Birkaç gün içerisinde ülkemde tuhafıma giden üç olay yaşandı.
Önce sarsıntı tatbikatından başlayayım:
Bence bu bir sarsıntı tatbikatı değil, taşınabilir irtibat sınırları tatbikatı idi. Sarsıntı ihtar tatbikatı için sarsıntısı evvelce haber verebilen sistemlere sahip olmak gerekir. Pek çok ülke sarsıntısı 30-40 saniye öncesinden tespit edip, zelzeleden evvel bu cins uygulamaları devreye sokabilecek sistemlere sahip. Zelzeleden evvelki 30-40 saniye hakikaten çok pahalı ve kâfi bir müddettir. Bu türlü bir sisteminiz yoksa sarsıntı anında yapacağınız ihtarın da pek değeri olmaz.
Deprem tatbikatını, ‘çök, kapan, tutun’ ile pozisyonlandırmak hayli yetersizidir. Zelzele anında ve sonrasında vatandaşların toplanacağı yerlere süratle ulaşmaları daha çok değerlidir. Ülkemizde kaç aile gitmesi gereken sarsıntı toplanma alanlarını biliyor?
Deprem toplanma alanlarındaki tatbikat da farklı bir sorun. Bu alanlar yalnızca ayakta toplanma alanı olarak düşünülmemeli; buralara barınma çadırları, sahra hastaneleri ve aşevleri üzere çadır ve prefabrik yerler kurulması gerekir. Bu işten sorumlu AFAD, Kızılay, askeriye, belediye üzere kurumların yapacağı sarsıntı tatbikatı, taşınabilir telefon ikaz tatbikatından daha kıymetlidir.
Mobil ihtar tatbikatına dönersek; o da başarılı olamadı. Belirtilen saatte, birebir anda herkese ihtar ulaşmadı. Pek çok şahsa belirtilen saatten çok sonra ileti ulaştı. Zelzele anında herkes yakınlarını arayacak olduğundan, o anki taşınabilir arama trafiği, tatbikat anındaki trafiğin çok üstüne çıkacaktır.
Bu trafiği kaldıramayan taşınabilir ağ şebekeleri muhtemelen zelzele anında çökecekler.
İkinci tuhaf olay Taksim’deki terör saldırısından yaşandı:
Olaydan çabucak sonra toplumsal medya ağları ve internet yavaşlatıldı. Bu hayli ilkel ve anti demokratik bir uygulamadır. Alenen halkın haberleşme özgürlüğünün ortadan kaldırılmasıdır.
Amaç yanlış ve provokatif bilgi yayılmasını önlemekse, devlet kurumları gerçek bilgileri anında paylaşarak, yanlış ve provokatif bilgileri etkisizleştirir, ilgili devlet kurumları da bu cins bilgileri yayınlayanları tespit eder ve gerekli cezaları verir. Yasaklamak, yavaşlatmak buna tahlil olmaz. Esasen toplumsal medya kullanıcılarının kıymetli bir kısmı VPN vasıtasıyla kullanımlarına devam ettiler.
Daha evvel de Seyahat olayları esnasında uygulanan bu ilkel uygulamanın bir daha yaşanmamasını temenni ediyorum.
Üçüncü tuhaf olay da yeniden Taksim’deki terör akınıyla ilgili:
Saldırıdan sonra bir Twitter kullanıcısı, ‘İmamoğlu’nun İstiklal’e yerleştirdiği banklar olmasa terörist bombayı oraya koyamazdı’ mealinde bir paylaşım yapıyor. Bu paylaşımdan sonra ise İstanbul Valiliği güvenlik gayesiyle bankaların ve saksıların kaldırılması kararı alıyor. İBB ise bu karar uyarınca bankları ve beton saksıları kaldırıyor.
Saksılarda da koca koca ağaçlar var. Doğal olarak onlar da sökülüyor. İBB sökülen ağaçları öbür park ve bahçelere dikeceğini ilan etmiş. Çocukluğumun ve gençliğimin Beyoğlusunda ıhlamur ağaçları vardı; mis üzere kokardı cadde.
Bu durumda, muhafaza hedefli olarak İstanbul’un başka semtlerindeki bütün bankları ve saksıları sökmek mi gerekiyor? Pekala ya ağaçlar? Tüm kalabalık semtlerdeki ağaçları da sökecek miyiz?
Ya da bu türlü bir tedbir neden daha evvel Valiliğin ve emniyet güçlerinin aklına gelmiyor? O bankalar olmasa, teröristin bombayı diğer bir yere koyamayacağı varsayımı da çok tuhafıma gitti.
Maalesef her gün yeni bir tuhaf uygulamaya alıştırılıyoruz…