Yaratılış Sütunları denen bu soğuk ve ağır hidrojen ve toz bulutu dünyadan 6 bin 500 ışık yılı uzaklıkta.
Her büyük teleskop bu sütunları en az birer sefer fotoğrafladı.
Bugüne kadar en ünlüsü de Hubble’ın 1995 ve 2014 yıllarında çektiği fotoğraflardı.
James Webb ise bize yeni ve tekrar büyüleyici bir perspektif sunuyor.
Sütunlar Kartal Nebulası’nda yer alıyor. Burası, yıldızların oluşmaya devam ettiği etkin bir bölge.
Webb, kızılötesi sensörleri sayesinde sütunlardaki toz bulutlarının bulanıklaştıran tesirini bertaraf ederek bölgede oluşan yeni yıldızları daha uygun inceleyebiliyor.
Avrupa Uzay Ajansı Kıdemli Bilim Danışmanı Prof. Mark McCaughrean “Kartal Nebulası’nı 1990 ortasından beri inceliyorum, Hubble’ın gösterdiği o ışık yılları uzunluğundaki sütunların içindeki genç yıldızları görmeye çalışıyorum” diyor ve ekliyor:
“James Webb’ten gelecek fotoğrafların büyüleyici olacağını biliyordum. O denli de oldu.”
FFF Hubble’ın fotoğrafı (solda) ve James Webb’in fotoğrafı (sağda). Yeni teleskobun kızılötesi detektörleri toz bulutlarının iç yüzünü görmemizi sağlıyor.
Hubble’ın fotoğrafı (solda) ve James Webb’in fotoğrafı (sağda). Yeni teleskobun kızılötesi detektörleri toz bulutlarının iç yüzünü görmemizi sağlıyor
Kartal Nebulası’ndaki bu sütunlar, etraftaki dev yıldızların ağır morötesi ışıklarıyla biçim alıyor ve aydınlanıyor.
Fakat bu radyasyon tıpkı vakitte sütunları dağıtıcı bir tesire sahip.
Hatta şu an sihirli bir formda o noktada belirseniz, muhtemelen ortada artık sütun kalmadığını görürdünüz.
Sütunlardan yansıyan ışığın buraya ulaşması 6 bin 500 yıl sürdüğü için Dünya’dan baktığımızda hâlâ sütunların 6 bin 500 yıl evvelki halini görebiliyoruz.