Cui bono?

ABD Lideri Joe Biden 29 Eylül’deki tweet bildirisinde şöyle dedi:

“Bugün, Amerika’daki açlıkla uğraş konusundaki bahadır maksadımıza ulaşmak için bir strateji yayınladım.

Daha fazla Amerikalının sağlıklı kalmak için muhtaçlık duydukları yiyeceklere erişmesine, insanlara sağlıklı seçimler hakkında bilgi ve seçenekler sunulmasına ve daha fazla Amerikalının fizikî olarak faal olmasına yardımcı olacağız.”

Bu ne demek?

Dünyanın en güçlü 10 şahsından 7’sinin, yeryüzündeki dolar milyarderlerinin dörtte birinin (735 dolar milyarderi var) Amerikalı olduğu bir ülkede önemli bir açlık sorunu var.

ABD’DE 53 MİLYON KİŞİ AŞEVLERİNE BAŞVURDU

ABD Tarım Bakanlığına nazaran (resmi veri), ülkede 9 milyonu çocuk olmak üzere 34 milyon kişi besin güvensizliği sıkıntısıyla karşı karşıya… Bilhassa Afrika Amerikalılar ortasında yaygın olan açlık sorunu, pandemiyle daha da arttı.

Bir diğer data: Kâr gayesi gütmeyen besin bankası ağı olan Feeding America’ya nazaran, 2021’de 53 milyon kişi sofraya yemek koyamadı ve yardım için besin bankalarına (aşevi) ve eyalet programlarına başvurdu.

(BM Besin Programı’na nazaran, Türkiye’de ise 14.8 milyon kişi yetersiz besleniyor, nüfusun yüzde 18’i…)

Bir de şu var; muhafazakâr bir fikir kuruluşu olan, her yıl yayımlanan Ekonomik Özgürlük Endeksi’nin hazırlayıcısı Heritage Foundation, Eylül sonunda açıkladığı araştırmasında, Biden’ın misyona geldiğinden bu yana çalışan Amerikalıların 4.200 dolar daha fakirleştiğini bildirdi.

Yükselen enflasyon ve yüksek faiz oranları nedeniyle ortalama bir Amerikan çalışanının yıllık satın alma gücünde 3.000 dolar kaybettiği ve bu ekonomik siyasetler nedeniyle ipotek, taşıt kredileri ve kredi kartları üzerindeki borçlanma maliyetlerinin artmasının da ortalama bir Amerikalının satın alma gücünü yılda 1,200 dolar daha azalttığı vurgulandı.

Bir öteki araştırma da şöyle: Ağustos ayı prestijiyle Amerikalıların yüzde 60’ı ay sonunu güç getiriyor. Bir yıl evvel maaş gününe kadar tüm parasını harcayanların oranı yüzde 55’ti. Lending Club isimli kuruluşun araştırmasına nazaran, son 40 yılın en yükseğine çıkan enflasyon nedeniyle, yıllık fiyatı 6 basamaklı sayılarda olan Amerikalıların bile yüzde 45’i ay başından ay başına yaşadığını söylüyor.

ZELENSKY’YE MİLYARLARCA DOLAR GÖNDERMEYİ BIRAKIN

Peki Amerikalılar ne diyor? Biden’ın “açlıkla mücadele” tweet’inin altında bir yorum şöyle:

“Zelensky’ye milyarlarca dolar göndermeyi bırakın. 60 milyon aç Amerikalının yiyeceğe gereksinimi var.”

Bu kadar net… Süpergüç fakat milyonlarca aç var ve milyarlarca dolar savaş sanayisi için harcıyor. Ukrayna savaşı sayesinde Amerikan silah şirketleri milyarlarca dolar kazanıyor.

Savaş başladığından beri ABD, Ukrayna’ya milyarlarca dolarlık silah taahhüt etti, bunun neredeyse tamamı mevcut stoklardan geldi. Ve Pentagon (Savunma Bakanlığı) bunları ve daha fazlasını yerine koymak için silah şirketlerini yeni ihalelerle ödüllendiriyor.

SİLAH DEVLERİYLE YENİ SÖZLEŞMELER

Dünyanın en büyük silah şirketlerinin beşi de ABD’den: Lockheed Martin, Raytheon, Boeing, Northrop Grumman ve General Dynamics. Savaşın çabucak akabinde Pentagon, yeni hipersonik füze programı için Northrop Grumman ve Raytheon ile mukavele imzaladı.

Yani bu savaşın kazananı kim? Silah sanayisi…

Çünkü Lockheed Martin ve Raytheon, zırhlı araçları delmek için kullanılan 4 kilometre menzilli kızıl ötesi güdümlü Javelin füzeleri üretiyor. Raytheon ayrıyeten Stinger füzelerinin de üreticisi. Northrop Grumman’ın RQ-4 Küresel Hawk uçağı Ukrayna sonu üzerinde nizamlı gözetleme uçuşları yapıyor.

Şuradan da anlayabiliriz. Savaş başladığından bu yana Wall Street’in barometresi Dow Jones endeksi yüzde 14 düştü. Borsalar tepetaklak gidiyor. Lakin silah şirketlerinin pay senetleri yükseliyor. Northrop Grumman yüzde 22, Lockheed Martin yüzde 18, General Dynamics yüzde 12, Raytheon yüzde 8 paha kazandı. Zira savaş sayesinde ciroları, kârları artacak, yatırımcılarına beklenenden daha yüksek kâr hissesi verecekler.

KİEV’E TOPLAMDA 65 MİLYAR DOLAR

Ve “daha, daha” diyorlar. Eylül’ün son gününde ABD Kongresi Ukrayna’ya 12.3 milyar dolarlık ek mali yardım gönderilmesini onayladı. Yardım paketinin 3 milyar dolarlık kısmıyla Ukrayna ordusuna silah, gereç ve maaş gönderilecek, Pentagon’a da 3.7 milyar dolarlık silah ve öbür donanımları transfer etme yetkisi verildi. Paket ayrıyeten Ukrayna iktisadına takviye ve Kiev hükümetinin misyonunu sürdürebilmesi için 4.5 milyar sağlıyor.

Euronews’a nazaran, Ukrayna savaşının başlamasından bu yana Washington’un Kiev’e gönderdiği toplam yardım ölçüsü bu ödenekle birlikte 65 milyar dolara yükseldi.

Pentagon, ayrıyeten ABD ve müttefiklerinin Ukrayna’daki savaşa patlayıcı, roket ve cephane üretimi için “ülkelerin sanayi temelini genişletmeyi” planladıklarını duyurdu.

Anlamı şu; Dünyanın önde gelen Batılı güçleri, “Ukrayna’ya uzun vadeli takviye sağlamak” ismine, savaş devam ederken “karadan konuşlu uzun menzilli füzeler, hava savunma sistemleri, havadan karaya cephane” üretimlerini kitlesel olarak artırıyorlar.

New York Times, bu haberi “Ukrayna’yı Silahlandıran Müttefikler için Dönüm Noktası” başlığıyla verdi. Gazeteye nazaran bu, “ABD ve müttefiklerinin Ukrayna’daki savaşın yıllarca süreceğine inandığının bir işareti…”

BORU SINIRI SABOTAJI KİMİN FAYDASINA?

Aynı gün Washington, Ukrayna’ya gönderilen uzun menzilli HIMARS füze rampalarının sayısını iki katından fazla artırmayı planladığını duyurdu. Pentagon’a nazaran ABD, ülkeye silah sevkiyatı için 1,1 milyar dolar daha harcayacak.

Diğer yandan ABD boş durmuyor. Savaş sürsün diye elinden geleni yapıyor. 26 Eylül Pazartesi günü, Rusya’dan Almanya’ya doğalgaz taşıma kapasitesine sahip Nord Stream I ve Nord Stream II boru çizgilerine tonlarca dinamit kullanılarak bir dizi taarruz düzenlendi.

Saldırıların sorumluluğunu hiçbir devlet üstlenmedi. Natürel, ABD ve Avrupa’da birtakım çevreler çabucak Rusya’yı suçladı. Lakin bu çok mantıklı değil. Zira Rusya’nın güç devi Gazprom, boru çizgisinin Alman, Fransız ve Hollandalı ortaklarla birlikte yarısının sahibi… Sahibi olduğu milyarlarca dolarlık boru çizgisini havaya uçurması için güzel bir münasebet yok. ABD ise, Avrupalı müttefiklerinin Kuzey Akım II boru çizgisi projesini sona erdirmesini hararetle istiyordu.

Uzmanlar, bu türlü durumlarda Latincesi “Cui bono?” olan “Kimin faydasına?” sorusuna başvurulmasını öneriyor. Evet, bu savaştan kim karlı çıkıyor, kim devam etmesini istiyor?

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir