Siemens’in davasında bir gizlilik hikâyesi: TCDD ihalesi

Gazetemiz müellifi Barış Terkoğlu, bugünkü köşesinde “Siz bunları hiç bilmemiş olun!” başlıklı bir yazı kaleme aldı.

İki Siemens çalışanının firmaya açtığı davayı ve kelam konusu davaya neden saklılık kararı getirildiğini araştıran Terkoğlu, çalışanların avukatının “Davalı tarafın, TCDD’nin ziyanına beyanda bulunacak halde zımnilik talebinde bulunduğunu” tabir etmesine dikkati çekti.

Terkoğlu, Siemens’in avukatının da, “İncelediğimizde, müvekkilimin dışında dava dışı kurum ve bireylerle ilgili bilgilerin de yer aldığını tespit ettik. TCDD’nin iş bu davanın içine çekilmesi karşı tarafça yapılmıştır. Uyuşmazlık, işe iade davası olmaktan çıkarılmıştır” karşılığını verdiğini aktardı.

Terkoğlu’nun yazısının tamamı şöyle;

Avrupa’nın en büyük”, “dünyanın en büyük” adliyelerini yapıyoruz. “Ne oldu” diye sormuyoruz.

Geçenlerde adliyedeydim. Mahkemelerin kapılarının yanında listeler asılı duruyor. İçeride neler olduğunun fikrini veriyor.

En sıkıcı salonlarının önünden geçerken gözüm takıldı. Yok yok, boşanma değil. Bunlar iş mahkemesi. Pek de haber olmayan davaların yeri. Ancak bu güya farklıydı.

Kapıdaki listeye bakarsanız Siemens ile işten çıkarılmış iki çalışanı ortasındaydı. Aşikâr ki çalışanlar haksızlığa uğradığını söylüyordu.

“Anlat hele” demeyin…

Dava için zımnilik kararı alınmış. Hem de Siemens’in talebiyle.

Bir iş davasında, şirket çalışanlarıyla Siemens ortasında ne yaşanmış olabilir, bunu da kimsenin duymaması istenmiş olabilir, dedim haliyle. Eminim, yerimde olsanız siz de o denli derdiniz.

Elbette bâtın olduğu için herkese açık tutanaklarda yazmıyor. Ancak yeniden de anlamaya çalıştım.

Eski çalışanların avukatlarının kelamlarından, sorunun TCDD ile ilgili olduğunu anladım. Belirli ki Siemens, “burada konuşulanlar duyulursa TCDD ziyan görebilir” demişti. Çünkü çalışanların avukatı şöyle söylüyordu:

“Davalı taraf, TCDD’nin ziyanına beyanda bulunacak formda saklılık talebinde bulunmuştur.”

Tek taraflı olmasın. Siemens’in avukatı da karşılık vermişti:

“İncelediğimizde, müvekkilimin dışında dava dışı kurum ve şahıslarla ilgili bilgilerin de yer aldığını tespit ettik. TCDD’nin iş bu davanın içine çekilmesi karşı tarafça yapılmıştır. Uyuşmazlık, işe iade davası olmaktan çıkarılmıştır.”

Siemens, gazeteciler dahil, belgedeki dokümanların, üçüncü bireylere gösterilmemesini istiyordu.

YAKLAŞIK 60 MİLYON AVRO

Konu TCDD, yani hepimize ilişkin bir kurum olunca, daha da merak ettim.

Hemen arama motoruna, “Siemens + TCDD” yazdım.

Tek bir şey çıktı. Hani hepimizin vakit zaman bindiği yüksek süratli tren (YHT) var ya. İşte onunla ilgili. Anadolu Ajansı, şöyle duyurmuştu:

“Ulaştırma ve Altyapı Bakanı Adil Karaismailoğlu, Siemens’e sipariş edilen toplam 12 YHT setinden sonuncusunun da Ankara’ya ulaştığını belirtti.”

Hemen ihale belgesini buldum. “12 trencik” demeyin. Neredeyse 60 milyon Avro’luk bir ihaleydi. İşte orada ne olduysa “aman kimseler duymasın” deniliyordu.

Bu kadar değil…

Başka neyi bilmememiz gerekiyor derseniz onu da söyleyeyim. Bunu da yeniden tutanakta gördüm. Siemens’in avukatı şöyle diyordu:

“(Davacıların) müvekkilimizin en büyük rakibi olan firmaya müzekkere yazılması talepleri vardır.”

Avukat, mahkemenin bunu yapmamasını istiyordu.

Hemen ihale haberlerini açtım. “En büyük rakip” denilen Alstom’du. Onlar da TCDD’ye tren seti satmaya çalışmıştı. Fakat, ihaleyi Siemens kazanmıştı.

ORTAK TANIDIK ŞİRKET

Minik bir detay…

Siemens’in ihalede bir de küçük ortağı vardı: Muhalefetin daima “beşli çete” diye suçladığı o beş şirketten biri.

Almanlar kazanınca o da kazanmıştı olağan…

İşte ne olduysa, “Aman rakipler bunu sakın bilmesin” deniyordu.

Beni şaşırtan bir şey daha oldu…

Çıkmış haberlerde şu ifadeyi gördüm:

“İhale, TCDD Genel Müdürlüğü’nce, 30 Ocak 2017’de, İslam Kalkınma Bankası’ndan (İKB) temin edilen kredi ile yapıldı.”

Öyle ya, İslam Kalkınma Bankası, bu kredilere, “İsrail’e sıfır fayda” kuralı koyuyordu.

Alman vatandaşı şirket temsilcileri ise antisemitizm tartışmalarının modülü olmamak ismine, bu cins işlere girmiyordu.

“Nasıl oldu” diye merak etmedim değil. Ancak dediğim üzere, evrak saklı, bilmiyoruz.

Üstünüze afiyet Türküm! Almanya’da bir gazetede yazsaydım ne olurdu? Orada basın özgürlüğü var, bu türlü kapalılık kararlarına kimse uymaz, diyebilirsiniz. Siemens üzere şirketlerin kelamını, lakin bizim “yerli ve ulusal yargımız” dinler, diye düşünebilirsiniz. Fikrinize hürmet duyarım!

İşte “gizli mahkeme”de, herkese açık tutanaklarda yazanlar bu kadar. TCDD’nin aldığı 12 yüksek süratli tren seti ihalesinde, ne olduysa, onu bilmeniz istenmiyor. Bu nedenle işten çıkarılan çalışanların davasında, saklılık kararı alınıyor. Ben de adliye koridorunda gezen herkesin görebileceğini anlattım esasen…

Bir gün “en büyük” olmasa da, “en adil” mahkemelerimiz olacak. O gün adaletten bahsederken ne betonların ne ihalelerin konusu açılacak!

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir