Bir ebeveyn olarak, çocuğunuzun bir cenaze merasimine katılması konusunda neyin uygun ve faydalı olduğunu düşünüyor olabilirsiniz. Independent, Kraliçe II. Elizabeth’in mevti vesilesiyle çocukların cenaze merasimine katılması konusunu “Help Your Child Cope With Change” kitabının müellifi Liat Hughes Joshi ve çocuk uzmanı Kavin Wadhar‘a sordu.
Joshi, çocukların cenaze merasimlerine getirilmesi konusunda şunları söylüyor: “Kesin ve katı bir kural yok. Bu vefat eden şahısla ne kadar yakın bir münasebetleri olduğu, çocuğunuzun mevte nasıl reaksiyon verdiği ve ayrıyeten kişilikleri ve tabiatları üzere pek çok farklı şeye bağlıdır.”
Çocuklar bir cenazeye katılmak için çok mu küçüktür?
Çocuk uzmanı Kavin Wadhar, “Ölçülü ve sevgiyle yapıldığı takdirde, çocuklar hayatı öğrenmek için asla çok küçük değildir” diyor. Her çocuk farklıdır, bu nedenle çocuklarınızla konuşup ne istediklerini ve onlar için en uygununun ne olabileceğini anlamanız gerekir. Joshi pratik bir bakış açısıyla şunları ekliyor: “Eğer bebeklerse ve cenaze merasimi boyunca ağlamaya başlayacaklarsa, tahminen de bir alternatifiniz varsa -herkesin yoktur- onları bir bebek bakıcısıyla bırakmak daha yeterli olacaktır.”
Çocuğunuzun hazır olup olmadığını nasıl anlayabilirsiniz?
Her iki uzmana nazaran de sıkıntı kolay sorular sormak. Joshi, “Kaç yaşında olduklarına bağlı olarak, onlara nasıl hissettiklerini sormak ve bir cenaze merasiminde nelerin yer aldığını açıklamak kolaydır. Zira büyük olasılıkla daha evvel hiç cenazeye gitmemişlerdir” diyor.
Wadhar da buna katılıyor ve şöyle diyor: “Onlara yalnızca şunu sorun: ‘Gelip onu/anneni/amcanı vs. görmek ister misin?’ Lakin bunu evvelden yapın. Onlara yaşlarına uygun bir lisanla ne beklemeleri gerektiğini söyleyin. Evet derlerse, bunun sorun olmayacağını söyleyin – lakin daha sonra fikirlerini değiştirirlerse de sorun olmayacağını gösterin.”
“Birkaç gün sonra mevzuyu tekrar gündeme getirin ve hakikaten fikirlerini değiştirmek isteyip istemediklerine bakın. İstedikleri buysa geri çekilmelerini inançlı ve kabul edilebilir kılın. Karşılıklar değişebileceğinden, kıymetli sorular birkaç sefer sorulmalıdır.”
Bir çocuk sevdiği birinin cenazesine gitmekten ne üzere potansiyel yararlar sağlayabilir?
Joshi, “Olanları sindirmelerine yardımcı olur. Bilhassa daha büyük çocuklar için, bu anma sürecinin bir kesimi olmak onlara sahiden yardımcı olabilir. Çocukların cenazelere gitmemesi gerektiğini söyleyen eski başın modasının geçmiş olduğunu düşünüyorum. Biraz fazla siyah ve beyaz.” diye belirtti.
Çocukların potansiyel olarak merasim nizamına dahil edilmesini bile öneren Joshi şöyle diyor: “Bir çocuğun bir şeylere katkıda bulunması hoş olabilir, kendisini bunun bir modülü olarak hissetmesini sağlayabilir. Diyelim ki öbür bir aile üyesi vefat eden kişi hakkında bir konuşma yapacak, torunların buna kimi anıları dahil etmesi beğenilen olabilir. Uygun ve hassas bir süreçse, dahil olmanın kolay yollarını araştırın.”
Wadhar’a nazaran en büyük potansiyel yarar
Olay müddetince bir çocuğa en uygun nasıl dayanak olunur?
Joshi’nin en değerli tavsiyesi bir yedek planınızın olması: “Sabah birdenbire perişan olurlarsa ve bununla yüzleşemezlerse, meskende kalmalarına müsaade verebileceğiniz ülkü birileri olmalı. Merasim sırasında bile. Diyelim ki ölen bir büyükanne ya da büyükbaba, anlaşılır bir biçimde siz de çok üzgün olacaksınız. Biraz daha aralıklı, gerekirse çocuğunuzu mola vermesi için dışarı çıkarabilecek fazladan bir kişi bulundurmanızı tavsiye ederim, böylelikle iş size kalmayacaktır.”
Destek almak kusursuz olsa da, Wadhar ayrıyeten şunları söylüyor: “Ajitasyon belirtileri için onları yakından izleyin. Bariz ya da çok ince olabilir. Çocuğunuzu en güzel siz tanırsınız, bu nedenle gözünüzü ondan ayırmayın ve biraz yaramazlık yapmaya başlarsa affedici olun.”
Peki ya merasime katılmak istemezlerse?
Wadhar, “Aklınızın birilerinde olması için fizikî olarak o kişinin yanında olmanıza gerek yok. Bunu bilmelerini sağlayın. Bir mektup yazmak isteyebilirler, bu durumda sözkonusu mektubu cenazeye götürmeyi teklif edebilirsiniz. Ya da çocuğunuz daha küçükse, mektubu yakın vakitte vefat eden bireye ‘postalayacağınızı’ söyleyebilirsiniz. Niyetleri ve hisleri yazmak, biz yetişkinler için de bunları işlemenin şahane bir yoludur.” diyor.
Joshi, “sevilen kişinin vefatını anmak için çocuklara daha uygun öteki bir yol bulunmasını” öneriyor. “Küçük bir merasim düzenleyin, bahçeye bir ağaç dikin ya da (rahmetli) büyükannenin yahut büyükbabanın onları götürdüğü özel bir yere gidip kendi anıtınızı yapın, zira çocuklar için bu olayı anabilecek bir şeylere sahip olmak kıymetlidir.”
Joshi son olarak şunları söylüyor: “Çocuğunuz için gerçek olanın kuzenleri için gerçek olmayabileceğini unutmayın. Kesin ve katı bir kural yok, güçlü olun ve kararınıza itimadın. Örneğin, çocuğunuzun gitmesinin hakikat olmadığına karar verirseniz, lakin kuzenleri gidiyorsa, bu katiyen sorun değil. Her çocuk farklıdır ve insanların ebeveynlik üslupları da türlü türlüdür.”
halktv.com.tr // Dış Haberler