Bir pazar sabahının alacakaranlığında Mecidiyeköy’de servis bekleyen onlarca yürüyüşçüden biriydim. Bu sayının son yıllarda giderek çoğalması beni çok keyifli ediyor. Tıngır mıngır ilerlerken uyuyakalmışım. Pazar sabahlarının kör karanlığında bir yerlere gitmek birinci başta biraz sancılı olsa da hiçbir vakit bundan pişman olmadım. Bütün olay sıcak yatağından ayrılabilmek. Sonrası süper oluyor.
Soğuk ve rüzgârlı bir havada iniyoruz servisten. Yalova’daki Höyüktepe’den Bursa’nın İznik ilçesindeki Keramet Ilıcası’na gerçek ilerleyeceğiz. Bunu yaparken de yer yer Marmara Denizi’nin süper görüntüsü bize eşlik edecek. 900 metre yükseklikten başlayacak rotamız, 200 metredeki Keramet Köyü’nde bitecek. Yürüyüşümüzün sonunda da her mevsim yüzmekten asla bıkmadığım Keramet Ilıcası’nın şifalı sularıyla buluşacağız. Ama evvel bir 15 kilometre yürümemiz gerekiyor. Haydi o vakit… Başımız gözümüz sarılı, buz üzere rüzgârlı bir havada başlıyor yürüyüş. Küme önderi dışında kimsecikleri tanımıyorum lakin kaynaşmam çok da uzun sürmüyor. Güle oynaya, latifeler ve kahkahalar eşliğinde yol alırken kurşuni gökyüzüyle mükemmel görünümler eşlik ediyor bize. Kış aylarında pek sokağa çıkmayı sevmesem de bu seyahat bana çok uygun geliyor zira otura otura biraz hamlamışım. Genelde daima inerek yol alıyoruz. Dağları, zirveleri aşıyoruz. 15 kilometre hiç de azımsanacak bir uzaklık değil bu ortada. Rüzgâr yer yer bizi gerimizden itiyor. Bir orta vücudumu rüzgâra bırakıyorum, görenler yatağa seriliyorum zanneder. Fakat kendimi ne kadar salsam da asla düşmüyorum. Rüzgâr o denli kuvvetli ki!
Yalova’daki Höyüktepe’den İznik’teki Keramet Ilıcası’na gerçek ilerliyoruz. Bunu yaparken de yer yer Marmara Denizi’nin süper görüntüsü bize eşlik ediyor.
Köy kahvesinde mola
Aşağılara indikçe esinti doruklarda kalıyor. Bir sakinlik, bir sükûnet bürüyor etrafı. Bu dinginlik, mis üzere hava, açılan ciğerler, bir yerden sonra İznik Gölü görüntüsü “Oh, âlâ ki buradayım” dedirtiyor. Öğlen molamızı da bu türlü süper bir yerde veriyoruz. Hiç kalkasım yok lakin hava kararmadan Keramet Ilıcası’na ulaşmak ve oranın şifalı sularında yüzmek gerek.
İnişli yürüyüş parkurları, yüksek eğimde bir süre sonra dizlere çok yük bindirir. Ayağınızda da uygun ayakkabınız yoksa yürüyüşünüz bir eziyete dönüşebilir. Kümede birkaç kişi maalesef bu durumda kalıyor. Bu bizi biraz yavaşlatsa da düz yola çıkınca tempomuzu yakalıyoruz. Yürüyüşünü bitiren Keramet Köyü’nün kahvehanesinde sıcak çayını yudumluyor. Bir orta yanan sıcacık sobanın yanında bir kedi üzere kıvrılıp uyuyasım geliyor lakin durmak yok, yola devam. Servisimiz bizi alıyor ve hakikat Keramet Ilıcası’na… Buraya birinci gidişim tam 24 yıl evvel motor kulübünden arkadaşlarımla olmuştu. Vay arkadaş, geçen vakte bak! 40-50 motor ılıcaya resmen çıkarma yapmıştık.
Keramet Köyü’ne bir oldukça yakın olmasından kaynaklanıyor olsa gerek ılıca köy tarafından işletiliyor ve her vakit makul bir giriş fiyatı oluyor. Son vakitlerde duş kısımları da yenilenince daha bir hoş olmuş. Keramet Ilıcası açık bir göl. Gölün içinden devamlı ılık su kaynıyor. Taban kısımlarına gitmediğiniz sürece uzunluğu geçmiyor. Tabanı biraz taşlık ve kaygan olduğu için dikkatli girmenizi tavsiye ederim. Ortalama sıcaklığı 30 derece civarında. Vakit içinde kaçıncı gidişim, kaçıncı yüzüşüm bilmiyorum. Bahar aylarında çabucak kenarındaki dut ağacından dut yiye yiye yüzüşlerim, göle yapılan çay servisleri sayesinde ılık suyun içinde çay ve kahve keyfi yapışlarım… Bir sonraki amacım bir kar yürüyüşü sonrası ılıcanın şifalı sularıyla buluşmak. Bu ortada çay servisi kış aylarında yapılmıyor. Şifalı sudan insanın hiç çıkası gelmiyor. Bunda biraz çıkar çıkmaz üşüyeceğini bilmek ve duşların azıcık uzakta olması etken olabilir. Ben tam bir su kuşu olarak mazeret üretiyor da olabilirim. Ilıklığı insanın kalbini sıkıştırmıyor ve size suda dilediğiniz kadar kalabilme imkânı veriyor.
İznik Gölü kenarında dünyanın en hoş günbatımlarından biri yaşanıyor. Karşısında bir mola verip tadını çıkarmayı ihmal etmeyin.
Neredeyse kümenin tamamı yüzüp yorgunluğunu attıktan sonra artık kurulanma vakti. Haydi çık çıkabilirsen sudan. Son hız havluma sarılıp duşlara koşarken içimden söyleniyorum. Kurulanıp üstümü giyeceğim ancak o bile titretiyor insanı. Burası için kesinlikle yanınızda olması gereken en değerli şey saç kurutma makinesi. Hele ki benim üzere saçlarınız varsa. Yanaklarım al al oluncaya kadar saçımı kurutuyorum, bu ortada kendimi de ısıtıyorum. İnsan buradan pamuk üzere ayrılıyor. İznik’teki köftecide köfte yemeyi ve İznik Gölü kenarında dünyanın en hoş günbatımına karşı çay içmeyi de ihmal etmeyin. Hatta her yerinden tarih fışkıran kentin sokaklarında dolaşın. Biz yürüyüş sonrası bunları yapamadan konutumuzun yolunu tuttuk. Çünkü kış aylarında hava erken kararıyor. Neyse ki daha evvel üzerine tik atılmıştı. Karlı bir havada tekrar buluşmak üzere…