Saadet Partisi Genel Başkanı Temel Karamollaoğlu, Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Lideri Recep Tayyip Erdoğan’ın Mısır Cumhurbaşkanı Abdülfettah es-Sisi ile yaptığı görüşme için “Adeta bir saat evvel ve bir saat sonra politikalarımız değişebiliyor. Bu türlü bir siyaset yapar hâle geldik. Hele de son gelişmelere baktığımız vakit aklımız başımızdan gidiyor. Artık buna ‘U dönüşü’ demek yetersiz kalıyor. Buna giderek damgasını vuran bir Sayın Cumhurbaşkanımız var. ‘Erdoğan dönüşü’ tabiri siyasi literatüre girdi bile” dedi.
Saadet Partisi Genel Lideri Temel Karamollaoğlu, bugün haftalık basın toplantısında gündeme ait değerlendirmeler yaptı. Eski Din İşleri Yüksek Heyeti Lideri ilahiyatçı Prof. Dr. Raşit Küçük’ün vefatı nedeniyle başsağlığı dileyerek konuşmasına başlayan Karamollaoğlu, Düzce’deki sarsıntıya ait de “Hepimizi endişelendirdi. Ne kadar uyanık olmamız gerektiğini ne kadar hazırlıklı olmamız gerektiğini bize bir kez daha hatırlattı” dedi. Geçen hafta parti olarak Avrupa teşkilatlarını ziyaret ettiklerine de değinen Karamollaoğlu, şöyle konuştu:
“Avrupa’da yaşayan kardeşlerimiz İslamofobi problemiyle karşılaşıyor”
Maalesef görüyoruz ki, ırkçılık ve İslamofobi başta olmak üzere Avrupa’da yaşayan kardeşlerimizin çok önemli problemleri var. O ülkelerdeki idareler ve yaşayan beşerler tarafından giderek birtakım reaksiyonla karşılaşıyorlar lakin bunun yanında sıla seyahatlerinde yaşadıkları düşünceler, beklemeler; bilhassa yaz aylarında ve aralık ayında astronomik düzeylere çıkan uçak bilet fiyatları, ülkemize gelip giderken yaşadıkları hudutlardaki birçok sorun onları da üzüyor. Biz buradan onlara bu sorunları büsbütün ilgilendiğimizi, ortaya çıkacak diğer sorunlarla de ilgileneceğimizi ve inşallah bu sorunların tamamını çözeceğimizi vaat ettik.
“Terörle uğraşın siyasi partisi olmaz”
Memleketimize dönersek, son günlerde maalesef artan hain terör akınları yüreklerimizi yakmaya devam ediyor. Gaziantep Karkamış’a hain terör örgütü tarafından alçakça düzenlenen roket atağında hayatını kaybeden vatandaşlarımıza bir sefer daha buradan rahmet diliyorum, yaralılara da acil şifa temennisinde bulunuyorum. Milletimizin başı sağ olsun. Terörle uğraş operasyonlarında Türk Silahlı Kuvvetleri’mize ve öbür tüm güvenlik güçlerimize muvaffakiyetler diliyorum. Bir sefer daha altını çizerek söz ediyorum ki terör ve siyasi çıkar asla bir ortaya gelmeyecek iki mefhumdur. Terörle gayretten çıkar devşirmeye yönelik yaklaşımları bilhassa önemsediğimizi tabir etmek istiyorum. Terör ve terörle gayretin ırkı, dini, mezhebi ve siyasi partisi olmaz. Soruna böylelikle yaklaşmak gerekir. Bir bütün olarak, ülke olarak terörle çaba edilmelidir. Bunu biz siyasi bir parti olarak bu gayretleri sürdürüyoruz. ‘Buradan da bir menfaat bekliyoruz’ anlayışı ülkemize de vatandaşlarımıza da mutlaka ziyan verir.
“Hükümet sandık önünde millete hesap vermek mecburiyetinde”
Nasıl ki terör hepimizi maksat alıyorsa, terörle çabada de hepimiz ortak çaba etmekte kararlılık göstermeliyiz. Terör ve terörle gayret üzerinden toplumumuzu kutuplaştırmak isteyenlere bilhassa sesleniyorum. Aklınızı başınıza alın. Bundan katiyen siz de yarar görmezsiniz, ülkemiz de. Hiç kimse patlayan bombalar, yitirilen canlar ve Mehmetçiklerimizin uğraşı üzerine siyasi hesap yapmaya kalkmamalı. Biz misal senaryoları tekraren deneyim etmiş bir milletiz. Bunu da unutmamalıyız. Bugüne kadar ne teröre boyun eğdik ne de terör üzerinden siyaset yapanlara prim verdik biz. Herkes şunu bilmelidir ki devlet devlettir. Hükümet hükümettir, terör de terördür. Bunu söylerken neyi kastettiğimi ümit ediyorum ki, kardeşlerimiz biliyorlar fakat hatırlatmakta da yarar var. Devlet hepimizin devletidir. Terör 85 milyon insanımızı gaye alıyor ve daima birlikte terörü lanetlemekle mükellefiz. Hükümet ise yanlışıyla doğrusuyla sandık önünde millete hesap vermek mecburiyetindedir. Terörle uğraş ise bir siyasi partinin değil, ülke ve millet olarak hepimizin mesuliyeti altındadır. Artık bu ayrımları herkes çok yeterli idrak etmeli, sapla samanı kimse birbirine karıştırmamalıdır.
“Dost ve düşman tarifini güzel yapamayanların zikzakları…”
Terörle çabada, öbür tüm alanlarda atılacak adımlar yakından ilgilidir. Terörle gayrette adalet, eğitim, iktisat üzere başlıklardan bağımsız olarak soruna yaklaşamayız. Fakat terörle gayret kelam konusu olunca dış siyaset bunların hepsinden öne çıkar. Bunu da unutmamalıyız. Yıllar önce dış siyasette atılan ve değersizmiş üzere görünen küçük bir yanlış adım, bugün terörü etkileyecek büyük gelişmelere sebep olmaktadır. Dost ve düşman tarifini düzgün yapamayanların zikzakları, bugün hâlâ bu ülkede terör konusu olmaya devam etmektedir. Irak’ta ABD savaş uçaklarının yaptığı binlerce sorti, Afganistan’da dökülen kanlar ve Suriye’nin tarumar edilmesi bugünkü terörle gayretimizden bağımsız tutulamaz. Birileri anlamak istemese de lisanımızda tüy bitene kadar biz bu bahisleri gündeme getirmeye devam edeceğiz.
“Büyük Ortadoğu Projesi’nin eş lideri olmak kadar büyük bir gaflet olmaz”
Büyük Ortadoğu Projesi nedir, neyi amaçlamaktadır? Maksatlarını, ortaklarını, siyasetlerini ve buna çanak tutanları anlamadan bugünkü gelişmelerde sağlıklı okumak mümkün değildir. Bizim bölgemizde Büyük Ortadoğu Projesi, her alanı etkileyen bir proje. Bu bölge tekrar tanzim edilmeye çalışılıyor. Hudutlar değiştirilecek, yine çizilecek haritalar bile çizilmiş. Onun için Büyük Ortadoğu Projesi’nin eş lideri olmak kadar büyük bir gaflet olmaz. Şu anda içinde yaşadığımız sorunların tamamı neredeyse bu projeyle ilgilidir. Birinci adım da bildiğiniz üzere bu projenin tatbikata konması tarafındaki birinci adım da 2002 yılında Amerika Birleşik Devletleri’nin Irak’a müdahale etmesi üzerine Türkiye’den dayanak istemesiyle başlamıştır. İskenderun’dan Irak’a kadar yol boyunca kilometreler ortasında Amerikan askerlerinin barınmasını sağlayacak imkanlar hazırlandı. Bahis Meclis’e getirildi. Meclis bu mevzuyu kabullenmedi. O vakit Sayın Cumhurbaşkanı şimdi bakan bile değil. Siyasi yasağı olan bir kişiliğe sahipti ancak Meclis’e prestij etmedi. Türk hava alanını, havaalanlarımızı, deniz limanlarımızı Amerika’nın, İngiltere’nin, Fransa’nın askeri güçlerine açtı. Gaflet burada başladı.
“‘Erdoğan dönüşü’ tabiri siyasi literatüre girdi”
Derdimiz o kadar büyük ki kime yakınalım? Kimden yardım isteyelim, bilemiyoruz. Merhum (Süleyman) Demirel ile özdeşleşen bir kelam vardır. Kaygısı ki kendisi, ‘Dün dündür, bugün de bugündür’. Dün öbür siyasetler izlerdik. Bugün onun tam karşıtı siyasetlere döndük. Niçin? Dün dündü, bugün de bugün. Maalesef Sayın Erdoğan’la birlikte dün ve bugün ortasındaki makas, siyasette o denli açıldı ki hangi tarihi milat kabul edeceğiz, bilemiyoruz şu anda. Adeta bir saat evvel ve bir saat sonra politikalarımız değişebiliyor. Bu türlü bir siyaset yapar hâle geldik. Hele de son gelişmelere baktığımız vakit aklımız başımızdan gidiyor. Artık ‘U dönüşü’ demek yetersiz kalıyor. Buna giderek damgasını vuran bir Sayın Cumhurbaşkanımız var. ‘Erdoğan dönüşü’ tabiri siyasi literatüre girdi bile. Ne vakit, nasıl, hangi istikamete döneceğimiz aşikâr değil.
“Dış siyasette diyalog yerini kaybetmemek gerçek olandır”
İnsan ister istemez, ‘Bugün devlet yönetiyorsunuz, pekala o vakit dün ne yapıyordunuz’ sorusunu sormak mecburiyetinde kalıyor. ‘Değdi mi bu kadar acıya, çok sıkıntıya’ demekten kendimizi tutamıyoruz. Zira bu ortada milyonlarca insan, Müslüman hayatını kaybetti. Erkek, bayan, çocuk, temiz bebekler bile. Bunları yalnız artık adeta literatürden silip kaldırma yoluna girdi Amerika. Biz iktidarı uyarırken bu noktalarda bize karşı kullanılan tabirleri unutmadık. Biz ne Muhammed Mursi’nin hapishanede, devlet liderini halkın seçtiği devlet liderinin bir ihtilalle mahpusa atılması sonucunda mahpusta hayatını kaybeden Mursi’yi ve Esma kızımızın şehit edilmesini biz unutmadık, unutmak niyetinde de değiliz. Elbette olağanlaşmak, dış siyasette diyalog yerini kaybetmemek hakikat olandır.
“Ekonomide duvara tosladık, mazeret üstüne mazeret üretiliyor”
Bu aymazlıktan, bu şımarıklıktan vazgeçmek mecburiyetinde iktidar mensupları. Biz hiçbir vakit bu yola girmedik lakin ikiyüzlü siyaseti görmekten de artık bıktık usandık. Bir devlet bu türlü yönetilmez. Türkiye üzere büyük ve kıymetli bir ülke, böylesine hoyratça yönetim edilmez. Nasıl vereceksiniz bu kadar saf insanların hakkını, hesabını? Biz bugün şayet seçime hazırlanırken bir ittifak içindeysek bilinsin ki, yalnızca bu sistem değişsin diye temelden. Siyasi partilerin birbirlerinden çok farklı yaklaşımları var Türkiye’nin sorunlarına. İktisatta de, sıhhatte da, eğitimde de, dış siyasette da lakin bizi bir ortaya getiren öge; bu sistem değişmeli. Tek kişi kararı verecek. Herkes uyacak. Alkışlayacak. Ülke bu türlü yönetilmez. Bu türlü yönetim edilmez. Şu anda iktisatta duvara tosladık. Artık mazeret üstüne mazeret üretiliyor.
“Yerle bir ettikleri adaleti görmezden gelmemiz isteniyor”
Sanki ‘Bana itimadın. Ben ekonomistim. 2- 3 ay içinde sorunların tamamını çözeceğim, göreceksiniz’ diyen Sayın Cumhurbaşkanı değil. Kim dedi bu kelamları? Bunu reddetmeleri mümkün değil ki ancak geldiğimiz hâl de belirli. Şu anda bizden yerle bir ettikleri adaleti görmezden gelmemiz isteniyor, vatandaşlardan da. Eğitimi, sıhhati bir keşmekeşin içine sokacaksınız, ‘Çağ atladık’ sözleriyle bunun üstünü örtmeye kalkacaksınız. Kimse bu oyuna artık gelmez. Maalesef en çok üzüldüğümüz de ahlâki ve manevi kıymetlerimiz bugün olduğu kadar hiçbir vakit geçmişte yozlaşmadı. Üstüne üstlük bir de kıymetlerimizi birkaç oy uğruna tarumar ettiniz. Biz buna istek gösteremeyiz. Ahlâki ve manevi pahalar bir ülkenin temel prensipleridir.
“Sandık önünde tüm bunların hesabını milletimiz soracaktır”
Şimdi dış siyasette oradan oraya savruluyoruz ancak bir algı meydana getirilmeye çalışılıyor. ‘Aslında bu bölgede dünyaya biz istikamet veriyoruz. Niçin? Dünya önderi bir Cumhurbaşkanımız var’ diye. İmajlar bu türlü oluşmaz. Oluşmuyor da. Vatandaşın kanaatleri de bu türlü değiştirilemez. Ne yazık ki bizim artık bu arkadaşlara söyleyecek kelamımız kalmadı. Biz yapılan bütün bu yanlışlıkları milletimizin vicdanına havale ediyoruz. Ümit ediyoruz ki, son gelişmelerin ekranlara yansıtılma şekli vatandaşlarımızı yanıltmasın. Kesin olan şu, önümüzdeki seçimlerde sandık önünde tüm bunların hesabını milletimiz soracaktır diye ümit ediyoruz.
“KHK mağduru öğretmenlerimizi de elbette burada hatırlamak mecburiyetindeyiz”
Yarın 24 Kasım Öğretmenler Günü. Bu vesileyle geleceğimizi inşa eden, çocuklarımıza ışık, bizlere ise umut olan, her kuralda misyonlarını hakkıyla yerine getirmeye çalışan öğretmenlerimizin günü. Öğretmenlerimiz deyince de eğitim sistemimiz ister istemez gündemimize giriyor. Hayalleri için yıllardır çalışmalarına karşın atanamayan, atandığı hâlde geçimini sağlayacak bir fiyat alamayan öğretmenlerimizden bahsediyorum. Birden fazla taban fiyat standartlarının altında çalışan fiyatlı öğretmenlerin ve minimum fiyata mahkûm edilen özel okul öğretmenlerinin de hâlini sizlerle paylaşmayı bir misyon addediyorum. Beraat ettiği hâlde misyonuna iade edilmeyen KHK mağduru öğretmenlerimizi de elbette burada hatırlamak mecburiyetindeyiz. Artık adaletin bir kararı yok bu memlekette. Mahkemeye gitseniz, hakkınızı savunsanız, gerçek olduğunuz meydana çıksa fakat şayet iktidar mensuplarının kanaatleri sizin için müspet değilse siz devlette vazife alamazsınız.
“Onlar FETÖ’yle geçmişte kucak kucağa yattılar”
Onlar FETÖ’yle geçmişte kucak kucağa yattılar. En büyük övgüleri lisana getirdiler. Hasret duyduklarını söylediler. Bunların hiçbir adedinin ehemmiyeti yok. Siz onlardan birine selam verdiniz ve o selamı da hele bu türlü bir fotoğraf karesiyle zapt etmişlerse hapı yuttunuz. Siz FETÖ’cüsünüz. Niçin, iktidarla tıpkı niyetlere sahip değilsiniz; ondan ötürü. FETÖ’cülük mazeret yalnızca. Natürel, biz bunları sıralarken terör örgütü tarafından ortamızdan koparılan Aybüke Yalçın, Necmettin Yılmaz, İstanbul’daki terör akınında hayatını kaybeden Dilek Özsoy ve son olarak da Gaziantep’teki hücumda hayatını kaybeden Ayşenur Alkan üzere şehadete uğurladığımız öğretmenlerimizin de Öğretmenler Günü’nü kutlamayı bir görev olarak görüyorum. Yetiştirdikleri öğrencilerin gözünde ışıkla umut dolusu olması gereken öğretmenlerimiz ne yazık ki derin bir hayal kırıklığıyla yoğruluyorlar.
“Öğretmenlerimiz sahiden geçinemiyor”
Öğretmenlerimiz sahiden geçinemiyor. Birçok insanımızın olduğu üzere en düşük öğretmen maaşı 9 bin lira civarında artık. Biraz yükselmiş üzere gözüküyor lakin ortalama fiyat 12 bin lira civarında. Hududu 7 bin 500 lirayı yakaladı açlık hududu. Bekar bir çalışanın yaşama maliyeti 9 bin 700 liranın üzerinde. Yoksulluk sonu ise 24 bin lira. Türkiye’de yoksulluk hududu sade bir sayı olarak zikrediliyor. Yoksulluk hududunda maaş alan insanların adedi bir avuç. Halbuki yoksulluk hududu ismi üstünde, onun bir lira bile altında fiyat alıyorsanız birtakım gereksinimlerinizi karşılayamıyorsunuz manasına gelir. Herkesin bu hudutta en azından maaş alması icap eder. Bu bizim kanaatimiz. Minimum fiyat bu sona çıkartılmalı. Elbette bir günde olmaz. Bir senede olmaz. Bir plan yaparsanız 3- 5 senede bu sayısı çok rahat yakalarsınız. 20 seneye gereksinim olmaz. Yanlışsız dürüst bir iktisat siyasetiniz, bir eğitim siyasetiniz varsa natürel. Bu koşullar altında hangi öğretmen öğrencilerine, evvelce olduğu üzere okuyup meslek sahibi olmalarını öğütleyebilir? Hangi öğretmen öğrencilerine gelecek ismine umut verebilir? İşte son şehidimiz, şehit öğretmenimiz Ayşenur Alkan. Fiyatlı öğretmenlik yapıyordu. Arkadaşı ona ‘İlçede vazifeye başlama. Aldığın para yola gidecek’ deyince ‘KPSS kitaplarını alacak param yok. Ailemin durumunu biliyorsun’ diyor. Kitap alabilmek için bu zahmete katlanmak mecburiyetinde kalmış bir öğretmenden bahsediyorum.
“Öğretmenlik meslek kanunu, öğretmenleri kendi mesleklerine daha da küskün hâle getirdi”
Büyükşehirler ise artık adeta sürgün yeri hâline geldi. Kimse büyükşehirlerde öğretmenlik yapmak istemiyor. Zira yol masraflarının, kiraların üstesinden gelmesi mümkün değil. Kira ortalamaları, memur maaşlarının yarısından fazlasına tekabül ediyor zira artık. Öğretmenler kiraya, faturalara, mutfak masraflarına yetişemiyorlar. Ne günlük aktivite ne de global bir aktiflik imkanları, kültürel bir aktiflik imkanları yok. Maalesef ne mali olarak ne de özlük hakları olarak öğretmenlerimiz hak ettiği pahası göremiyorlar. İşte Öğretmenlik Meslek Kanunu. Öğretmenler yıllarca bunu beklediler ancak hükümetin sunduğu şey, öğretmenleri kendi mesleklerine dahi daha da küskün hâle getirdi.
“Dünyanın hiçbir yerinde bu türlü bir öğretmenlik meslek kanunu yok”
Ne yazık ve ne dokunaklıdır ki kanun teklifinin içeriğinde birçok mevzuya dair karar yokken düzenlenen mevzulara ait kararlar ise hem eski hem de eksik maalesef. Öğretmenliğe, mesleğe, mesleğin gereklilerine, öğretmen yetiştirme süreçlerine, meslek basamaklarına, öğretmenlerin mali, toplumsal ve özlük haklarına, atama ve yer değiştirme kurallarına, ödül ve disiplin uygulamalarına, eğitim yöneticiliği kanununa ve teşvik kurgularına yönelik bütüncül çerçeve oluşturan bir yasal düzenleme niteliği yok bu kanunda. Bu kanun teklifi öğretmenliğe saygıyı ve talebi artırmak bir tarafa, öğretmenlerin tasasını ve kederini arttırmış bulunuyor. Zira ‘Öğretmenlik Meslek Kanunu’ ismi altında öğretmenlik mesleğine yönelik, kapsamlı bir ayrımcılık ortaya konuluyor. Bu meslek kanununda öğretmenlik mesleği yapanlar değil, devlet memuru olarak vazife yapan öğretmenler temel alınmış. Özel okullarda öğretmenlik yapanların hakları, onların durumları ne yazık ki bu kanunda dikkate alınmıyor. Kendi içinde de çelişkili. Tüm bunlar yetmezmiş üzere yıllarca okumuş, mesleği edinmiş öğretmenlere artık ‘kariyer sınavı’ ismi altında farklı bir adeta itibarsızlaşma yolu açılıyor. Öğretmenler de orta ara öğrencileri üzere çalışacaklar. İmtihana girecekler. Bu gerilimi onları da yaşayacaklar. Dünyanın hiçbir yerinde benim bu türlü bir öğretmenlik kanunu olduğundan haberim yok. Tahminen kimi yerlerde vardır lakin bu öğretmenlere prestij kazandırmak, öğretmenlik mesleğini değerli bir hâle getirmek değildir.
“Öğretmenleri zorlamak hakikat bir yaklaşım değil”
Yıllarca öğretmenlik yapan bir kişinin sahiden bu türlü bir mecraya sürüklenmesi, zorlanması tasvip edilebilecek bir şey değil. Elbette yeri gelir imtihanlar yapılabilir lakin bunlar bütün camiayı kapsayacak biçimde, üstelik kendisine aidiyet duygusu olan öğretmenlere torpil yapılacağı kesin olarak bilinirken bu yola insanları, öğretmenleri zorlamak gerçek bir yaklaşım değil. Öğretmenlik meslek basamakları kanunu ve imtihanı AK Parti’nin ‘mış gibi’ yapmak icraatlarına bir yenisini eklemiş bulunuyor. Meslek hakkı vermiş üzere, meslek kanunu çıkarmış üzere, meslek imtihanı yapmış üzere dışında bir tavır kelam konusu değil burada. Daima ‘gibi’lerle hareket ediliyor. Kelamda meslek imtihanı her tarafıyla kamu ziyanı üretmekten öteki bir fonksiyon görmemiştir, görmeyecek de.
“İktidarın attığı her adım, bizi tasaya sevk ediyor”
Bir seçim atmosferine girmiş bulunuyoruz. Bu atmosferde iktidarın attığı her adım, bizi telaşa sevk ediyor. Bu tasaları giderecek adımları da atmak mecburiyetinde. Dün söylediklerinin bugün 180 derece zıddını gündeme getiriyorlar. Bu sefer övülme bekliyorlar. Bundan medet umuyorlar. Bu yanlış bir gidişat. Elbette geçmişte birtakım yanlışlar yapılmışsa bunları değiştirmek, iktidarların da vazifesidir lakin her alanda yanlış yaptığınızı tabir edecek bir tutum içindeyseniz, sizin Türkiye’nin geleceğinde hiç etkiniz olmaması icap etti. İktisat, dış siyaset, sıhhat, eğitim üzere hususlarda bu iktidar sınıfta kalmıştır. Ülkemizin sorunlarını çözecek, birikime, siyasetlere sahip değildir. Ümit ediyorum ki milletimiz bu gerçeği görür. En azından bu sistemin değişmesi için üzerine düşeni yerine getirir.”