‘Kara Murat’ karakterine hayat verdiği sinemalar başta olmak üzere çok izlenen birçok projede yer alan, son olarak geçtiğimiz yıl ‘Kuruluş: Osman’ dizisinde kamera karşısına geçen Cüneyt Arkın hayatını kaybetti.
Kalbinin durması sebebiyle 85 yaşında hayata gözlerini yuman usta sanatkarın akabinde Instagram paylaşımları gündem oldu. Toplumsal medyayı faal olarak kullanan ve vakit zaman setlerde yaşadıklarını takipçilerine anlatıyordu. İşte usta jönün Yeşilçam’da yaşadıkları…
“KORKUKLARA TUTUNDUĞUM AN”
Dublör kullanmasıyla bilinen ve aksiyon sahnelerinde rol almaktan hiç çekinmeyen Arkın, bu paylaşımına şu notu düşmüştü:
Hiç kaza yaşadınız mı setlerde?’ diye sormuş gençler… Ufak tefek bir şeyler oldu anlatayım birini sanırım adalet sineması çekimiydi balkonda çekmemiz gereken tehlikeli bir sahne var. Balkonun duvarına çıktım sahne başladı bir anda ayağım kayıp aşağı düşerken korkuluklara tutunduğum an bu türlü yansımış kameraya.
“BEN NASIL BİR HAYVANMIŞIM, BİRAZCIK OLSUN SEZMEDİM”
Merhum sanatçı Münir Özkul ile bir karesini yayınlayan Arkın, “Filmde ben fakir bir gençtim. Gönül Muharrir güçlü bir kızı oynuyordu. Kırmızı, spor, üstü açık bir arabası vardı. Sinema çekimleri dışında beni yanına oturtur, gezerdik. Sinema oyunculuğuna yeni başlamıştım. Aldığım üç beş kuruşla, borçlarımı kapattığımdan, aslında sinemada olduğum üzere hayatta da fakirdim. Genç, hoş, şöhretli bir bayan yanımda kırmızı spor otomobil altımda bir hayali yaşıyordum.
Tahta kulübenin önünde Gönül Yazar’la bir sahnemiz vardı. Münir ve Tanju da keder ortaklarımızdı. Sahne, Gönül Yazar’ın ısrarlı problemleriyle başlıyordu. Ben az konuşan, asla kendini açık etmeyen bir kişiliktim. Lakin bir yerde Gönül müellif öylesine can evimden vuruyordu ki, ister istemez yaralı yüreğimi sonuna kadar açtım. O, an aylarca süren bostan bekçiliğinde yaşadığım müthiş, yalnızlık, dost köpeklerim, vefalı sıpam, asla genç kızlıklarını yaşayamayan ablalarım, elleri nasırlı anam, kamburu çıkmış babam. Açlıklarımız, toprağı kazıp çıkardığımız acı köklerle karnımızı doyurmaya çalışmalarımız, cehalet, yoksulluk, çaresizlik, açlık işte bunları tek tek yaşayarak konuşmaya başladım” tabirlerini kullanmıştı.
Usta oyuncu, kelamlarına; “Senaryodan çıkmış artık düpedüz kendimi anlatıyordum. Çıt yoktu. Set etkilenmişti. Gözyaşlarımı silip sustum. Kamera da sustu.
Münir Özkul bir garip kalktı, içeri girdi. Onu takip ettim. Pencere kıyısına oturmuştu. Yüzünde deniz vardı. Ağlıyordu. Yanına oturdum. Elini tuttum. Öteki eliyle beni sardı. ‘kardeşim’ dedi. ‘sen ne fecî acılar çekmişsin, nasıl dayandın, nasıl yaşayabildin. Ben nasıl bir hayvanım ki, birazcık olsun sezmedim.’ Başımı omuzuna koydum. Çocuğuna yaptığı üzere, kocaman bir merhametle, metot adap saçlarımı okşadı” diye devam etmişti.
“SAKIN GÖZLERİNE BAKMA ÖLÜRSÜN”
Türkan Şoray ile bir karesini yayınlayan Cüneyt Arkın, gönderisine; “Türkan’la birinci sinemamı çekerken “Sakın gözlerine bakma ölürsün” dediler. Kim gencecik yaşta ölmek ister ki? Karşılıklı birinci sahnemizde bu lafı çıkaramıyorum aklımdan. Kulaklarına, alnına, çenesine falan bakıyordum daima repliklerimi söylerken. Türkan nezaketten susuyor lakin ben bir türlü istenen oyunculuğu veremiyordum. Sonunda “Ölürsem öleyim” diye isyan ettim ve baktım gözlerine.
Gözler göz değil gözistandı, memleket türküsüydü. Türkan o kadar alçakgönüllüdür ki, çocuk üzere darılır, çocuk üzere sevinir. Çok büyük aşk sinemaları çektik birlikte. Genç bayanlar, delikanlılar özel hayatlarında bizim üzere sevip, bizim üzere aşık oluyorlardı.” notunu düşmüştü.
HÜZÜNLENDİREN HİKAYE
Cüneyt Arkın, 1960’lı yıllarda Bebek’te çekilen gençlik fotoğrafına gelen “Çok uygun yaşadınız” yorumu üzerine karenin kıssasını anlatmıştı. Tıp fakültesinde okurken, inşaatlarda çalıştığını belirten ünlü isim, “İlk iki yılımı Sirkeci’de bir otel odasında iki inşaat emekçisiyle geçirdim. Okuldan sonra inşaatlarda çalışırdım” demişti.
Stajdan sonra hasta bakıcılığı yaptığını söyleyen usta oyuncu, “Görevim, hastaya acil durumda müdahale etmekti. Doğal yeri geldiğinde adamı tıraş da ediyordum, altını da temizliyordum. Konut sahiplerinin artık yemeklerini önüme koymaları çok ağrıma giderdi. Birinci paramı aldığımda fırına koşup, paranın hepsiyle ekmek aldım” demişti.
Arkın, “Ekmekleri görünce açlık endişemi yeniyor, huzur buluyordum. Yıllar sonra bile kaldığım otel odalarında baş ucumdaki komodinin üzerine bir somun ekmek koyar, lakin ona bakarak uyurdum” sözlerini kullanmıştı.
