Atatürk Kültür Merkezi açıldığı günden bu yana bir sanat aktifliği izlemeye heyecanla girdiğim kapısından içeri bu kere hüzünle girdim. Yeşilçam’ın usta oyuncusu Cüneyt Arkın’ı tanımış ve sohbet etmiş olmanın memnunluğu bir yana, aydın, Atatürkçü bir sanatkarımızı yitirmiş olmanın yükü var içimde. AKM’yi de hüzünlü ve telaşlı bir kalabalık dolduruyor: Telaş, son bir selam için. Salon dolmuş, içeri giremeyenler dışarıya taşmış. Oğlu Murat Arkın’ın söylediği üzere: Hıçkıra hıçkıra ağlayanlar ve içten içe yüreğinden ağlayanlar… Oyuncu Atılgan Gümüş’ün sunduğu merasim, Cüneyt Arkın’ın unutulmaz sinemalarından kesitlerin yer aldığı sunum ile başladı ve bitiminde dakikalarca ayakta alkışlandı. Merasime ailesi, Ediz Hun, Ahmet Arıkan, Nuri Alço’nun da ortalarında bulunduğu Yeşilçam’ın ünlü isimleri katıldı. Siyasilerden ise Kültür ve Turizm Bakanı Mehmet Nuri Ersoy, İstanbul Valisi Ali Yerlikaya, İBB Lideri Ekrem İmamoğlu ve Eskişehir Belediye Lideri Prof. Dr. Yılmaz Büyükerşen göze çarpanlardandı. Merasimde konuşanlardan sonra salonda bulunan sevenleri sahneye davet edildi ve herkes son bir kere ustayı selamladı.
Törende konuşan Murat Arkın, “Bizim ailemiz hoş bir aile, hem de çok hoş bir aile. Lakin bugün sizlerin sayesinde şunu anladım bizim ailemiz sandığımızdan daha büyükmüş. Bugünü organize eden, emeği geçen herkese çok teşekkür ederim. Babam övülmeyi çok seven bir insan değildi. Bu merasim ailesi için, sizler için. Onu seven, sayan milyonlar için. O hayatında daima ‘milletim’ dedi, ‘halkım’ dedi, ‘vatanım’ dedi ve artık cennete gitti biliyorum. Nitekim bu türlü adamlar cenneti bile vatan yapacak adamlar. Her şeyi ondan öğrendik, attığım adımda, baktığım her yerde o var. Bana ‘oğlum bela üzerine gelirse kaç, bir adım geri at, bu senin korkak olduğunu göstermez. Baktın gelmeye devam ediyor, bir adım daha geri at. Baktın adım atacak yerin kalmadı, o vakit beladan daha bela ol’ kaygısı. Dini, lisanı, ırkı, mezhebi, rengi, politik görüşü ne olursa olsun tüm insanlarımızı birleştirici bir öge oldu Cüneyt Arkın, ne keyifli bize! Onun sinemalarıyla açılışı yaptık ben de onun sinemalarından bir replikle bitirmek istiyorum sözümü. Bugün çok ağlayan insan gördüm, vakit zaman hıçkıra hıçkıra, vakit zaman da çekindiği için yüreğinden ağlayanları gördüm. ‘Ağlamayın bre! Bu türlü insanlara ağlamak değil, destan yaraşır”.
Kaan Polat Cüreklibatır da “Ailemiz çok hoş, birbirini seven, sayan ve kollayan bir aile. Büyüdük, evlendik, çocuklarımız oldu. Temelimiz bizi eğiten, bize öğretmen olan babamız. Aslında onunki vefat değil. Vefatla gelen ölümsüzlük. Hayatı çok güç lakin dolu dolu yaşamış. Anneme daima şöyle kederi: ‘Betül sen dünyaya yetecek kocaman bir merhametsin’; Murat’a ‘santranç oynarken beni tekrar yendin oğlum’ sıkıntısı. Bana gelince: ‘ne hoş gözlerin var, dünyaya mavi mavi gülümsüyorsun’ kederi halinde konuştu.
“OLAĞANÜSTÜ BİR İNSANDI”
Ediz Hun ise, “Acımız çok büyük. Sevgili Cüneytimizi ebediyete uğurluyoruz. Cüneyt ile sinemaya girişimizin üzerinden 59 yıl geçti. Harika bir insandı. Her rolün üstesinden gelirdi. Emsalsizdi. Çok çalışkandı, azimliydi. Medrano Sirki’nde haftalarca eğitim aldı. Amerikan sinemasının kovboy sinemaları vardır. Cüneyt üzere melekelere sahip değillerdi. James Bond sinemalarını hatırlıyorum. Cüneyt’teki önsezi onlarda da yoktu. Alain Delon üzere isimler vardı, hepsi çok başarılıydı. Lakin Cüneyt’teki melekeler onlarda gelişmedi. Vücudumdan bir modül kopmuş üzere hissediyorum. Tarihin yapraklarına Cüneyt Arkın ismi altın harflerle yazılacaktır.” dedi.