Bedri Baykam diyor ki:
-“Kendini Atatürkçü ilan edip bu savaşta Rusya’nın gerisine konuşlananları da tarih affetmeyecek.”
Bedri Baykam sanatçı hassaslığıyla -hepimiz gibi- savaşlara karşı kuşkusuz.
Peki, bu salt Ukrayna-Rusya Savaşı mı? Bu “tabloyu” çizen kim? Bu savaşın jeopolitiği-ideolojik kökü-stratejisi tartışılmadan büyük sözler edilebilir mi?
“Görünmeyen bir el” var ve bu sebeple süratlice bir tarih sürecine bakmak zorundayız. “Fırçayı” elinde tutanın kim olduğunu görmek şart!
Bunun için çok geriye ABD’nin emperyalist güç olarak çıktığı 19’uncu yüzyıla kadar gitmeyelim.
Soğuk Savaş periyodunda ABD’nin güvenlik önceliği Avrasya kıtasını denetim etmekti. Halbuki:
Başkan Roosevelt‘in önceliği “tek dünyalı evrenselciliği” idi. Yani Stalin ile dostluk.
Ölünce Lider Truman uluslararası ilgileri askerileştirildi. “Sovyet yayılmasını tedbire doktrini” ismi altında 1949’da Sovyetleri saran “Büyük Hilal” projesini hayata geçirdi. Kore‘den Vietnam‘a savaşları bu maksatla çıkardı.
Saldırgan olma stratejisini seçen ABD yalnızca savaş/jandarmalık ile değil; Marshall Planı ile, yeni kurduğu IMF ve Dünya Bankası eliyle ekonomi üzerinde denetim sağlayarak kendine bağımlı global ilişkiler geliştirdi. Buna uymayan ülkeleri darbe vs. ile “yola” getirdi. Örneğin: 1960’larda Lider Kennedy ulusal bağımsız hareketleri bastırmak için CIA tarafından hazırlanan “Kalkınma İçin İttifak Programı” isimli karşı ayaklanma projesini hayata geçirdi.
ABD mevcut statükosunu korumak için her yola başvurdu.
GERÇEK YÜZÜ
Daha yakın tarihe gelelim: 1990’lar…
Soğuk Savaş sonrası yaşanan optimistlik ve olumlu güvenlik ortamı çok kısa sürdü. Bunu bozan tekrar ABD oldu. Dış siyasetini yeniden ağır bir askerileşme sürecine soktu.
Körfez Savaşı için oluşturulan Batı koalisyonu periyodunda ABD Lideri (Baba) Bush merkezinde “ABD imparatorluğunun” hükümran olduğu “Yeni Dünya Düzeni” programını harekete geçirdi. 22 ülke yaratmayı amaçlayan Büyük Ortadoğu Projesi/BOP bunun eseriydi.
ABD “asimetrik tehdit” kılıfıyla askerini Irak, Afganistan, Somali, Haiti, Libya, Suriye vd. soktu.
11 Eylül taarruzuyla ABD bu stratejinin asıllarını yerli yerine oturtup “uluslararası terörizmle savaş” diye bitmek bilmeyen taarruzlar başlattı. Globalleşme ve postmodernizmin azgınlaştırdığı ABD hegemonyası “dünyanın patronu” olmayı hiç elinden bırakmak istemedi.
Bu neoliberal politikaların-yeni muhafazakâr hareketin Amerikan dış siyasetini belirlediği nasıl bilinmez? Mesela, Charles Krauthammer ismi nasıl hatırlanmaz?
1980’lerde ulus devletlerin “aşınma sürecini” kıymetli ve ilerici gelişme olarak kıymetlendiren -eski Troçkist, yeni muhafazakâr- Neoconlar kimdir, tanınmaz mı?
Neoconlar; James Burnham, Robert Kagan, Daniel Fried ismini işitmeyen ABD’nin gerçek yüzünü nasıl bilebilir? Ya “karanlıklar prensi” Richard Perle?
Hangisini yazayım:
Muhafazakârların Nixon Center isimli fikir merkezinin ABD’nin dış ülkeleri kışkırtmasından duyduğu rahatsızlığı her fırsatta açıkladığını duymamış olabilir mi Bedri Baykam?
BÜYÜK RESİM
Küresel güvenlik sıkıntılarına baş yormadan Ukrayna-Rusya Savaşı anlaşılabilir mi? Savaşların resmi olarak ilan edilmesi artık çok gerilerde kaldı. Bedri Baykam, “Vekâlet Savaşı” kavramını duymamış olamaz! O halde, Ukrayna-Rusya Savaşı’nı kim, niye kışkırttı nasıl kavrayamaz?
Son 20 yıldır Rusya her fırsatta ABD’ye “NATO’yu sonuma dayama” demedi mi? Buna karşın Rusya’nın komşularını kim silahlandırdı? NATO’ya kim aldı bu ülkeleri?
Toparlarsam:
ABD, konvansiyonel savaşa girmeden (Rusya ve Çin gibi) rakibini siyasi-ekonomik olarak zayıflatmak, baskı altına almak için “örtülü savaşlar” çıkarıyor…
Aleyhine gelişen küresel güç dengesini lehine çevirmek için Ukrayna üzere Tayvan krizini de bu sebeple çıkardı.
Ah Bedri Baykam!
ABD, PKK‘yı niçin destekliyor sanıyorsunuz? Ya FETÖ‘yü? Bunları yanlışsız tahlil ederken Ukrayna-Rusya Savaşı konusunda nasıl yanlışsız “okuma” yapamazsınız? Bunlar birbirinden bağımsız mı sanıyorsunuz? “Büyük resmi” göremiyor musunuz?
Sadece kendi çıkarını düşünen ve hâlâ kendini “kovboy” sanan emperyalist ABD’nin istekleri sınırsız! Güç siyaseti uygulayarak güçlü olacağı stratejisini elden bırakmak istemiyor. Kuşkusuz 1990’lar ve 2000’lerin başında gücünün tepesinde idi. Artık, gücü ve rolü azaldıkça saldırganlaşıyor.
Bedri Baykam üzere aydınlar uyanık olmazsa ABD çökerken dünyayı yakacak.
Soner Yalçın