Siz hiç, hayatınızı değiştirebilecek bir fırsatı kaçırdınız mı?
Kaçırdıklarımıza üzülmenin yararsız olduğunu daima anlatan deneyimli şahıslara inat soruyorum. Üzülmeden konuşalım bu mevzuyu. Kaçan her fırsatın bizim için yeterli olup olmadığını bilemeyeceğimizden, üzülmeye de gerek yok düşünürken. Hani şu paralel cihan kıssalarında anlatılanlar üzere. Marvel sinemalarında az ekmeğini yemedi bu mevzunun. Matt Haig’in Gece Yarısı Kütüphanesi’nde işlediği husus üzere de düşünebiliriz. Okumadıysanız okuyun demek isterdim lakin benim üzere komplocu zihinlere hafif gelecektir.
Hayatımızın şu an sürmekte olan halini değiştirecek diğer türlü seçimler yaptığımızı düşünürsek, neler değişirdi, hangi fırsatlar işimize faydaydı, hangileri tabansız kuyulara sürüklerdi?
Fırsatların gençlik yıllarında daha fazla ortaya çıktığı vakitler, daha açıkgözdük tabi. Olası bir işi, bir eşi, bir kenti, bir okulu kendi irademizle o vakitlerde seçmeye başlarız. Bir anda tüm fırsatlar görünür olur, büyük sorumluluklar almanın birinci basamağındayızdır ve tüm seçme özgürlüğü NŞA’da bize aittir. (NŞA: olağan kaideler altında; coğrafya bahtı olanları göz gerisi edemezdim.)
Meslek seçimi, ömrünüzü temelden şekillendirecek değerli karardır. Okuyacağınız kısmı buna nazaran seçersiniz. Bu seçim sizin kıymetli fırsatlar yakalayabilecek ve kaçırabilecek birinci anlarınızı oluşturur. Bakınız 80’lerde doğmuş birçoğumuz bu ülkede NŞA’da yaşamadığımızdan ne gerçek fırsatları gördük, ne de yakaladık. Bol yuvarlaklı bir kağıtta yuvarlakları taşırmadan karalayabildiğim şıklar bana mesleğimi getirdi. Kaydırma yapanların hayatı kaydı tahminen, yapmayanlar zati yuvarlaklardan hipnotize olmuştu, okuduğu koca paragraflardan birinde hayatı sorgularken dakikalar kaybetmişti. Sonuçta o denli ya da bu türlü yerleştik bir üniversiteye, mesleğin ehemmiyeti yoktu pek orada, o diploma kural.
İlk kaçırdığımız fırsat, memnun olacağımız işi yapma fırsatı oldu. Üzülmüyoruz hayır, gözümüze azıcık toz kaçtı.
Devamında eş geldi. Baktık okuduğumuz meslek bize memnunluk getirmeyecek eşi seçelim. Memnunluğu diğer bir kalpte aradık. Aradık tabi, insanoğlu dünyaya düşer düşmez bunu aramaya başlamadı mı? Biz de aradık. En büyük fırsatlar burada geldi önümüze, ne hekimler, ne mühendisler istedi de biz davulcuya mı kaçtık? Bulduk güzel iş sahibi bir genç. Yıl oldu 2022 davulcu TikTok’ta milyonlar kazandı hekimleri hiç ettiler. Haydi bakalım artık hangi kaçırdığımız fırsata üzülelim ya da sevinelim.
Eş mesken istedi. Girdik borca. Yıllarca, yılda 10 gün tatil yaptık yalnızca. Ancak orada erken kayıt fırsatlarını kaçırmadık bak. Çok şanslıyız. Meskende yüzüne bakmadığım eşimle her sene yeni bir balayı yapacağımızı düşünürken, bebeğin altını kim değiştirecek hengameleri yaptık. Kaçan fırsatlardan biri de güçlü bir eşti tahminen, zihnimizi susturduk, onların da sıkıntısı çok hem…
En başa dönelim, ruh bilimciler, din adamları, psikiyatristler hatta şimdilerde astrologlar bile, kaçan fırsatlara üzülme dedi, anı yaşa, şükret.
40 yaşımdayım, temelini çürük tuğlalarla attığım hayatımın üzerine, anı yaşayarak kaçak kat çıkıyorum devamlı. Enkaz devraldım diyeceğim anne babama ayıp olacak. Kaçırdığım tüm fırsatlar için vakit bükülmesini ya da uzaylıların falan gelmesini bekliyorum. Ben hayatımı pata küte formatlayamıyorum. Anı yaşamaklar o denli kolay olmuyor. Fırsatların kaçtığına üzülmüyorum zira düzeltmek istediklerim NŞA’da yaşanmadı. Anlatabiliyor muyum?
Her seferinde bu sefer müspet şeyler yazacağım diyerek oturduğum klavyemin başına tekrar isyanlarla geçmiş bulundum affola.
Tamam tamam haydi 5 saniye nefes alın 8 saniyede verin tahminen gerçekten değişir bakış açılarımız. Sesli güldüm.