Burdur’un Yeşilova ilçesi Bedirli köyünde hayvancılıkla uğraşan Osman Erkil, problemlerini CHP Burdur Vilayet Lideri İzzet Akbulut’a anlattı. Erkil, “Artık sona geldik. Ben hayvanları kestireceğim ki bankadan çektiğim krediyi yatıracağım. Üretmek için uğraşıyoruz. Bizi tüketmek için uğraşıyorlar” dedi.
CHP Burdur Vilayet Lideri İzzet Akbulut, Burdur’un Yeşilova ilçesi Bedirli köyünde üreticilerin sıkıntılarını dinledi. Evvelce ustalık yaptığını, ayağından sakatlandığı için hayvancılıkla uğraşmaya başladığını anlatan Osman Erkil, artan maliyetlerden yakındı. Erkil, şöyle konuştu:
‘Danalar 4 aydır elimde ziyanına bekliyor’
Üretici Osman Erkil şunları söyledi;
“Süt aslında muhakkak, süt ziyanda bunu herkes biliyor. Bu yemle aslında karşılığı yok aşikâr bir yere kadar dayandık sona geldik. Artık bir tane hayvanı kısma çıkaracağız yem alacağız. Yetmeyecek bir tane daha çıkaracağız yem alacağız. Bir tane daha derken elimde para yokken yaptırdığım besihane yakın bir vakitte ölecek, boş bir alan olarak kalacak. Danalar 4 aydır bekliyor kesilecek. Maliyeti bize 120-125 bin lira. Şu an 95 bandında ve danalar 4 aydır elimde ziyanına bekliyor. Kaldırdığımız mahsul muhakkak. Bizim herkes üzere dededen kalma çok tarlamız yok. Bu saatten sonra hazır almaya kalkarsan bu işi yapamazsın, yapma. Emekçi olarak bir yerde çalış geçinmeye çalış geçinebilirsen.
‘Bu siyaset hayvancılığı bitirmek için yapılan politika’
İşte hayvan burada, sağılan sütü de göstereyim, dökülen yemi de göstereyim. Bu hayvanlar 12-13 kilo yem yiyor. Herkes hesabını otursun yapsın. Öbür tarafta danalar 4 aydır bekliyor. Borcum var. Yapılması gereken endeksli çıkması lazım. Yemi kaldırıyorsan sütü de kaldır. Yok sütü kaldırmak istemiyorsan yem o vakit kalsın, müdahale et. Süte baskı yaptın, artık küçükbaş hayvanı baskıladın, o vakit yemi de baskıla. Her şey endeksli olsun. Yapılır mı? Yapılır. Ancak isteyen var mı? Yok. Bu siyaset neden sürdürülüyor; üretim bitsin, herkes hazıra alışsın ya sonra? Ben ustalık yapıyordum. Ayağımdan sakatlandığım için hayvancılığa döndüm. Tamam dedim bundan randıman alacağız, 3 tane çocuk var doyuracağız. Bu da bitiyor, biz nereye gideceğiz. Ayağım sakat tekrar ustalık yapamam. Adam yaptırsa bile parasını vermiyor. Hayvancılık yapıyoruz, işte orada bayan tek başına sağım yapıyor. Çıkıp çocuklara yemeği pişirecek. Bunun bir sonu yok. Bu siyaset hayvancılığı bitirmek için yapılan siyaset. Bunun öteki bir açıklaması yok.”
‘Üretmek için uğraşıyoruz, bizi tüketmek için uğraşıyorlar’
“Artık sona geldik. Ben hayvanları kestireceğim ki bankadan çektiğim krediyi yatıracağım. Üretmek için uğraşıyoruz. Bizi tüketmek için uğraşıyorlar. Yem fiyatları firma firma değişiyor. 330 diyen var 380 diyen var. Ekim, kasım aylarında birtakım eksperler tarafından yem fiyatlarının 400’ü aşacağı, daha çok kriz geleceği söyleniyor. Saman, kuru bir saman 2 lira olur mu? Kuru bir saman bu. Diğer memleketlerde bu düz samanı kuru kalması için hayvanların altına atıyorlar. Biz yedirmeye çalışıyoruz. 2 liraya saman olur mu? 1 ton küspe bin lira olur mu? Küspe bu, atık materyal. Atık materyal bin lirayı geçmiş, 1 silaj 2 bin liradan bahsediliyor. Ben ne alıp ne yedireceğim bu hayvana? Haydi şu hayvana aldım verdim. Bu hayvan bana 2 bin liralık süt verecek mi? Zati dönem makus. Bu işin sonu yok. En fazla 2-3 ay daha dayanırız, sonra herkes kestirmeye başlar. Ben kestirmeye başlayacağım. Burada 3 tane sütleri yeterli olan hayvan var fakat kesite gidecekler. Zira karşılığı yok.
‘Hayvancılığı bitirirlerse her şey biter’
Tarım kredinin toplantısına gittik. Orada genel lider dedi ki; ‘çiftçiye sonsuz kredi açılacak’. Çok hoş, sevinmiştim. Buraya geldik, sordum ki ekspere, amirine, müdürüne. Dedi ki bana, ‘o fermandı’. Hani sonsuz kredi vardı, benim krediler eksiksiz gitti. Yemi ben alıyordum, süt param geldiğinde veriyordum. Tarım kredide artık yasak. Niçin; peşin olduğu için. Hani bize sonsuz kredi vardı. Bana sütün parası 3 ay sonra geliyor. Hayvancılığı bitirirlerse her şey biter. Ben artık burayı dolduramam. Tekrar hayvan alamam. Ben burayı uğraşarak tek başıma yaptım. Artık bunlar giderse ben tekrar toparlayamam. Bu hayvanı satarken soruyorum, ‘süt hayvanını kaça alırsın?’ 15 bin liraya alırım diyor. Bana yeni bir hayvan getirirsen ben kaça alacağım diyorum; 35 bin lira diyor. Ben üstüne 20 bin lira koyup birebir hayvanı tekrar mı alacağım? Gereksinimim var, yemi karşılamıyor. Bunların hepsi teker teker kesite gidecek. Burası da bitecek. Bu dönem burası biter. Bu halde giderse buranın devamı gelmez. Bu son.
‘Bilerek yapılan bir kumpas’
Bunun dermanı çok kolay; bana mani oluyorsun, süte mahzur oluyorsun, besiye pürüz oluyorsun, o vakit yeme de pürüz ol, samana da mani ol, küspe, silaj onlara da mahzur ol, mazota da pürüz ol. Olamıyorsan o vakit bırak ki yem çıkıyorsa benim sütüm de çıksın, etim de çıksın. Bunlara niçin müdahale ediyorsun. Bu bilerek yapılan bir kumpas. Hayvancılığı bitirecek, ürettirmeyecek, hazıra alıştıracak. Sonra ne yapacaksın; memleket mi değiştireceksin, savaş mı çıkacak? Millet aklını başına toplasın, yıllardır söylüyoruz. Gele gele durum bu.”