Bir holding bünyesinde fabrika müdürü olarak çalışan yöneticinin haftalık müsaade fiyatı talebini pahalandıran Yargıtay, emsal bir karara imza attı. Yüksek mahkeme, davacının üst seviye yönetici olarak çalışma mühletini kendisinin belirlemiş olmasının haftalık tatil hakkını ortadan kaldırmayacağına hükmetti.
Sigorta pirimlerinin eksik gösterildiğini, vaadedilen üretim pirimlerinin de yatırılmadığını öne süren fabrika müdürü, kontratını tek taraflı feshederek İş mahkemesi’nin yolunu tuttu. Davacı müdür, pirim ödeneceği kararlaştırılmasına karşın primlerinin eksik ödendiğini, müvekkilinin prime temel karının Toplumsal Güvenlik Kurumuna (SGK) eksik bildirilmesi, daima olarak fazla çalışma yapması ve hafta tatili günlerinde çalışmış olması sebebiyle istifa ettiğini bildirdi. Taahhüt edilen artırım ölçülerinin uygulanmaması ve işyerinde ruhsal baskı altında kalması nedeni ile iş kontratının haklı feshettiğini sav eden davacı; kıdem tazminatı, fazla çalışma fiyatı, prim, hafta tatili fiyatı, fiyat ve fiyat farkına ait taleplerinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etti. Davalı fabrika avukatı ise davacının patrondan kapalı rekabet yasağına ve sadakate alışılmamış hareketlerinin ortaya çıkması üzerine istifa ettiğini belirterek işyerinden ayrıldığını, davacının işten ayrılma kodunun SGK’ya istifa olarak bildirildiğini lisana getirdi. İş Mahkemesi, davacının fiyat alacağının ödenmemesi nedeniyle iş kontratını haklı nedenle feshettiğine dikkat çekerek kıdem tazminatına hak kazandığı fakat davacının üst seviye yönetici olması nedeniyle çalışma saatlerini kendisinin belirlediği ve bu nedenle fazla çalışma fiyatına hak kazanamadığına hükmetti. Mahkeme, davacının haftada altı gün çalışmış olması nedeniyle de hafta tatili alacağının bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verdi. Kararı her iki taraf avukatı da istinafa götürdü. Bölge Adliye Mahkemesi, itirazları geri çevirdi. Bu defa taraf avukatları kararı temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.
Haftalık müsaadenin personel – yönetici tüm çalışanların hakkı olduğunun vurgulandığı Yargıtay kararında şöyle denildi: “Davacı hafta tatili fiyatı talebinde bulunmuş, İş Mahkemesi tarafından davacının hafta tatili alacağına hak kazandığı fakat çalışma saatlerini kendisinin belirlediği ve yüksek fiyatla çalıştığı gerekçesiyle talebinin reddine karar verilmiştir. Hafta tatili fiyatı, 4857 sayılı Kanun’un 46 ncı unsurunda, ‘Bu Kanun çerçevesine giren işyerlerinde, çalışanlara tatil gününden evvel 63’üncü unsura nazaran belirlenen iş günlerinde çalışmış olmaları kaidesi ile yedi günlük bir vakit dilimi içinde en az yirmidört saat dinlenme (hafta tatili) verilir’ halinde düzenlenmiştir. Hafta tatili dinlenme hakkına ait olup çalışanın fiyatının yüksek olması yahut çalışma saatlerini kendisinin belirlemesi bu hakkın kullanımına pürüz teşkil etmez. Hafta tatilinde çalışan personele hafta tatili fiyatı ödenmelidir. Birinci derece mahkemesince yanılgılı hukuksal kıymetlendirme yapılarak yazılı münasebet ile hafta tatili alacağı talebinin reddine karar verilmesi ve Bölge Adliye Mahkemesi’nce davacının bu taraftaki istinaf müracaatına kıymet verilmemesi bozma sebebidir.” – BURSA