MHP önderi Devlet Bahçeli bugün Sivas mitinginde “Bin kere kırdılar kollarımızı bin sefer budadılar. Yeniden çiçekteyiz işte tekrar meyvedeyiz.” dizelerini konuşmasının bir kısmında lisana getirmişti. Fakat şiirin ‘Saray’lı kısmını okumadığı üzere şiire ‘Pir Sultan’ın dediği gibi’ diyerek başlamıştı.
Bahçeli'nin Pir Sultan'ın sandığı şiir, faşizme direnişin şairi
Adnan Yücel'inDevamı ise:
Saraylar saltanatlar çöker
kan susar birgün
zulüm biter
…
bu günlerden geriye,
bir yarına gidenler kalır
bir de yarınlar için direnenler…Tweet bu kadar.
Şiir daha uzun ve güzel— Özgür Özel (@eczozgurozel) September 4, 2022
Özel, Bahçeli’nin yalnızca bir dizisine yer verdiği şiirin devamını getirdi: Saraylar saltanatlar çöker kan susar birgün zulüm biter … bu günlerden geriye, bir yarına gidenler kalır bir de yarınlar için direnenler…
Özel şairin ismini da ‘faşizme direnişin şair’ nitelendirmesi yaparak Adnan Yücel olduğunu vurguladı.
Adnan Yücel çoklukla Nazım Hikmet’in şiiri olduğu sanılarak internette dolaşın şiiri şöyle;
YERYÜZÜ AŞKIN YÜZÜ OLUNCAYA DEK
Aşksız ve paramparçaydı yaşam
bir inancın büyüklüğünde buldum seni
bir arbedenin hoşluğunda sevdim.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
Aşk demişti ömrün bütün ustaları
aşk ile sevmek bir güzelliği
ve dövüşebilmek o hoşluk uğruna.
işte yüzünde badem çiçekleri
saçlarında gülen toprak ve ilkbahar.
sen misin seni sevdiğim o arbede,
sen o hengamenin hoşluğu misin yoksa…
Bir inancın büyüklüğünde buldum seni
bir arbedenin hoşluğunda sevdim.
bin kere budadılar körpe dallarımızı
bin kere kırdılar.
yine çiçekteyiz işte yeniden meyvedeyiz
bin sefer dehşete boğdular zamanı
bin kere ölümlediler
yine doğumdayız işte, tekrar sevinçteyiz.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
Geçtiğimiz o birinci ırmaklardan beri
suyun ayakları olmuştur ayaklarımız
ellerimiz, taşın ve toprağın elleri.
yağmura susamış sabahlarda çoğalırdık
törenlerle dikilirdik burçlarınıza.
türküler söylerdik daima birebir telden
aynı sesten, tıpkı yürekten
dağlara biz verirdik morluğunu,
henüz bu türlü yağmalanmamıştı gençliğimiz…
Ne gün batışı ölümlerin üzüncüne
ne tan atışı doğumların sevincine
ey bir elinde mezarcılar yaratan,
bir elinde ebeler koşturan doğa
bu seslenişimiz sırf sana
yaşamasına yaşıyoruz ya güzelliğini
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
Saraylar saltanatlar çöker
kan susar birgün
zulüm biter.
menekşelerde açılır üstümüzde
leylaklarda güler.
bugünlerden geriye,
bir yarına gidenler kalır
bir de yarınlar için direnenler…
Şiirler doğacak kıvamda yine
duygular tekrar yağacak kıvamda.
ve yürek,
imgelerin en ulaşılmaz doruğunda.
ey herşey bitti diyenler
korkunun sofrasında yılgınlık yiyenler.
ne kırlarda direnen çiçekler
ne kentlerde devleşen öfkeler
henüz elveda demediler.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
Adnan YÜCEL