HaberTürk müellifi Nihal Bengisu Karaca, İstiklal Caddesi’ndeki terör saldırısına ait olarak, “Garip olan şu ki, bilgi olarak tezahür eden olgular, failin kim olduğuna ve maksadına dair kestirimlerle çelişiyor.” Hakikat, bu Ahlam Albashir denilen bayan, ‘özel yetiştirilmiş bir profesyonel’ üzere değil. Bir profesyonel bomba koymaya asker kamuflaj pantolonu, asker postalı ve çok makyaj ve başörtüsü ile gitmez. Bir terörizm profesyoneli herhalde işi yapana kadar çok fazla dikkat çekmemeye çalışmayı hesap edebilir. Yakalandığında o kadar titrememesi ve korkak görünmemek için elinden geleni yapması gerektiğini de. Ahlam Albashir güya harcanacak eleman olarak pozisyonlandırılmış, kendisi için bir çıkış planı kurgulanmamış üzere görünüyor.” yorumunu yaptı.
Karaca yazısında, “Ahlam Albashir’in gerisinde Ammar ve Ahmet Jarkas isminde iki kritik ismin olduğu da yazıldı. Onlar da Suriyeli Arap. Her ne kadar SDG yapılanması içinde Suriyeli Araplar var ise de, Arapların Kürt fanı olmadığı bilinir, PKK için kurşun atıp kurşun yiyecek Arap bulmak ise samanlıkta iğne bulmaya eş kıymet. Öte yandan, PKK saldırıyı üstlenmedi. Lakin evvel üstlenmediği sonra “PKK’dan ayrılan bir küme yaptı” denilen birçok hareket var.PKK sivilleri vurmaz diyenler görüyorum. Vurur. Ankara Güvenpark taarruzunda amaç sivillerdi. Güngören’de de sivillerdi. PKK yapmıştı ve yapabilir.” tabirini kullandı.
Karaca şunları kaydetti:
“Bu isimler aslında IŞİD’li fakat yetkililer bize ‘Hayır hayır bunlar PKK’lı’ diyor” formunda bir fikir de var. Fakat hücum IŞİD işine benzemiyor. IŞİD yapmadığı aksiyonları bile üstlenecek kadar pervasız ve gövde gösterisi yapmaktan ekstra hazzeden bir terör örgütü, şimdiye kadar elli kez üstlenirdi. Birçok kişinin hücumdan çabucak sonra çabucak 7 Haziran -1 Kasım seçimleri ortasında kızışan terör hareketlerini hatırlaması da hiç sıkıntı olmadı hakikaten. “AKP” çabucak olağan kuşkulu oluverdi.
Kısa özet. Haziran 2015 seçimlerinden evvel Erdoğan bir TV programında “400 milletvekilini çıkarırsak huzur içinde yola devam ederiz” mealinde bir kelam söyledi. Bu kelamı tahlil süreci ile elde edilen atmosferin devamı, barış ortamının sıkıntı bir denklem üzerinde durması ve sürecin ‘seçim’ üzere zorlayıcı bir dinamikten yıpranmadan çıkmasının dilek edilen yolu olarak söyledi. Fakat 7 Haziran’da AK Parti hükümet kuracak bir çoğunluk elde edemeyince ve istikşafi görüşmeler de sonuca ulaşmayınca Cumhurbaşkanı MHP’nin de dolaylı takviyesi ile seçimlerin yenilenmesi yoluna gitti. 1 Kasım olarak ilan edilen seçim tarihine varana kadar ise ülkede pek çok terör aksiyonu oldu. Terörün artması insanların güvenlik tasasından ötürü tekrar AK Parti’ye oy vermesi sonucunu doğurdu. 1 Kasım’da AK Parti tekrar %50 bandına tırmanarak ezici üstünlükle iktidar oldu.
O gün bugündür 7 Haziran-1 Kasım ortasında tırmanan çatışmada AK Parti’nin parmak izlerini gören bir kitle var. “Ülkeye hükümet eden parti bu türlü bir şeyi yapar mı, hiç mi insaf yok” tartışmasına girmeden yalnızca şunu söyleyeceğim. Bugün ile o günün dinamikleri farklı. O gün ülkede hükümet kurulamamış olmasının sancısı vardı ve halk koşa koşa sandığa gidip statükoyu tekrar güçlendirme yolunu seçerek inançta olmak istedi.
Bugün ise bütün teröristleri ayakkabı numaralarına kadar bildiğini argüman eden argümanlı ve aslında tek meşruiyetini de güvenlikçilikten alan bir yapı var devletin zirvesinde. Bugün bu çeşitten hücumlar hükümete yaramaz.
Birileri AK Parti’nin daha doğrusu Erdoğan’ın elini güçlendirmek, milleti muhalefetten koparmak için bu türlü bir hücum organize edecek olsa, bu iş için maksadı daha net gösteren bir ‘fail’ seçer sanırım, Suriyeli bir mülteciyi seçilmez.
Mülteciler, sığınmacılar, ülkeye sondan yürüyerek giren yabancılar sorunu hükümetin ve Erdoğan’ın en yumuşak karnı haline gelmişken, böylesi bir hücumun Suriyeli biri tarafından yapılmış olmasının Erdoğan’a yarayacağını argüman etmek akıl kârı değil.
Aslına bakarsanız şu an için bu hareket kimseye yaramıyor ya da kime yaradığı şimdi muhakkak değil. Lakin bilinen, somut fail ya da aktörlerden birine yaramıyor olması bir işe yaramadığını göstermiyor. Bu derece acı veren, trajik taarruzların elbette iç siyasete bilhassa seçim sürecine tesiri olur.
“Neler olabilir” sorusunun yanıtı için evvel “Elimizde neler var” sorusunu sorup cevaplayalım.
– HDP zati 6 milyon oyu hasebiyle gözardı edilemeyen bir aktördü, gerçekten hem muhalefetin cumhurbaşkanı adayının kim olacağı probleminde değerli bir etken olmuştu, hem de son vakitlerde AK Partili heyetlerin ziyaret ettiği, temas kurmaya ihtiyaç duyduğu bir duruma gelmişti. Selahattin Demirtaş’ın cenaze için bile değil hasta ziyareti için Diyarbakır’a gitmesine müsaade verilmesinin bir bakanın kararıyla ya da kolay bir idari talimatla olamayacağını da, tam bu noktada tekrar hatırlatalım.
– Artık ise iktidarın AK Parti ve Erdoğan tarafını, muhalefetin ise bilhassa Kemal Kılıçdaroğlu tarafını HDP üzerinden sıkıştıran bir düzenek oluştu. Her ikisine de HDP’nin oldukça bir mühlet müzakere edilemez, konuşulamaz olduğu hatırlatıldı (!)
Bu hatırlatmanın bu derece kanlı ve güçlü bir biçimde yapılması önümüzdeki günlerde sürecin nasıl gelişeceğini etkileyecektir. Ve tahminen önümüzdeki aylarda -ya da yıllarda- gerçek failin kim olduğuna da işaret edecektir.”