İşte 2. Sayfa’ya konuk olan Selen Görgüzel’in açıklamaları:
*Beni o denli bir yansıtıyorlar ki, güya ben para yiyici baş kopartan bir bayanım. Hayatım uzunluğuna hiç erkek parası yememiş bir bayanım. İki eşimden de nafaka almadım. Nafaka nedir bilmiyorum.
*Birbirine jest yapmak imkanlar doğrultusunda çok doğal bir şey. Bu yalnızca bayan erkek alakasında değil, arkadaşlık bağlantısında de bu türlü. Çok yakın arkadaşıma, imkanlarım doğrultusunda onu keyifli etmek için elimden geleni yaparım. Bu sevdiğim insanı keyifli etme gayretidir. Bunun bayanı erkeği yok ayrıyeten… Günümüzdeki çalışma kuralları, hayat şartları, birbirimizi tercih ettiği yaşantıların sonlanmasından sonraki bu yemeci bayanların erkeklerin üzerine atlaması beni çok irite ediyor.
Selen Görgüzel ile Hamdi Alkan 9 yıllık evliliklerini geçtiğimiz mart ayında bitirdi.
*Nafaka ve tazminat manasında… Bir bayan olarak bu benim işime gelen bir şey olması lazım lakin rahatsız ediyor. Çok adaletsizce geliyor. Benim bir oğlum olsa; yıllarca çalışsın çabalasın, emek etsin. Sonra bir kıza aşık olsun. 2-3 ay evli kalsın, boşandıktan sonra bütün mal varlığını bayanla paylaşmak zorunda kalsın… Çok adaletsizce bir şey.
*Kadın çalışmıyordur, yapabilecek bir iş gücü yoktur… Yada fiziki koşulları el vermiyordur, ya da eşi onu çalıştırmamıştır… Ozaman tabi ki erkeğin sorumluluğu var.
*Bir çocuk yalnızca babaya aitmiş üzere, bakıyorum her şeyi babalar hallediyor bayan da geziyor. Ne bu taşıyıcı annelik mi? Bu bayan hakları, bayan eşitliği değil bu bir canlıyı enayi yerine koymak.
*Eski eşinden hala para almaya çalışıyorsun lakin hayatında öbür biri var… Bana çok adaletsiz ve saçma geliyor. Olağan ki baba yapması gerekeni yapmalı lakin bu yapması gerekenin üzerine çıkan şey saçmalık.
*Kadın erkek istikrarı şaştı. Evvelce erkekler yemeğe çıkmak için uğraşırlardı.
*Sevgilim yemeğin hesabını bana ödetirse, öderim ancak ondan sonra eteğimi ona giydiririm. Adamdan etkilemişim, date’e çıkmışız, hali vakti yerinde… Bana hesap uzatacak, bu hakaret. ‘Kartı otomobilde unutmuşum, şunu halleder misin…’ Olağan ki lakin bunu anlarsın zati.
*Ben kıymetliyim. Bu feminizim bayanları değersizleştirdi. Ruhumuzun okşandığı bir hayat şekline geçmeliyiz.
*Yemeğe gidersin, erkek sandalyeyi çeker… Bebek olur bayan emzirir… Olmak zorunda olduğu için değil, yakışık olduğu için…
*Kadın her şeyi yapar; lastik de değiştirir. Matkapla duvar da deler… Yapamayacağı bir şey yok. Elbette yapar fakat yaptıça bayan erkekleşti, erkekleştikçe de ‘sana gereksinimim yok’ moduna geçildi. Erkekler de değişti. Bayanlar her şeyi yapmaya başladıkça kıymetli olduğunu unuttu.