Atatürk’ün Kurtuluş Savaşı’nı kazandıktan sonra süper bir dizi ihtilalle kurduğu laik Türkiye Cumhuriyeti ikinci yüzyılına giriyor.
AK Parti’nin 20 yıllık kesintisiz iktidarı devrinde ağır hasar almış olsa da çağdaşı birçok devletin tarihe gömülmüş olmasına rağmen Türkiye Cumhuriyeti’nin 100. yaşına girmesi kıymetlidir.
Atatürk’ün kurduğu Türkiye’ye gösterdiği amaçlar nelerdi?
Atatürk, laik cumhuriyetin, çoğulcu demokrasiye sahip, insan haklarına dayalı, kadın-erkek eşitliğini sağlamış, laik ve bilimsel eğitimi benimsemiş, aklın ve bilimin müsaadeden giden, yalnızca siyasi değil ekonomik de olarak bağımsızlığını kazanmış, refah içinde, çağdaş bir hukuk devleti olmasını istiyordu.
Atatürk’e nazaran çağdaş uygarlık seviyesini yakalamak bu türlü mümkündü.
Genç Türkiye Cumhuriyeti bu yolda kıymetli bir aralık katetmiş ve halkı Müslüman ülkeler ortasında örnek oluşturarak, dünyada saygın bir yere sahip olmayı başarmıştı.
1950 yılında Demokrat Parti iktidarından başlayarak sağ iktidarların bilhassa din istismarına dayalı olarak yürüttükleri siyaset Türkiye’yi yavaşlattı ve bilhassa AK Parti’nin 20 yıllık iktidarında geriletti.
Bugün ikinci 100 yılına giren Türkiye Cumhuriyeti’ne baktığımızda ne görüyoruz?
Atatürk’ün hedeflediği nitelikleri kazanmış olmak bir yana, bilakis demokrasinin temel desteği olan laikliği ve kuvvetler ayrılığını fiilen rafa kaldırmış bir Türkiye var.
Laik ve bilimsel eğitimden uzaklaşmış, tarikatların hakim olduğu bir eğitim sisteminin yaygınlaştığı bir ülke Türkiye.
Çağdaş üniversiteler yerine kapatılmış medreseleri yine açan ve destekleyen, bayanı ikinci sınıf gören, kız çocuklarının başını anasınıfında kapatmaya özendiren, bayanın yalnızca meskende oturmasını, çocuk doğurmasını teşvik eden, dini devletin ve siyasetin merkezine yerleştirmiş, yargı kararlarını işine geldiğinde uygulayan işine gelmediğinde uygulamayan, tarikatlar istiyor diye tek imzayla İstanbul Sözleşmesi’nden çıktığını ilân edebilen, tüm yetkilerin bir kişinin eline toplandığı bir Türkiye Cumhuriyeti.
Bu Türkiye, Atatürk’ün başlattığı ihtilal sürecinin değil tersine karşı ihtilal sürecinin ulaşmak istediği Türkiye’dir.
Türkiye’nin 100 yıl sonra verdiği imaj, karşı ihtilal sürecini destekleyen siyasi akımın ülkülerine yakındır. Atatürk’ün başlattığı ihtilal sürecini destekleyen ve tüm gayelerine ulaştırmak isteyen siyasi akımın mefkurelerine ise çok uzaktır.
Türkiye bu türlü kalır mı? Atatürk’ün kurduğu demokratik, laik Türkiye Cumhuriyeti yolun sonuna mı geldi?
Elbette değil.
Atatürk’ün gerçekleştirdiği ihtilallerle başlayan aydınlanma sürecini yine hakim kılmak, Türkiye’nin demokratik kazanımlarını yine hayata geçirmek için çaba devam edecektir.
Siyasal İslamcı akım çok değerli bir ara almış olsa da ihtilal sürecinde laik ve bilimsel eğitim almış küçümsenmeyecek aydın bir kesim, AK Parti iktidarının karşı ihtilal sürecindeki siyasetlerinin yol açtığı ekonomik, toplumsal, siyasal felaketin ülkeyi nereye götürdüğünü gören, yeniden azımsanmayacak bir gençlik vardır.
Cumhurbaşkanlığı hükümet sisteminde Atatürk’ün, unsur ve ihtilallerinin, kurduğu laik cumhuriyetin yok edilmesi yolunda ve devlet gücüyle yol alınmış olsa da 2018 yılından 2022 yılına kadar AK Parti iktidarının çok büyük ölçüde oy yitirdiği de bir gerçektir.
Normal kaideler altında yapılacak, hile katılmamış bir seçimde iktidarın değişmesi en güçlü olasılıktır.
Önemli olan iktidar değişikliğinden sonra iş başına gelecek hükümetin Türkiye’yi yine Atatürk’ün açtığı yola sokması ve gösterdiği gayelere yürümek üzere süratle demokratik, laik cumhuriyetin yine inşasına başlamasıdır. Bu AK Parti’den sonra iktidara gelecek parti yahut partilerin tarihi sorumluluğudur.