Doğanın iyileştirici gücü

Son vakitlerde yaratıcı ve teknik takımı bayanlardan şurası Black Site (Çıkış Yok), Shadow in the Cloud (Buluttaki Gölge), Invitation (Çağrı) üzere başarılı sinemalar izledik. Bugün gösterime giren Kya’nın Müzik Söylediği Yer’in haklarını satın alan oyuncu, yapımcı Reese Whiterspoon yaratıcı ve teknik grubu bayanlardan kurdu.

Amerikalı muharrir ve zoolog Della Owens’in çok satan romanı Where the Crawdads Sing’ten (Kya’nın Müzik Söylediği Yer/ 2018) uyarladığı birinci uzun metrajında Olivia Newman, Louisiana’daki Barkley körfezinde ailesiyle birlikte yaşayan Catherine Danielle Clark’ın sıradışı hayat hikayesini gerçekçi, hassas, özgün bir anlatımla irdeliyor.

Klasik bir sinemasal anlatımı seçen (çok gerçek bir seçim) Owens, Catherine Danielle Clark’ın kısaca Kya’nın 1953’ten vefatına dek uzanan, siyahilerin beyazlardan, bayanların erkeklerden, varsılların fakirlerden ayrıldığı vakitlerde hayatta kalma hikayesini anlatıyor, yalnızlık, acı çekmek, sefalet, inanç, önyargı, cinsiyetçilik, ayrımcılık, ahlak temalarını sorguluyor.

Kya’nın annesi, alkolik kocasının uyguladığı şiddet yüzünden ailesini terkeder. Bir mühlet sonra kız ve erkek kardeşleri de gidince Kya babasıyla yaşamak zorunda kalır. Babası da on yaşındaki kızını bırakınca Kya tek başına hayatta kalmaya uğraşlar. Barkley körfezi halkı, Kya’yı dışlar, orada doğup büyümesine rağmen Kya onların gözünde yabanî bir yabancıdır.

Bataklık kızı olarak isimlendirdikleri Kya’yı bakkal işleten siyahi çift Jumpin ile Mabel, mahallî avukat Tom Milton ve Tate sevip korurlar. Kya’nın erkek kardeşi Jodie’nin arkadaşı olan Tate çocukluktan beri ona her vakit şefkat ve ilgiyle yaklaşır, ortak noktaları tabiattaki fauna ve floradır.

Bataklık Kya’yı koza üzere sarmalar, tabiatın tüm gizemlerini, seslerini, kokularını, hayvanlarını, kuşlarını, bitkilerini bilen Kya burada yaşamaktan memnundur. Tabiat tıpkı ebeveyn üzere ona göz kulak olur, korur. Okulda yaşdaşları tarafından aşağılanıp okuyamayan Kya’ya Tate okuma yazma öğretir. Tate, Mabel, Jumpin ve Tom Milton sayesinde Kya yaşama sarılır. Kuşların, bitkilerin fotoğraflarını doğuştan yeteneğiyle resmeder. Kasabanın varsıl delikanlısı Chase bataklıkta meyyit bulununca Kya suçlanır, zira o bir yabancıdır (!). Hayatı tabiattan, yabanî ömürden öğrenen Kya, dikduruşu, yaratıcılığı sayesinde sonunda memnun olur.

Amerikalı direktör Olivia Newman, senarist Lucy Alibar, imaj direktörü Polly Morgan olmak üzere bayanlardan heyeti yaratıcı bir takım var karşımızda.

Kameraman Morgan’ın tablo niteliğindeki pastoral imgeleri fevkalâde. Tabiat sinemanın baş karakteri olarak büyülüyor, güzelleştiriyor, başına buyruk davranıyor. Yapraklar dökülmüyorlar adeta dans ediyorlar. Hayvanlar, bitkiler büyük bir ahenk içerisinde birlikte yaşıyorlar. Müzikçi Taylor Swift’in Carolina müziği bölgenin tüm özelliklerini yansıtıyor.

Kya’yı yetkinlikle canlandıran İngiliz oyuncu Daisy Edgar-Jones duru hoşluğuyla, masumiyetiyle çok etkileyici. Kya’nın çocukluğunu yorumlayan Jojo Regina da geleceğin Daisy Edgar-Jones’u olmaya aday. Tate rolünde Taylor John Smith, Chase’de Harris Dickinson’ın performansları dikkat cazip. İzleyiciyi büyülü ve öbür bir vakit boyutuna taşıyor Ruhsal dram Kya’nın Müzik Söylediği Yer.

Olivia Newman’ın yönettiği, Daisy Edgar-Jones, Taylor John Smith, David Straithain, Harris Dickinson, Jojo Regina, Sterling Macer JR, Michael Hyatt, Ahna O’Reilly, Garret Dillahunt, Logan Macrae’nin oynadığ Where the Crawdads Sing (Kya’nın Müzik Söylediği Yer/ 2022) bugün gösterime girdi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir