Irak’ın başşehri Bağdat’ta haftalardır devam eden sokak olayları, Şii önder Mukteda Sadr’a bağlı kümelerin parlamento binasına son günlerde üst üste düzenlediği baskınlarla tırmanışa geçti. Güvenlik güçlerinin müdahalede aciz kaldığı protesto şovlarında yüzlerce kişinin yaralandığı belirtiliyor. Geçtiğimiz ekim ayında gerçekleştirilen genel seçimlerden bu yana şimdi hükümetin kurulamadığı ülkede, Sadr yanlıları, “Yolsuzluklara bulaşmamış bir hükümet istiyoruz” taleplerini lisana getiriyor. Sadr’ın desteklediği politik koalisyon, Irak’ta ekim ayında düzenlenen genel seçimlerden zaferle çıkmış, fakat Sadr hükümet kurma çalışmalarında yer almayacaklarını açıklamıştı. Ülkenin en tesirli Şii önderlerinden Mukteda Sadr’a bağlı kümeler, İran’ın desteklediği Muhammed Sudani’nin başbakan adaylığına da şiddetle karşı çıkıyor. Siyasi gözlemcilere nazaran, Irak’taki tansiyonun altında yatan temel sebep, İran’ın Bağdat’a her şeyiyle hakim olmaya çalışmasının yarattığı huzursuzluk.
SADDAM’DAN SONRA
ELDEKİ KANLAR
Öte yandan, İran’ın “Fars” kimlik dayatmasına rağmen Arap milliyetçiliği temelli bir Şiiliği öne çıkaran Mukteda Sadr kümesinin da Irak’ta çok sayıda suça karıştığı biliniyor. Bilhassa 2004 yılından itibaren, Sadr’ın kurduğu “Mehdi Ordusu”nun Sünnilere yönelik kitlesel kıyımlar gerçekleştirdiği, mescitleri kapatıp kullanılmaz hale getirdiği, değerli Sünni şahsiyetlerin devre dışı bırakılmasında başrol oynadığı kaydediliyor.
Havzaların savaşı
İkinci Keşmir Savaşı
İngiltere’nin 1947 yazında Hint Alt Kıtası’nı Hindistan ve Pakistan isminde iki farklı ülkeye bölmesi, sonraki yıllarda bölgenin en değerli krizinin ortaya çıkışına giden yolu da açmıştı: Keşmir Sorunu. Verimli toprakları, su kaynakları, stratejik pozisyonu, süper iklimi ve harika hoşluktaki tabiatıyla dikkat çeken Keşmir, Hindistan’la Pakistan ortasında taammüden çözülmemiş bir sorun olarak bırakılmıştı.
Bağımsızlıktan çabucak sonra, 22 Ekim 1947 ile 5 Ocak 1949 ortasında yaşanan Birinci Keşmir Savaşı’nın ikinci perdesi, 5 Ağustos-23 Eylül 1965’te gerçekleşti. Pakistan ordusunun, Keşmir’deki kabileleri ayaklandırarak bölgeyi Pakistan’a ilhaka girişmesiyle patlak veren savaş, Birleşmiş Milletler Güvenlik Kurulu’nun devreye girdiği bir ateşkesle sonuçlandı. Sovyetler Birliği ve ABD’nin de sürece dâhil olmasıyla, Taşkent Deklarasyonu yayınlandı ve Keşmir Sorunu buzdolabına kaldırıldı.
İkinci Keşmir Savaşı’nın en değerli sonucu, ABD ve Batı’dan gereğince takviye bulamayan tarafların Sovyetler Birliği ve Çin’le yakın alakalar geliştirmesi oldu. Böylelikle, eş vakitli olarak devam eden Soğuk Savaş’ın bir cephesine dönüşen Keşmir, günümüzde de Hindistan’la Pakistan ortasındaki sorunun temelini teşkil etmektedir. Hudut çizgisinde sıklıkla yaşanan çatışmalara, Keşmir’in Hindistan tarafında kalan Müslüman çoğunluğa yönelik baskılar da eklenince, sorun günden güne büyümektedir.