Şimdilerde pek tanınan olan ve neredeyse etrafında iğne atsan yere düşmeyecek bir kalabalıkla etraflı Galata Kulesi, bundan 20 yıl evvel pek bir yalnız. Etrafındaki elektrikçi, kablocu esnafı, altıda kepenk kapatıp gittikten sonra ortalıkta yalnızca tarihi binalarda yaşayan benim üzere öngörülü cesurlar ve sokak köpekleri kalıyor. Bir de tarih sevenler; Galata Derneği üzere bölgeyi korumak isteyen mimarlar. Başkan Focan o sıralar Tünel’deki Gramafon’da çalıyor. Ne kadar severdim! Eşi Zuhal Focan ise 1996’dan beri Caz Dergisi’ni çıkarıyor. Caz Derneği ve Galata Derneği’nin niyeti Galata civarında bir Caz Kulübü açmak. Kulenin çabucak yan sokağında iki katlı bir boş bina buluyorlar lakin sahibi klüp fikrine sıcak değil. Sonradan razı oluyor. Hatta iki yıl evvel açılan ve çabucak ünlenen bugünkü Ecole St Pierre Hotel’in ve Vilayet Cortile Lokantası’nın da sahipleri Mustafa Beyler! Bu kıssayı dinlerken iki şeyi merak ediyorum, muhtemelen yer dökülüyordu, onarımın altından nasıl kalktılar ve bir Caz kulübü için müsaadeleri nasıl aldılar?
KADİR TOPBAŞ VE BİRA
Eski hoş vakitler: bir bira markası sponsor oluyor ve kendi eserlerini satmak üzere onarımı yapıyor ancak bir yıl içinde bütün borçlarını ödüyorlar. Kadir Topbaş ise o periyodun Beyoğlu Belediye Lideri. Aslen Beyoğlu’nun esnafı. Onun vaktinde Beyoğlu’nda hoş ve şimdiye nazaran gözü pek şeyler yapıldı. Kadir Topbaş ve danışmanı, sınıf arkadaşı mimar Tülin Ersöz de yardımcı oluyor, turistik işletme müsaadesi alınıyor ve Nardis, Caz Lokantası olarak çalışmaya başlıyor. Bu lokanta tarifi da pandemide işe yarıyor: barlar ve gece klüplerine müsaade çıkmazken onlar lokanta oldukları için açılıyor.
HER GECE BİR KONSER
Bu yıl 20. yaşını kutlayacak “Nardis Caz” 29 Ekim 2002’de, Zuhal Focan’ın doğum gününde açılıyor. Bir özelliği var: Her gece diğer bir orkestra ve küme çıkıyor. O günden beri inanılmaz bir rekora imza atıyorlar, tam 5 bin200 konser verilmiş oluyor bu mekânda! Ve kimler geliyor, kimler geçiyor, bu yıl İKSV Caz Festivali’nde sahne alacak olan Diane Reaves bile çıkıyor bu Türkiye’nin birinci ve tek Caz kulübü’nde!
Caz kulübü deyince aklınıza ne geliyor bilmiyorum, lakin Nardis’in atmosferi tam da Paris’in St Germain’inde sıkça rastlanan klüpler üzere. Tarihi bir binanın içinde, küçük, samimi bir ortam. En fazla yüz kişi, girerken bir müzik parası ödüyor. Online satış da var. Giriş yaptıktan sonra ne tüketirse onu ödüyor. Bazen bütün geceyi bir kahveyle geçiren de var diyor, Lider Focan, lakin çoklukla caz müşterileri 35 yaş civarı, bayan yüklü, entelektüel, çalışan, yalnız da gelebilenler ve onlar kadehte kırmızı şarap içiyor. Cazın içkisi şarap, ya da viskidir, yanında atıştırmalık verilir. Nardis’in bir özelliği de erken başlayıp erken bitirmesi. Pandemiyle ilgisi olmadan, 21.30’da müzik başlıyor ve 24’de bitiyor. Tabir yerindeyse nezih bir yer!
HER GECE BİRİ
“Bu kadar farklı müzik kümesini nasıl buluyorsunuz” sorumun karşılığı ise değişik. Başkan Focan çok uzun yıllardır çaldığı için piyasadaki herkesi tanıyor. Yeni başlayan gençler ise kendileri gelip başvuruyor. Yarışa gelince: Lider Focan, Estonya’ya 30 yaş altı gençler için düzenlenen bir müsabakaya heyet üyesi olarak çağrılıyor. Gelirken müsabakaya katılmak üzere bir müzisyen getirmesi de söyleniyor. O vakit biz de kendi müsabakamızı yapıp seçelim diyorlar ve birinci müsabakanın birincisi seçilen Evrim Özşuca, Estonya’daki yarışa katılıp orada da da birinci geliyor! Evrim ne oldu derseniz, Kırklareli’nde yaşıyor, orada sahneye çıkıyor, özel işler için de İstanbul’a gidip geliyor.
Önder Zuhal Focan ikilisiyle caz seven bir Galatalı olarak 20 yıldır tanışıyorum. Düzgün ki varlar, yeterli ki Galata’da bir vaha gibiler. Birçok yıllara deme hakkımı kullanıyor, Akra Caz’da dinlediğim grubu İKSV ‘de dinlemeye hazırlanıyorum.