Uluslararası alanda en büyük futbol tertibi Dünya Kupası’nda Brezilyalı Pele, Alman Gerd Müller, İtalyan Paolo Rossi ve Arjantinli Mario Kempes g
Giuseppe Meazza (İtalya):
Topla ceza alanının içinde buluştuğunda rakip kadro savunmasını kaosa sürükleyen Meazza, futbol tarihinde ismini, son derece yetenekli ve gol yollarında usta bir futbolcu olarak yer almakta.
Saha içindeki şovmenliğinin yanı sıra saha dışındaki renkli hayatıyla da bilinen Meazza, 1934 ve 1938’de Dünya Kupası’nı kaldıran İtalya Ulusal Ekibi’nin en çok hatırlanan ismi.
Teknik yönetici Vittorio Pozzo, İtalya Ulusal Grubu’nun formasıyla çıktığı 53 müsabakada 33 gol atan futbolcu için “Eğer Meazza varsa, maça 1-0 önde başlıyorsunuz demektir.” tabirini kullanmıştı
Ferenc Puskas (Macaristan):
Real Madrid’in efsanevi ismi Puskas, Macaristan Ulusal Ekibi’nin milletlerarası alanda en başarılı olduğu periyot 1950’li yıllarda, ülkesinin en ünlü ve yetenekli futbolcusu olarak tarihe geçti.
Milli ekibiyle 1954’teki Dünya Kupası’nda final oynayan ve 1962’deki kupada da kadrodaki yerini alan Puskas, futbol tarihinin en âlâ golcüleri ortasında sayılıyor.
Real Madrid’deki ekip arkadaşı Alfredo Di Stefano’nun, “süper yetenek” diye bahsettiği oyuncu, yalnızca futbol tarihinin değil, 20. yüzyılın en ünlü Macar’ı olarak övülüyor.
Just Fontaine (Fransa):
Fas doğumlu Just Fontaine, 1958’deki Dünya Kupası’na kadar ulusal ekibin formasını yalnızca iki kere giydi.
Takım arkadaşı Rene Bliard’ın sakatlanmasıyla 1958’de oynama fırsatı bulan Fontaine, Paraguay ile yapılan açılış maçında 3 gol birden atarak birinci 11’i çoktan hak ettiğini herkese gösterdi.
Oynadığı tek Dünya Kupası İsveç 1958’de rakip filelere 13 gol gönderen Fontaine, bir turnuvada en fazla gol bulan oyuncu pozisyonunda.
Pele (Brezilya):
Futbolda tüm vakitlerin en yeterli futbolcularından biri olarak gösterilen Pele, 4 kere katıldığı Dünya Kupası tertiplerinde 12 gol attı ve Brezilya’nın 3 Dünya Kupası kazanmasında başrolü oynadı.
1958’deki Dünya Kupası’nda şimdi 17 yaşındayken forma giyen Pele, yarı final maçında “hat trick” yaptı ve İsveç ile oynanan final maçında hafızalardan silinmeyecek hoşlukta bir gol atarak kadrosunu galibiyete taşıdı.
Eusebio (Portekiz):
Portekiz Ulusal Grubu,1966’da katıldığı birinci Dünya Kupası’nda 9 gol atan Eusebio’nun büyük katkısıyla yarı finale kadar yükseldi.
Hızı ve sert vuruşlarıyla kaleci ve savunmacıların denetim etmekte zorlandığı futbolcuların başında gelen Eusebio, yalnızca 1966’da uzunluk gösterdiği Dünya Kupası’ndaki performansıyla unutulmazlar ortasına girdi.
Gerd Müller (Batı Almanya):
Batı Almanya’nın efsanevi teknik yöneticisi Helmut Schön’ün, “küçük gollerin adamı” diye nitelediği Müller, iki tertipte (1970 ve 1974) oynadığı 13 maçta 14 “küçük” gol attı.
Ülkesinin 3. olduğu 1970’teki Dünya Kupası’nda rakip ağları 10 defa havalandıran Müller, her ne kadar futbolcu fiziğine sahip olmasa da gol yollarındaki harikulade hüneri ve topla yanlışsız yerde, gerçek vakitte buluşmasına imkan sağlayan güçlü hisleriyle Almanya için her vakit kıymetli bir oyuncu oldu.
Paolo Rossi (İtalya):
Rossi, 1982’de Dünya Kupası’nı kazanan İtalya Ulusal Kadrosu’nu attığı 6 golle zafere taşırken mesleğini Altın Top ve Altın Ayakkabı ödülleriyle süsledi.
İlk kere 1978’deki tertipte şimdi 21 yaşındayken attığı 3 golle parlayan skorer futbolcu, 1980’de isminin karıştığı bahis skandalı nedeniyle 3 yıl futboldan men edilmesine karşın cezasının 2 yıla indirilmesinin akabinde 1982’deki Dünya Kupası’nda oynama bahtı buldu.
Bu süreyi, lokal bir grupla idmanlara çıkarak geçiren Rossi, 1982 Dünya Kupası’nda her ne kadar uygun başlangıç yapamasa da kendisini Brezilya’ya attığı 3 golle kanıtladı. Yarı finalde Polonya’ya 2 gol atan Rossi, Batı Almanya ile oynanan ve 3-1 İtalya’nın üstünlüğüyle sona eren final maçında da perdeyi açan gole imza attı.
Romario (Brezilya):
Kariyerinde binden fazla gol atan Romario, kadro arkadaşı Bebeto ile sağladığı ahenk sonucunda Brezilya’ya 1994 Dünya Kupası’nı kazandıran isim oldu.
Müthiş bir gol önsezisi bulunan futbolcu, Johan Cruyff ve Diego Maradona üzere birçok yıldızın övgüsünü kazanırken öz itimat sahibi olduğunu, kendisine ilişkin “penaltı bölgesinde 1 numarayım.” kelamıyla gösterdi.
İtalya 1990’da yalnızca 65 dakika forma talihi bulan, lakin ABD 1994’te grubun değişmez oyuncusu olarak göze çarpan Romario, Brezilya’nın yetiştirdiği en büyük yetenekler ortasında yer alıyor.
Ronaldo (Brezilya):
Dünya Kupalarında attığı 15 golle en skorer oyuncular sıralamasında Alman Miroslav Klose’nin akabinde ikinci olan Ronaldo, birçok şahsa nazaran futbol dünyasının en uygun golcüsü olarak gösteriliyor.
Kariyerinin tepesindeyken suratı, son vuruşlardaki başarısı ve çalımlarıyla dikkatleri çeken yıldız futbolcu, Dünya Kupası mesleğinde 1998’de 4, 2002’de 8, 2006’da 3 gol atarak ismini futbol tarihine altın harflerle yazdırdı.
Mario Kempes (Arjantin):
Güney Amerika futbolunun yetiştirdiği değerli yeteneklerden Mario Kempes, 1978’deki Dünya Kupası zaferinde büyük rol oynadı.
Arjantin’de düzenlenen turnuvada seyircisi önünde kusursuz performans sergileyen Kempes, finalinde Hollanda’ya karşı iki gol kaydettiği turnuvayı 6 golle tamamlayarak Altın Ayakkabı ödülünün de sahibi oldu.
Kempes mesleği boyunca 1974, 1978 ve 1982 yıllarında olmak üzere üç Dünya Kupası’nda çaba etti.
Miroslav Klose (Almanya):
Gol vuruşu manasında futbol dünyasının sayılı isimleri ortasında yer alan Miroslav Klose, 16 golle Dünya Kupası tarihinin en golcü oyuncusu pozisyonunda.
Güney Kore-Japonya 2002 ve Almanya 2006’da 5’er, Güney Afrika 2010’da 4 gol atan Klose, Brezilya 2014’te ise 2 gol bularak Ronaldo’nun rekorunu geride bıraktı ve Dünya Kupası tarihinin en golcü ismi olmayı başardı.