Burası Bursa’nın Nilüfer ilçesine bağlı Görükle Sakarya Mahallesi’nde bir apartmanda bulunan 19 numaralı daire. 1 Temmuz 2020’de Kamuran Pınar Acar tarafından kiralandı. Kızıyla bir arada daireye yerleşen Kamuran Pınar Acar 13 ay boyunca kirasını ödemedi. Mal sahipleri de avukat Batuhan Arısoy aracılığıyla tahliye davası açtı. Tahliye kararında konutun boşaltılması için son gün geçen hafta perşembe günü belirlendi. Polis takımları, tahliye süreçleri için konuta geldi. 2 oda 1 salon dairenin çöp konuta döndüğü ortaya çıktı. Cuma günü meskendeki çöpü almaya gelen zabıta takımları ile bir emlak firmasının çalışanları ise, kilitli kapıyı kırarak girdikleri bir odada, çöp yığınları ortasındaki çekyatta cenin durumunda yatan yarı baygın bir çocuk buldu.
İKİ KAMYON ÇÖP
Türkiye’nin konuştuğu olayı araştırmak için meskene giren Hürriyet muhabirleri İdris Emen ve Salim Uzun, karşılaştıkları görüntüyü anlattılar:
Cem Muhammet’in yaklaşık 1 yıl boyunca adeta esir hayatı yaşadığı daireye yaklaştığımızda ağır bir kokuyla karşılaştık. 2 kamyon dolusu çöpün çıktığı meskende elektrik kesik, sular da akmıyor. Bir kanepe, 2 yatak ve birkaç eşyanın bulunduğu konutun duvarlarında yabancı lisanlarda yazılmış notlar olduğunu görüyoruz. Taktığımız maskeye karşın kokudan ötürü meskende en fazla 15 dakika durabiliyoruz.
KAPALI ODADA BİR ŞEY HİSSETTİK VE GERİ DÖNDÜK
Cem Muhammet bulunduğunda emlakçı Seda Balcı da kâbus konutundaydı: “Perşembe günü avukat ve polisler meskenin kilidini değiştirdi. O sırada meskenin çöple dolu olduğunu görünce çok şaşırdık. Kilit değiştirildikten sonra camlarını açıp, çıktık. Cuma günü tahliye süreçleri sırasında bir odanın kilitli olduğunu fark ettik. Daha sonra ofise döndüğümüzde, ‘Acaba o kapının gerisinde ne var?” diye konuştuk. Hani bir şeyi hissedersiniz ya işte biz de kapalı olan odayla ilgili bir şey hissettik ve o kapıyı açmaya karar verdik. Saat 7.00 üzere zabıta grupları geldi. Birlikte meskene girdik. Zabıtadan kilitli odanın kapısının açılmasını istedim. Kapı açılınca içi çöp dolu olan odada, yatağın üzerinde cenin konumunda yatan bir çocuk gördük. Çocuğun tırnakları uzamıştı, kolları incecikti. Reaksiyon vermediği için evvel meyyit olduğunu zannettik. Daha sonra şuurunun açık olduğunu fark ettik ve 112’yi aradık. 112 grupları bize, ‘Çocuğun uyumasına sakın müsaade vermeyin’ dedi. Konuşmuyordu. Benim de bir oğlum olduğu için bildiğim bütün çocuk müziklerini söyledim. Müzik söyleyince bizimle konuşmaya başladı.”
EVİ GÖRÜNCE ŞOKE OLDUK
Görgü şahitlerinden emlakçı Banu Aşık: “Bu mesken 2 yıl evvel kiraya verildi. Öğretmen olduğunu söylemiş. Fakat 13 ay kirasını ödemeyince tahliye davası açıldı. Tahliye gününe kadar kimse bu konutun Çöp Konut olduğunu bilmiyordu. Tahliye gününde meskeni görünce şoke olduk. O gün anne ve kızı konuttan çıkarken üstleri başları tertemizdi. Bu beşerler bu meskende yaşamıyor üzereydi.”
EN SON SEKİZ AY EVVEL GÖRMÜŞTÜK
Karşı dairede oturan Yiğit Kanat, “O dairede olan kızın da psikolojisi bozuktu. Anne-kız daima arbede ediyordu. En son 8 ay evvel o çocuğu gördük. O vakit çok sakindi, konuşmuyordu. Kilosu yerindeydi. Çocuğu bir daha görmeyince babasıyla birlikte yaşadığını düşündük. Lakin çocuğun zorla o meskende tutulduğunu bilmiyorduk. O dairenin önünden geçerken kokulardan ötürü nefes almıyorduk” dedi. Bir komşu da “Gece 2-3 üzere kız ve annenin tartışmalarını, kavgalarını duyuyorduk. Ancak konutumuz bitişik olmasına karşın hiç çocuk sesi duymadık. Biz o meskende bir çocuğun olduğunu bile bilmiyorduk” diye konuştu.
BAKANLIK: MÜDAFAA ALTINDA
Aile ve Toplumsal Hizmetler Bakanlığı çocuğun müdafaaya alındığını duyurdu: “Bursa’nın Nilüfer ilçesinde bir çöp konutta tutulan 9 yaşındaki çocukla ilgili, bakanlığımız sürece birinci andan itibaren müdahil olmuştur. Çocuğun velayeti eşinden boşanan anne Yasemin A.’ya verilmiş, anne çalışmak üzere Antalya’ya gittiğinde çocuğa anneanne bakmıştır. Anneannenin vefatıyla birlikte meskende yaşadıkları teyze ile kalan küçükten bir mühlet sonra haber alamayan anne Yasemin A.’nın 2020 yılında kayıp ilanı verdiği bilgisi edinilmiştir. Teyze Kamuran Pınar A.’nın mesken kirasını ödememesi nedeniyle mahkemece konutun tahliyesine karar verilmiş ve kararın icrası sebebiyle meskene girildiğinde çocuk sağlıklı olmayan bir ortamda bulunmuştur. Polis eşliğinde emniyete götürülen küçük çocuk, emniyetteki süreçlerinin akabinde Bursa Vilayet Müdürlüğümüze teslim edilmiştir. Sıhhat tetkikleri için hastaneye götürülmüştür. Hastane sürecinin akabinde Bursa’da savcılık kararıyla anneye verilen çocuk, Antalya’da tekrar savcılık kararıyla anneden alınarak bakanlığımızın kurumlarında müdafaa altına alınmıştır.”
“KEŞKE OĞLUMU ARASAYDIM”
Dokuz yaşındaki Cem Muhammet ‘çöp ev’den kurtarıldı. Pekala anne neredeydi, çocuğunun durumunu bilmiyor muydu? Anne Yasemin A.’yı bulup konuştuk. Savına nazaran eşinden ayrıldıktan sonra oğluna kardeşi bakmaya başladı. Fakat son vakitlerde oğlunu kendisine göstermiyordu, ortaya pandemi de girince bağları düzgünce koptu. İşte annenin anlatımıyla öyküsü:
ŞİDDET MAĞDURUYUM
“Bursa’da doğdum. Polis çocuğuyum, 48 yaşındayım. Anadolu Üniversitesi Dış Ticaret Bölümü’nden mezun oldum. Şiddet nedeniyle eşimden boşandım. 2014 yılında Antalya’da bir halk eğitim merkezinde iş buldum. O sırada Cem 19 aylıktı. Antalya’da Cem’e bakacak kimse olmadığı için annemden Cem’e bakmasını istedim. Lakin o sırada kardeşim de boşanınca annem Antalya’ya gelmek istemedi. ‘Sen Cem’i bana bırak kardeşinin çocuğuyla birlikte bakarım’ dedi.
OYUNCAK GÖNDERİYORDUM
Çalışma hayatına başladığımda oğlumla ilgili daima annemden bilgi alıyordum. Kazandığım parayla Cem’e oyuncak gönderiyordum. Birkaç sefer oğlumu görmek için annemle konuştum lakin daima beni oyaladılar. Hatta doğum gününü kutlamak için Bursa’ya gittim ancak taşındıklarını öğrendim. Bu müddette Cem kardeşime anne demeye başlamış. Annem birkaç kere ‘Kardeşin seninle görüşmemizi istemiyor’ dedi.
KİŞİLİK BOZUKLUĞU VAR
Annem hayattayken telefon irtibatımız hiç kopmadı. Oğlumu son sefer annemin Şile’deki cenazesinde gördüm. Cem o vakit 6 yaşındaydı. Onu yanıma almak istedim lakin paronoid kişilik bozukluğu teşhisi konulan kardeşim buna müsaade vermedi.
Beni darp edip çocuğumu kaçırdılar. O anın şaşkınlığı ile Antalya’ya dönüp Antalya Cumhuriyet Başsavcılığı’na şikâyette bulundum. Ortaya pandemi girince kontağımız büsbütün koptu. Kardeşimle ilgili tekraren hata duyurusunda bulundum ancak adresi bir türlü tespit edilemedi.
Hatta o devirde kardeşimin eski eşi de bana ulaştı yardım istedi. Zira o da çocuğu ile irtibat kuramıyormuş. Aklıma bu türlü şeyler yaşanacağı hiç gelmezdi.
YERDEN KIRINTILARI TOPLAYIP YEDİ
Oğlumun durumunu polisin telefonu ile öğrendim. Çabucak bilet almak istedim lakin bulamadım. Yalvar yakar otobüse kaçak yolcu üzere bindim. Cem’in durumunu hastanede öğrendim. Beynimden vurulmuşa döndüm. Oğlumu oradan alıp Antalya’ya getirdim. Çok makus haldeydi. Akşam çizgi Sinema izleyip mısır patlattık. O denli bir travma yaşamış ki içtiği ayranın tabanını sıyırıyor, kurabiyelerin yere düşen kırıntılarını yiyordu.
Bazı kusurlarım oldu fakat ben de bir anneyim. Oğlumu bulmak için her yolu denedim. Ben yıllardır çocuğumdan başkayım, buldum sarılıp yatacaktım. Niçin benden aldılar. Bir çocuğun annesine gereksinimi var. 3 yıldır sesini duyamıyorum. Bu saatten sonra onu benden kimse ayıramaz. İşin acı tarafı çok zeki olan oğlum hiç okula gitmedi. Okuma-yazma bilmiyor.
BABASI HİÇ GÖRMEDİ
Babası ile uzun yıllar evvel şiddet nedeniyle boşandık. Cem’i hiç görmedi. O yüzden bu süreçleri de hiç bilmiyor. Tek pişmanlığım keşke adalete sığınmakla kalmayıp kapı kapı gezip oğlumu arasaydım.”
‘KRAKERLE BESLİYORUM’
Anne Yasemin A.’nın yaşadığı Kemerağzı Mahallesi’ndeyiz. Muhtar Aydın Tezcan Yılmaz, “Mahallede kendisini Yasemin Hoca diye tanırız” diye anlatmaya başladı:
“Çünkü bize kendini öğretmen olarak tanıttı. Lakin mesleğini yapmadığını söyledi. Babasından kalan maaşla geçindiğini biliyorum. Maaşı kesilmesin diye çalıştığı yerlerde sigorta yaptırmıyormuş. En son bir lokumcuda çalıştı ancak yeniden kısa müddetli. Maddi durumu düzgün değildi. Birkaç sefer yardım başvurusu oldu.”
Yasemin A. Gaye Sitesi’nde yaşıyor. Sitenin yöneticisi Dilek Toker’le konuştuk: “Yasemin Hanım’a bulunduğu giriş kat daireyi boşaltması için yaklaşık 6 ay evvel ihtar çektik. Zira dairenin etrafı çöp ve makûs koku nedeniyle kullanılamaz hale gelmiş durumdaydı.
BAKAMAZSIN DEDİM
Yasemin Hanım oğlunun annesinde olduğunu söylemişti. Sonra haberleri gördük, dehşete düştük. Hatta polise çocuğu muhafaza altına almalarını söyledik. Zira bu bayan o çocuğa bakamaz. Bursa’dan geldikten sonra yanına gittik, ‘Sen bu çocuğa bakamazsın, devlete emanet et’ dedik. ‘Ben onu krakerle besliyorum’ dedi. Bu türlü bir bayana çocuk emanet edilir mi?”
BESLENEMEDİĞİ İÇİN FİZİKÎ KASVETLER VAR
9 yaşındaki Cem Muhammet A.’nın devlet muhafazasına alındığını kaydeden Antalya Aile ve Toplumsal Hizmetler Vilayet Müdürü Abdullah Çalışkan, “Yavrumuz devlet teminatı altında. Uzun mühlet beslenme konusunda ıstıraplar yaşadığı için fizikî kimi sorunları var. İlgili tüm kurumlarımız yavrumuz için seferber olmuş durumda. Gereken neyse yapılacak” dedi.
İLK İSTEĞİ ÇİKOLATA OLDU
Cem Muhammet tedavisinin akabinde Aile Toplumsal Siyasetler Vilayet Müdürlüğü takımlarınca berbere götürüldü ve saçları kestirildi. Küçük çocuğun birinci olarak kuruyemiş ve çikolata istediği öğrenildi.
TRAVMA YAŞIYOR
Akdeniz Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Özlenen Özkan, AÜ Hastanesi’nde tedaviye alınan 17 kilo yükündeki çocukla ilgili “Genel olarak bir gelişme geriliği var. Aslında daha kıymetlisi muhtemelen çok algılayamadığımız ruhsal travmaları var. Beslenme yavaş yavaş ilerletiliyor. Çocuğa moral ve motivasyonun uygunlaşması için çeşitli armağanlar de verildi. Rastgele bir organ yetmezliği de yok” dedi.
ÇILDIRTAN SAVUNMA: BENİMLE MUTLUYDU
‘Çocuğa eziyet’ suçlamasıyla tutuklanan teyze Kamuran Pınar Acar sözünde, “Yeğenim yanımda memnundu. Ne vakit annesinin kendisini almak istediğini öğrendi o vakit çok üzülüp kendisini odaya kapattı. Kimseyle konuşmak istemedi. Annesine gitmemek için bu türlü bir davranış içine girdi. Son 4 ayda bu hale geldi. Etrafa ziyan vermesin ve kaçmasın diye kapıyı kilitledim. Çöpler ise meskeni toplarken çıktı” dedi.