Türk sinemasının usta ismi Cüneyt Arkın dün gece rahatsızlanarak hastaneye kaldırılmıştı. Kalbinin durması nedeniyle tedavi altına alınan ünlü oyuncu 85 yaşında hayatını yitirdi.
Ölümünden evvel Posta’dan Oya Çınar’a konuşan Arkın, “Sağlığınız, ruh haliniz nasıl?” sorusuna, “Gayet düzgünüm Allah’a şükür. Yaşlılık tatsız bir şey natürel. Uzaklara gidemiyorum, koşamıyorum, yürüyemiyorum lakin okuyorum, yazıyorum. O âlâ geliyor bana. Ruh tedavisi üzere yazmak” karşılığı verdi.
Yaşam ideolojinizi nasıl anlatırsınız?
“Ben köy çocuğuyum. Tabiatı çok seviyorum. Şu ağaç var ya, bana bir şeyler söylüyor. Koluna bir kuş gelip konsa, onu saatlerce izliyorum, dinliyorum. Bir şey anlatıyor o bana. Kedileri doyurmayı seviyorum. Çocukluğumda zati tabiatla iç içeydim. Eskişehir’de, köyde büyüdüm. Topraktan konutlarımız vardı. Babamın en büyük yardımcısıydım. O koyunlar, onların o munis bakışları… Benim hayat ideolojimin özü sevgi.”
ATATÜRK’ÜN DEHASININ ÜZERİNE DEHA YOK, ALIŞILMIŞ Kİ MİLLİYETÇİYİM, NASIL OLMAM!
Cüneyt Beyefendi, isminizi Google’a yazınca sık sık “Türk milliyetçi kimliğiyle bilinen Cüneyt Arkın” tabirine rastladım. Bu tabir sizi ne kadar anlatıyor?
AKİL İNSAN OLMAM İÇİN TEKLİF GELDİ REDDETTİM, TÜRK HALKINA AKIL VERMEK KİMSENİN HADDİ OLMAMALI
Zaman vakit siyasi fikrini beyan eden sanatkarlar eleştiriliyor. Mesela barış sürecindeki akil insanlar… Size teklif edilmemiş miydi?
Valla insan evvel kendi söküklerini dikmeyi öğrenmeli, sonra Türk halkına akıl vermeli ki yeniden de yanlış. Bana teklif geldi. ‘Türk halkına akıl vermek benim haddime değildir’ dedim. Gereksiz bir şeydi, ne demek akil insan? Ben halkımı yeterli tanıyorum. Yol göstermeni ister, öğüt vermeni değil. Yap demekle olmaz. Senin evvel onu yapıyor olman gerek.
“Şimdiki aklım olsa daha az çalışır daha çok gençliğimi yaşardım. Gençlik çağlarında oburca yaşayacaksın. Dörtnala sarfiyat üzere aşklara sevdalara gideceksin” demişsiniz. Siz gençliğinizde büyük sevdalar yaşayamadınız mı?
“En büyük sevdam bebek işte karşımda, biricik eşim Betül. (Gülüyor) Çok çalıştım. Çocukluğumu daha doya doya yaşamak isterdim o farklı. Aşka gelirsek; ben tabiata aşığım. Hoş bir atım vardı, ismi Sevda’ydı mesela. Şu kedi var ya şu kedi, şu kediye aşığım. Gençlikte bir şeyler yaşanmıştır, onlar orada kalmıştır.”