Robert De Niro’nun terliklerinin sırrı

Hürriyet muharriri Orkun Ün bu haftaki köşe yazısında dünyaca ünlü oyuncu Robert De Niro ile buluşmasını ele aldı. Orkun Ün’ün köşe yazısındaki ilgili kısım şu biçimde:

“Onun üzere kaç isim kaldı ki?
Kaç kişiyi sayabiliriz mesela?
Hani o klasik tabirle 100 şahsa sorsak 100’ü de onun ismini kesinlikle geçirir favori oyuncuları ortasında.
Ne memnun bana dün Robert De Niro ile tanışma fırsatı buldum…
Kısa da olsa bir söyleşi yaptık.
Bakmayın İstanbul’da biraz sakin manzara verdiğine.
Ağırbaşlı lakin sevinçli tiplerden.
Bir de yorgun.
Amerika, İngiltere, Türkiye ortasında gezmiş son bir haftada…
Kısa sohbetimizde alışılagelmişin dışında sorular sordum kendisine.
Mesela Johnny Depp ve Amber Heard davasını nasıl yorumluyor?
Ya da…
Beğendiği yeni kuşak aktör ve aktrisler kimler?
Hepsine yanıt verdi…

“Restoran açmak istersen gel beni bul”

Nobu’nun kıssası motamot bu türlü başlamış. Bir gün Robert De Niro, Şef Nobu’nun restoranında yemek yedikten sonra motamot bu cümleleri kurmuş. “Gel beni bul”

-Bu kesime nasıl girmeye karar verdiniz? Çocukluk hayali miydi, ticaret yapma tutkunuz mu vardı?

– Şöyle oldu… Nobu ile Los Angeles’taki Matsuhisa Restaurant’ta tanışmıştık. Yemeklerini tattım ve 15 dakika geçmeden ona dedim ki “Bir gün New York’ta restoran açmak istersen beni bul…”

-Peki yeme içme dalında tecrübeniz var mıydı? Yoksa büsbütün ‘risk’ mi aldınız?

– Ben de o vakit Tribeca’da, Tribeca Grill isminde bir restoran açmıştım aslında. İlgiliydim ve restoran işinde biraz da olsa tecrübem vardı. Bizim öykümüz bu türlü başladı.

– Farklı ülkelerdeki restoranlarda sizi heyecanlandıran öteki lezzetler var mı?

-Mesela beni en çok heyecanlandıran şey Türkiye üzere yeni bir ülkede iş kurduğumuz vakit oranın lezzetleriyle menüyü birleştirmek, yani yeni şeyler üretmek. Bundan çok haz duyuyorum. Onları keşfetmek beni daha çok keyifli ediyor.

İzlenimlerim

Robert De Niro, The Ritz-Carlton Otel’inde konakladı. Söyleşi için aşağıya indiğindeyse, ayağındaki terlikler dikkatimi çekti. Meğerse tam bir terlik insanıymış, bayılıyormuş terlikle gezmeye. Buraya özel değil yani.”

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir