kinin Biri oyunuyla 7 Haziran’da Denizli Açıkhava Tiyatrosu’nda sanatseverlerle buluşacak oyuncu ve seslendirme sanatçısı Volkan Severcan, “Hiçbir oyundan çok fazla para kazanmadım. Çoğu oyunda çok zorlandım. Ama bunu olabildiğince, gücüm yettiğince yapmaya çalışıyoruz. Seyirci ne kadar gelirse bu tiyatrolar da o kadar çok performans yakalayacak aslında. Yani her şey seyirciye bağlı” dedi.
“Bir Başka Gece”, “Yasemince”, “Çiçek Taksi” ve “Çocuklar Duymasın” adlı uzun soluklu dizilerde oyunculuğuyla dikkati çeken, kurucusu olduğu Sahnekarlar Tiyatro Topluluğu ile Anton Çehov’un “Vişne Bahçesi” ve Ray Cooney’in “İkinin Biri” oyunlarıyla seyirci karşısına çıkan sanatçı, 38. yılını kutladığı profesyonel sanat hayatında yaşadıklarını anlattı.
Doktor dizilerine eleştiri
Severcan, “Geçen gün bir hekim arkadaşımla sohbet ederken şöyle bir şey konuştuk. Doktor dizileri çekiliyor ya, diyor ki; ‘Bunların doktorlukla alakası yok aslında. Keşke birilerine sorsalar ve öğrenseler.’ diyor. Bunlar belgesel değil. Dolayısıyla bir şey illa olması gerektiği gibi değil. Adı üzerinde kurmaca bunlar. İlla gerçek olması gerekmiyor bazı şeylerin ama yapılanların bir yerlere dokunması lazım tabii. Steteskop kullanıyorsan, oyunda onu nereye koyacağını da öğrenmen lazım ama çok ağır cümleler kullanıp, gerçek bir doktor edasıyla bir belgesel kıvamında gitmesi gerekmez bazı şeylerin.”
O eski, güçlü tiyatrolar da gücünü bayağı kaybetti
“Profesyonel tiyatro, son 20-25 yıldır çok rahat kendi kendini yürüten bir iş alanı değil maalesef. Tüm profesyonel tiyatrolar için geçerli bu. Zaten baktığınız zaman profesyonel tiyatroda çok fazla yeni tiyatro kuruldu ama o eski, güçlü tiyatrolar da gücünü bayağı kaybetti. Birçok tiyatro kapandı. İşte Devekuşu Kabare yok, Kenter Tiyatrosu, Dormen Tiyatrosu, Tolga Aşkıner-Nisa Serezli Tiyatrosu yok artık. Ama bir şekilde hayatını devam ettirmeye çalışan tiyatrolar da var. Profesyonel noktada, ticari tiyatro yapan, yani kalabalık insanlara oyun oynayan tiyatro sayısı günümüzde son derece azaldı. Bir de oyun oynama sayımız çok düştü. Eskiden haftanın 6 günü ve hatta çarşamba, cumartesi, pazar günü bir matine oynardık. Hatta, cumartesi-pazar mutlaka tiyatronun bir de çocuk tiyatrosu olurdu. Çocuk oyunları da oynardık. Şimdi bu çok azaldı. Biz haftada 2-3 tane oyun oynadığımız zaman ‘Oh iyi geçti hafta.’ diyoruz.