Gazetemize konuşan Tutuklular ve Sednaya Hapishanesindeki Kayıplar Derneği (ADMSP) Kurucusu ve Koordinatörü Diab Sariya, cesetlerin tuz dolu odalarda toplu mezarlara gönderilmeden günlerce bekletildiğini lisana getirdi.
Sariya, ” Tutuklular ve eski cezaevi çalışanlarının sözlerine dayanarak, birinci tuz odasının 2013’ün ikinci yarısında kurulduğunu iddia ediyoruz. Tuz odalarını cesetleri korumak, makus kokuyu denetim altına almak, gardiyanları ve hapishane işçisini bakteri ve enfeksiyonlardan müdafaa maksadıyla kurdular. Çok eskiye dayalı ve ilkel bir sistemi hayata geçirdiler. ” dedi. Sednaya Hapishanesi’nde cesetleri toplu mezarlara göndermeden evvel beklettikleri tuz odalarını birebir vakitte mahkumları korkutmak için de kullanılıyorlardı.
CESETLER MUMYAYA DÖNMÜŞTÜ
Tuz Odaları’ndan birinde saatlerce kalan eski tutuklu Muatasım Abdulsatır, gazetemize yaşadıklarını ve kıssasını anlattı. Artık Reyhanlı’da hayatını sürdüren Abdulsatır, tuz odasına girdiği günü şu sözlerle anlattı: “Serbest bırakılacağım gün, gardiyanlar beni kaldığım üçüncü kattan birinci kata indirdiler. Bir odaya sokup kapıyı üzerimize kapattılar. Hiç kimse yoktu, birinci evvel ayağımın altındakileri kum sandım. Sonra eğilip avuçlarıma aldım ve tadına bakınca tuz olduğunu anladım. Orada kaldığım sürece asla tuz yememiştik. Bu kadar tuzu ne yapacaklar diye içimde geçirdim. Başımı çevirip bakınca altı yedi tane mumyaya dönmüş cesedi gördüm. O kadar çok korktum ki. Beni dört saat orada beklettiler. Hür kalmadan evvel beni oraya yalnızca korkutmak için götürdüklerini anladım. ”
90 KİLODAN 40 KİLOYA DÜŞTÜM
2011 yılında hapishaneye giren ve 2014’te özgür bırakılan Abdulsatır, kıssasını şu sözlerle özetledi: “ Suriye ordusunda misyon yapıyordum. 2011 yılında, olayların başladığı günlerde, arkadaşlarımın yanında ‘Cisr eş-Şuğur’a yapılacak operasyon için gelen buyruğu uygulamak istemediğimi ve reddettiğimi’ söyledim. Ortalarından biri, sözlerimi çarpıtarak istihbarata ulaştırmış. İstihbarat yetkilileri beni götürdüler ve dört ay boyunca azap yaptılar. Birçok temelsiz suçlama yönelttiler. ‘Türklere, Suudilere casusluk yapıyorsun’ üzere suçlamalarda bulundular. Sonra Sednaya Hapishanesi’ne gönderildim. Hapishanede azaplar hiç bitmedi. 90 kilo olarak girmiştim, 40 kiloya düştüm. Açlıktan, dayaktan, hastalıktan ötürü etrafımdaki arkadaşlarım birer birer öldüler. Her gün yalnızca bir kesim ekmek ve üç tane zeytin veriliyordu. Diğer hiçbir şey yemiyorduk. Bizi dövdükleri demir sopalar, üzerine bulaşan kanlardan ötürü kırmızıya dönmüştü. Oradaki azapların sonu yoktu.”
İŞKENCEYE KARŞIN İTİRAF ETMEDİM
Muatasım Abdulsatır, iki buçuk yıl sonra mahkemeye çıkarılmış. Suçlamaları bütün azaplara karşın reddettiğini belirten eski tutuklu “ Kanunları güzel biliyordum. Azaplara karşın hiçbir formda itirafta bulunmadım. Şahitleri yoktu, hakkımda olumsuz söz veren kimse de yoktu. İki buçuk yıl kaldıktan sonra mahkemeye çıktım ve suçlamaları kabul etmedim. Sonra tekrar hapishaneye gönderdiler. 2014 yılında hür kalınca çabucak Türkiye’ye geldim.” dedi.
‘Suriye’ye dönmektense intihar ederim’
Yedi yıldır Reyhanlı’da ömrünü sürdüren Abdulsatır, hala bir polis aracı görünce istemsiz olarak korktuğunu söyledi ve ekledi: “ Yaşadıklarım çok ağırdı, psikolojim bozuldu. Şükürler olsun Türkiye’de ailemle inançtayız. Komşularımız, buradaki beşerler çok yeterliler. Türkiye için her gün dua ediyorum, düşmanlarına Allah fırsat vermesin. Artık ‘Suriye’ye git’ deseler, intihar etmeyi tercih ederim. Beşerler bilmeli, oraya dönenleri vefat bekliyor. Haberlerde bomba düşen yerleri gösteriyorlar ve şehit sayısını söylüyorlar. Lakin Sednaya’da her gün onlarca pak ölüyor. Kimse bunu bilmiyor. Türk basını gelip bizi dinlesin. Hapishaneden çıkanların tanıklıklarını yazsınlar.”