Bursa’nın fakir mahallelerinden olan Değirmenönü’ne gitmek için otogardan bindiğimiz taksinin sürücüsü, yangında ölen aile için geldiğimizi anlıyor. 20-25 dakikalık bir seyahatin akabinde mahalleye giriyoruz. Değirmenönü’nün fakir bir mahalle olduğu ve göçmenlerin bu mahallede ağır olarak yaşadığını taksiciden öğreniyoruz.
Yangının olduğu mesken ise Değirmenönü Mahallesi’nin en uç noktalarında, dik bir yokuşun sonunda. Polis kordonu konseyi ama yüksek ihtimalle bu, civardaki son konut.
Mahalle muhtarına ulaşmak için aradığımızda telefonun bölgede çok az çektiğini fark ediyoruz. Polisler, telefonun çektiği alanı tanım ediyor.
Muhtara, “Aileden okula giden çocuklar var mıydı?” diye sorduğumuzda, “Bizim mahallede kayıtları yok. O yüzden okula gidemezler” karşılığını alıyoruz. Çocukların dördü, okul çağındaydı.
Kayıtları bile olmayan Amina Eltaha Elmuse ile çocukları Yasir (1), Muhammed (3), Ahmed (4), Gerem (6), Merem (9), Ali Aljasem (10) ve yeğenleri Ahmed (10) ile Ali El Cesim (11) Erdoğanköy Kent Mezarlığı’na gömüldü.
Kent mezarlığı kentin dışında, yalnızca özel araçla ulaşılan bir yerde. Mezarlığın sonuna yanlışsız uzunca bir yol yürüyünce 9 sıralı mezar görüyoruz. Yaklaştığımızda, “1- Anne” yazan isim kartını görünce, sıralı olarak numaralandırılmış mezarların El Cesim ailesine ilişkin olduğunu anlıyoruz.
Öğrendiğimize nazaran cenazeler yapılmış ancak hâlâ üç kişinin kimliği belirlenememiş.
Taziye için kurulan konuta gittiğimizde, buranın yalnızca bayanlar için olduğunu söylüyorlar. 15-16 yaşlarında Suriyeli bir çocuk, elektrikli kağıt toplama otomobiliyle bizi erkeklerin taziye konutuna bırakabileceğini söylüyor.
Yangında eşini ve altı çocuğunu kaybeden Hüseyin El Casim ile görüşmek için Bağlarbaşı’nda kurulan taziye alanına gidiyoruz.
Baba El Cesim, “Onları kurtarmak için 5 kez içeri girip çıktım. Başaramadım” diyerek başlıyor kelamlarına. Yangında saçlarının yandığı anlaşılıyor. Aslında kendisi de bir müddet hastanede tedavi görmüş.
Daha evvel ailesine yakın bir yerde oturduklarını anlatan El Cesim, konut sahibinin yüksek kira istemesi nedeniyle 3 ay evvel Değirmenönü’ndeki meskene taşındıklarını söylüyor. Evvelki meskenleri doğalgazlıymış.
“Bu mesken çok uzak. Kirası 750 TL. Kimse oturmaz, ağabeylerimin konutundan 30 kilometre uzakta. Kimse oturmaz fakat çaresizlikten oturduk” diyen El Cesim, yangını üst komşunun haber verdiğini belirtiyor.
Yangında hayatını kaybeden çocuklarından sadece Merem’in okula gittiğini anlatan baba El Cesim, “Hayali mühendis olmaktı” diyor.
“Her çocuğun hayali vardır. Onlarla bunları konuşmak çok güzeldi” diyen El Cesim, “Gerem, tabip, Ahmet, polis olacaktı” diyerek çocuklarının hayallerini anlattı.
Yangını itfaiyeye ihbar ettiklerini ancak itfaiyenin 30-40 dakika sonra geldiğini söyleyen El Cesim, “Geç kaldılar” derken gözleri doluyor. Akrabalarının takviyesiyle kaldırıma oturan baba, daha fazla konuşamıyor.
