Şebnem Korur Fincancı cezaevinden çıktı

İstanbul 24. Ağır Ceza Mahkemesi’ndeki üçüncü duruşmaya tutuklu sanık Şebnem Korur Fincancı getirildi. Duruşmayı CHP Milletvekili Sezgin Tanrıkulu, İnsan Hakları İzleme Örgütü, Avrupalı Tabipler için Daimi Komite, Memleketler arası İnsan Hakları Federasyonu temsilcileri ve çok sayıda kişi izledi.

Kararını açıklayan mahkeme, Fincancı’yı, 2 yıl 8 ay 15 gün mahpus cezasına çarptırarak tahliyesine karar verdi. Fincancı saat 17.50 sıralarında Bakırköy Cezaevinden çıktı. Fincancı, cezaevi önünde bekleyenler tarafından çiçekler ile karşılandı.

Cezaevinden çıkan Fincancı, gazetecilere yaptığı açıklamada şu tabirleri kullandı:

“Sevgili basın emekçileri

Öncelik size dayanışmanız için teşekkür ediyorum. En başından beri bütün baskılara karşın haber yapmaya çabanız nitekim çok değerli. Olağan haber yapamayanları, ses çıkaramayanları bir kenara koyuyoruz elbette. Bugün de duruşmada söyledim. Endişenin ecele yararı yok. Ne gördükse hakikat neyse onu paylaşmak biz insan hakları gayreti yürüten biz doktorların sorumluluğu olduğu üzere sizlerin de bunu kamuoyuna iletme sorumluluğu olduğunu unutmamak gerekiyor. Ve bugünler geçtiğinde sorumluluğunu yerine getirmiş ve getirmemiş olanları daima birlikte göreceğiz. O yüzden ben bu sorumluluğu yerine getiren ve bizlerle dayanışma içinde olan bu uğraş bize yol arkadaşı olanlara teşekkür ediyorum. Başta Kozmik olmak üzere, zira biliyorsunuz gazetem daima susturuluyor, cezalandırılıyor lakin biz o cezalara boyun eğmiyoruz.

Nasıl ki bize bugün verilen ceza, çok anlamsız bir durum. Zira bir kanalın yayın siyasetinin cürüm olarak tanımlanması ve sonra da o cürmün bana atılması akıl alır üzere değil. Hukukçularımız da lisana getirdiler. Ben lakin kendi cürmümden sorumlu olabilirim. O da insanlığa karşı sorumluluk taşıma hatasıdır. Başından beri sağlıklı kılma kabahatidir bütün toplumları. Sonuç olarak biliyoruz, bizim burada merkez kurulumuzun daha evvel ‘Savaş bir halk sıhhati sorunudur’ dediği için sabaha karşı gözaltına alınan sevgili meslektaşlarım var.

‘Mücadeleye devam ediyoruz, devam edeceğiz’

Tabii ki biz doktorlar olarak insan sıhhatini önceleyeceğiz, savaşlara karşı olacağız ve her çeşitten silahın önlenebilmesi, kullanımının yasaklanabilmesi, ortadan kaldırılması için elimizden geleni yapacağız. Zira sırf insanları da ele almamak gerekiyor. Tüm canlılar için üzerinde yaşadığımız bu yerküre için ve cihan için ziyanlı tüm bu teşebbüslerin önünde durmak hepimizin sorumluluğu. O yüzden bu sorumlulukta yanımızda durduğunuz, yol arkadaşlığı ettiğiniz için teşekkür ediyorum, bu süreçte anlamsız ve sevgili Nilgün Toker‘in söylediği üzere ‘saçma’ olan ve her şeyin mümkün olabildiği bir tertipte biz tekrar de bundan kaygılanmayarak, bunun karşısında gerilemeyerek çabaya devam ediyoruz, devam edeceğiz.

‘Bu uğraş bitmez, yeryüzü aşkın yüzü oluncaya kadar’

Bu çabada yanımızda olan ve hukuku ortadan kaldırılmış bir ülkede hukukta, adalette ısrar eden avukatlarıma, ayrıyeten o mecliste bizimle yan yana duran, sesimizi mecliste de duyurmaya çalışanlara ve yol arkadaşlarıma, Türkiye İnsan Hakları Vakfı’na, insan hakları gayretini öğrendiğim dostlarıma ve hekimlik gayretinde daima yan yana durduğumuz, kendileri de baskıya maruz kalırken, ne örgütü olduğunu da bilmediğimiz örgüt üyeliğinden yargılanma tehdidi onlara savrulurken dimdik durarak bu çabayı sürdüren tüm yoldaşlarıma çok teşekkür ediyorum.

İyi ki varsınız diyorum. Biz çabaya devam edeceğiz. Bu uğraş bitmez, yeryüzü aşkın yüzü oluncaya kadar.

‘Yıllarca tecritte kalan kalan beşerler var, kimseyi görmeden yaşamak zorunda bırakılıyorlar’

Cezaeviyle ilgili bir iki mevzuyu lisana getireyim. Bilhassa bayan koğuşları, bayanların bulunduğu cezaevlerinde çok önemli ezalar yaşandığını biliyoruz. Yurtdışından gelmiş ve burada tutuklanmış, 25 yılla yargılanan bayanlar var içeride. Avukatları yok, vatandaş olmayan beşerler bunlar. Paraları yok ve hayatta kalabilmek için, ihtiyaçlarını karşılayabilmek için özelleştirilmiş ve ticarete araç edilmiş bu cezaevlerinde çalışmak zorundalar. Üstelik de çok düşük fiyatlarla çalışmak zorunda kalıyorlar.

Sağlık hizmetlerine erişimde kelepçeli getirilip götürülme, sevk araçlarının son derece rahatsız ve sıhhatsiz olması nedeniyle pek çok insan sıhhat sorunu olmasına karşın sıhhat sorunu için hastaneye götürülmekten kaçınıyor. Bunları düşünmemiz gerekiyor.

Bunun ötesinde de tecrit çok önemli boyuta ulaşmış durumda. Bilhassa insanların birbirini görmesi, konuşması engelleniyor. Bir vakitler bir ortaya getirilip koğuşların toplumsallaşma imkanı yaratılırken, biliyorsunuz yüzlerce insanımız öldü bu maksatla 2000’de ve 22-23 yıl geçtikten sonra görüyoruz ki yine tıpkı tecrit ortamına geri dönülmüş durumda. Bu kabul edilebilir bir durum değil. Yıllarca tecritte kalan beşerler var, kimseyi görmeden, kimseyle konuşup görüşemeden yaşamak zorunda olan beşerler var. Bunlar önemli ihlaller elbette.

Bütün bunları bir biçimde hem tecriti hem de bu şartların tartısını görme imkanı verdiler. O yüzden kendilerine teşekkür borçluyum. 2016’da teşekkür etmiştim kendilerine. Bir sefer daha içeriden müşahede yapabilme imkanı bulduk.

‘İnsan hakları örgütlerine bu yerleri gözlemleme fırsatı verilmeli’

Aslında kabul edilebilir değil. Zira insan hakları örgütlerinin bilhassa özgürlüğünden alıkonma yerlerinde müşahede yapmalarına imkan verilmeli. Lakin bunların olmadığını görüyoruz. Bağımsız ve doğal ki tutuklu olarak değil direkt gözlemci sıfatıyla orada olmaları gerekir.

‘TTB’nin kapatılması sözkonusu bile edilemez’

TTB kapatma tehditlerine gelince, bu o kadar kolay değil arkadaşlar. Bugün duruşmada da gördünüz, Dünya TB’nin Avrupalı Tabipler için Daimi Komitesi’nin temsilcileri, memleketler arası alandan pek çok meslektaşımız buradaydı.

Bir ülkenin tabip, meslek örgütünü kapatabilmek birebir vakitte dünyayla da bağlantılarını tümüyle ortadan kaldırmak demektir. Zira biz dünyada evrenselliğin temsilcisiyiz. Yalnızca bu sonlar içindeki değil, dünyanın her yerindeki beşerler için, tüm canlılar için, bu yerküre için, bu cihan için gayret eden tabipler, doğal insan hakları savunucularıdır. Hasebiyle da onların hapsedilmesi, meslek örgütünün kapatılması sözkonusu bile edilemez. Bu türlü teşebbüslerde bulunabilirler, daha evvel bulundular. Ancak sonunda bundan vazgeçmek zorunda kaldılar. Biz yeniden onların vazgeçmesi için bu uğraşa devam edeceğiz.

Fotoğraf: Gazeteci Umut Taştan

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir