Mehmet Akif Ersoy
MEHMET AKİF ERSOY’UN HAYATI
Mehmet Akif, şiir yazmaya Baytar Mektebi’nde öğrenci olduğu yıllarda başladı. Yayımlanan birinci şiiri Kur’an’a Hitap başlığını taşır. 1908’den itibaren aruz ölçüsü kullanarak manzum kıssalar yazdı. Öykülerinde halkın sıkıntı ve külfetlerini anlattı. Balkan Savaşı yıllarından itibaren destansı şiirler yazmaya başladı. Birinci büyük destanı, “Çanakkale Şehitleri’ne” başlıklı şiiridir. İkinci büyük destanı ise Bursa’nın işgali üzerine yazdığı “Bülbül” isimli şiiridir. Üçüncü olarak da İstiklâl Marşı’nı yazarak İstiklâl Savaşı’nı anlatmıştır. “Sanat sanat içindir” görüşüne karşı çıkan Mehmet Âkif, dinî istikameti yükte bir edebiyat usulü benimsemişti. Edebiyat lisanı olarak Ulusal Edebiyat akımına karşı çıktı ve edebiyatta batılılaşma konusunda Tevfik Fikret ile çatışmıştır.
MEHMET AKİF ERSOY’UN ESERLERİ
Safahat (1911) – 44 manzume içerir. Siyasal olaylar, mistik hisler, dünyevi misyonlardan bahsedilir.
Süleymaniye Kürsüsünde (1912) – Süleymaniye Mescidi’ne giden iki kişinin söyleşileri ile başlar, kürsüde Seyyah Abdürreşit İbrahim’in konuşturulduğu uzun bir kısımla devam eder.
Hakkın Sesleri (1913) – Topluma İslami bildirisi yaymaya çalışan on manzumedir.
Fatih Kürsüsünde (1914) – Fatih Mescidi’ne giden iki kişinin söyleşileri ile başlar, vaizin uzun konuşması ile devam eder.
Hatıralar (1917) – Âkif’in gezdiği yerdeki izlenimleri ve toplumsal felaketler karşısında Allah’a yakarışını içerir.
Asım (1924) – Hocazade ile Köse İmam ortasındaki konuşmalar halinde tasarlanmış tek kesim yapıttır.
Gölgeler (1933) – 1918-1933 ortasında yazılmış 41 adet manzumeyi içerir. Her biri, yazıldıkları periyodun izlerini taşır.
Safahat (Toplu Basım) (ilki 1943) – 6 Safahatını bir ortaya getirir.