“Ben kendim şahsım şaş kalmışım. Bu kadar bedel vermişken, hala diyorlar sen PKK’lısın. İşin içinden nasıl çıkacağız, anlamadım. Ben şaş kalmışım Türkiye Cumhuriyeti’nde…”
Mersin Büyükşehir Belediyesi Park ve Bahçeler Müdürlüğü’nde emekçi olarak çalışan Beytüşşebaplı Rasim Aşan’ın son bir haftada yaşadıkları karşısında şaş kalkmasından daha doğal ne olabilir?
26 Eylül’de PKK’nın Mezitli’deki Tece Polisevi’ne saldırısını engelleyemeyen Emniyet, iki gün sonra Mersin Büyükşehir Belediyesi Basın ve Halkla Alakalar Dairesi Lideri Bedrettin Gündeş ve 15 belediye personelini gözaltına aldı.
İlk bakışta taarruz ile belediyeciler ortasında ilişkinin olduğu sanıldı.
Zaten halka verilmek istenen ileti da buydu.
Halbuki Gündeş ve 15 emekçi hakkındaki soruşturma yaklaşık bir yıldır sürüyordu. Hatta bu çerçevede 15 Eylül’de 10 emekçi gözaltına alınmış ve tümü bırakılmıştı. İkinci dalga şuurlu biçimde Mezitli saldırısının ertesine denk getirilmiş görünüyor.
İfadesinde Mezitli’ye ait tek bir soru sorulmayan Gündeş, silahlı terör örgüt üyeliğinden tutuklandı. Üç gün gözaltında tutulan personeller ise tutuksuz yargılanmak üzere bırakıldı.
O emekçilerden biri de 46 yaşındaki Rasim Aşan.
Aşan, dört çocuk babası.
Şırnak Beytüşşebap’tan Mersin’e göçmüş.
Bir yıldır belediyede çalışıyor.
Öğrendiğim kadarıyla eşinin, Belediye Lideri Vahap Seçer’e başvurarak, ricada bulunması üzerine işe alınmış.
Babasını PKK şehit etti
28 Eylül, sabah.
İşe şimdi varmıştı ki Aşan’ın telefonu çaldı.
Arayan, kızıydı.
Açtı.
Telefona bir polis çıktı.
Aşan’a “Lütfen konuta dönün” dedi.
Aşan, döndüğünde beş polisi karşısında buldu.
PKK üyeliğiyle suçlandığını öğrenince kulaklarına inanamadı.
Çünkü Aşan, bir şehit çocuğu….
Köy korucusu olan babası Kudret, 2005 yılında PKK ile girdiği çatışmada şehit düştü. Aşan, babası dahil, dört yakın akrabasını çatışmalarda kaybetti. Hatta kendisi de 1997 yılında istekli katıldığı operasyonda yaralandı.
Tek bir delil bile yok
Aşan ve emekçi arkadaşları üç gün gözaltına tutuldu.
30 Eylül’de tabiri alındı.
Özgeçmişi sorulduğunda şu bilgileri verdi:
“Babam 4 Ağustos 2005’te Beştüşşebap ilçesinde korucu iken PKK ile girdiği çatışma şehit oldu. Ben de bu çatışmada istekli köy korucusu olarak bulunuyordum.”
Aşan’a KCK Mahalle Komitesi üyesi olduğu tez edilerek, “Nerede ve ne sıklıkla toplantılar yaparsınız? Toplantıların içeriği nelerdir? Kim yahut kimler organize eder” diye soruldu.
Aşan, şunları söyledi:
“Benim terör örgütüyle ilgim alakam yoktur. Hasebiyle terör örgütü yapılanmalarını ve mensuplarını tanımam. Örgüt mensuplarının hareket ve faaliyetleri hakkında bilgim yoktur. Rastgele bir aksiyon ve faaliyette bulunmadım.”
Bugüne kadar siyasi parti, sendika, dernek, vakıf yahut kuruluşa üye oldu mu?
Hayır.
Gözaltına alındı mı? Yargılandı mı?
Hayır.
Ailesi ve akrabalarından terörle irtibatlı olan var mı?
Hayır.
Mersin’deki PKK’lılar içerisinde bildiği bireyler bulunuyor mu?
Hayır.
Cep telefonunda cürüm ögesi var mı?
Hayır.
Ekleyeceği?
Hayır.
Aşan, “Söyleyeceklerim bunlardan ibarettir” dedi.
Savcılık, Aşan’ı PKK’lı olmakla suçlayacak tek bir ispat bile sunamadı. Aşan ve arkadaşları salıverildi.
‘Şaş kalmışım!’
Dün, hür bırakılan Aşan’ı aradım.
“Size ne sordular?” dedim.
Dedi ki:
“PKK ile mahallede komite kurmuşuz. Bizler şehit ailesiyiz. benim babam şehit olmuş 2005’te. Bu türlü şeylerle alakamız yok. Babamızın kanı daha onların elinde kurumamış. Biz gelip onlarla yardımlaşma mı yapacağız? HDP ile terörle alakam yoktur. 20 yıldır Mersin’deyim. Bir gün benden kimlik istememişlerdir.”
Aşan, babasının, iki amcasının ve bir kuzeninin şehit olduğunu…
Dört akrabasının gazi olduğunu…
Kendisinin de istekli olarak operasyonlara gittiğini anlatıyor.
“Ben kendim yaralandım. Kurşun geçti başımdan. Zati iz aşikardır. Kulağım üç modül olmuştur” diye konuşuyor.
“PKK’lı diye suçlandınız. Ne düşünüyorsunuz?” diye sordum.
“Hiçbir şey düşünmüyorum. Ne düşüneceğim? Ben şehit ailesiyim. Sizce ne düşünebilirim? Ben PKK ile yardımlaşmış olabilir miyim? İmkansızdır” diyor.
Aşan’ın PKK’lı olması…
Mezitli saldırısını gerçekleştiren iki PKK’lının 12-13 paraşütlü motorla Mümbiç’ten Tarsus’a uçması kadar gerçeküstü görünüyor.
Bu yüzden Aşan da şaşkınlığını saklamıyor.
“Valla helal olsun” diyor.
Şöyle devam ediyor:
“Ben kendim şahsım şaş kalmışım. Bu kadar bedel vermişken, hala diyorlar sen PKK’lısın. İşin içinden nasıl çıkacağız, anlamadım. Ben şaş kalmışım Türkiye Cumhuriyeti’nde…”
Demirtaş’ın PKK’ya resti HDP’de nasıl karşılandı?
Selahattin Demirtaş’ın PKK’ya çektiği resti yorumlarken, iki ihtimalden kelam etmiş ve şunları yazmıştım:
“Eğer Demirtaş, halk dayanağını gerisine alabilirse Kürtlerin doğal başkanına dönüşebilir. Şayet yapayalnız kalırsa en âlâ ihtimalle Leyla Zana üzere köyde inzivaya çekilir.”
Üçüncüsü oldu.
Demirtaş, bir adım geri çekildi.
Doğrusu, bu hamleyi beklemiyordum.
Demirtaş, dün Twitter hesabında şunları yazdı:
“Biz demokratik siyasette ısrarcıyız’ telaffuzundan HDP’den ve Kürt siyasetinden ‘ayrışma’ polemiği çıkarmak çok zorlama gayrettir, büsbütün anlamsızdır.”
Oysaki Demirtaş, bir gün evvelki paylaşımlarında hem PKK’yı hem de HDP’yi eleştirmişti. ‘Ayrışma’ varsayımı bu tenkitlerden kaynaklanıyordu.
Kaldı ki HDP’nin iç kamuoyu da Demirtaş’ın çizgisini benden farklı okumuyor.
Örneğin, bir HDP’li yönetici, Demirtaş’ın HDP’den farklı ve bir adım önde görünmesinden rahatsızlık duyulduğunu vurgulayarak, şunları söylüyor:
“Demirtaş, bu halde devam ederse parti dışına itilir. Cezaevinden çıktığında bir panele bile sokmazlar. Hiçbir yerde konuşamaz. Bugünkü ruh hali bu türlü.”
HDP’li yönetici, Demirtaş’ın geçen nisan ayından beri PKK’ya karşı açıkça hal aldığını ve bu tavrını cezaevine giden HDP’lilere de açıkladığını kaydederek, “Çok yavuz bir atılım. Ancak büyük risk aldı” diyor.