan cumhurbaşkanı seçilerek çıkabilecek kişinin daha kapsayıcı bir isim olması gerekir.
Ne vakit bu yolda bir yazı yazsam ve “Abdullah Gül üzere biri” desem, kıt anlayışlı birileri, aşikâr bir bireyden kelam ettiğimi sanıyor.
Halbuki ben bir şahıstan değil o bireyde temsil edilen ‘6’lı masa’ dışındaki partilerin tabanlarının hiç değilse bir kısmına de sempatik gelebilecek özelliklerden kelam ediyorum.
Uzlaşmayı o denli biri üzerinde sağlayamazlarsa, iktidar cephesinin işini sandıkta kolaylaştırmış olurlar.
Görüşüme itiraz edenler de galiba bunu sağlamaya çalışıyor…
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.