Marmaris’te 16 yıl evvel trafik kazası geçiren Pınar Saçıntı (47) günlerce ağır bakımda kaldı. Tabiplerin ‘Sadece gözlerini oynatabilir’ dediği Saçıntı, fizik tedavi takviyesi sayesinde yaşama tutundu. Asla pes etmediğini ve bir işe gereksinimi olduğunu söyleyen Saçıntı, “Bedenimde var lakin beynim ve kalbimde manim yok” dedi.
Muğla’nın Köyceğiz ilçesi yakınlarında 17 Ekim 2006’da trafik kazası geçiren güvenlik vazifelisi Pınar Saçıntı’nın hayatı bir anda değişti.
Kazanın akabinde 17 gün ağır bakımda kalan, boynu ve belindeki kırıklar için üç ameliyat geçiren Saçıntı, pes etmeden hayata tutundu.
Buca ilçesinde annesi Pakize Saçıntı ile ömrünü sürdüren Saçıntı, konutundan çalışabileceği bir işle kendi muhtaçlıklarını karşılayabilmek için takviye bekliyor.
“YAŞAMAK İSTİYORUM’ DİYEREK VAZGEÇMEDİM”
Saçıntı, “Otelde çalışan bir arkadaşımın babası hastaydı ve tedavi için İzmir’e gitmesi gerekiyordu. 10 aydır meskenden uzaktaydım. Dönemin kapanmasına 13 gün kalmıştı. Lakin benden yardım istendiği için arkadaşımın ricasını kıramadım. İzmirli olduğum için aracı daima ben kullandım. Dönüşte gideceğimiz noktaya çok yaklaşmıştık. Yorgun olduğum için arkadaşımın nişanlısı arabayı kullanmak istedi. Sağ tarafa geçip emniyet kemerini taktığımda uykuya dalmışım. O da 180 kilometre süratle girdiği virajda aracın tekerini mıcıra kaptırmış. Araç takla attı, kazadan sonra 17 gün ağır bakımda kaldım. Uyandığımda tabiplerin ‘Hiçbir şey beklemeyin yalnızca gözlerini oynatabilir’ dediğini hatırlıyorum” dedi.
Kazadan sonra üç ameliyat geçirdiğini belirten Saçıntı, “Üçünden de sağ çıktım. ‘Yaşamak istiyorum’, ‘Yürümek ve herkes üzere bir hayatım olsun istiyorum’ diyerek, vazgeçmedim. Ömrümün sonuna kadar da uğraş etmeye devam edeceğim” dedi.
“TEKERLİKLİ SANDALYEM YETERSİZ”
Gününün büyük kısmını idman ile geçiren Pınar Saçıntı, Denizli’deki özel bir fizik tedavi merkezinden yatılı olarak takviye aldığını söyledi.
Söz konusu tedaviyi belli aralıklarla sürdürmek isteyen Saçıntı, “Hayatım antrenman ile geçiyor. Aldığım nefes bile antrenman. Felçliyim. Boynumdan aşağısı uyuşuk. Çıldırmamak elde değil. İdmanlarımı yapıyorum. Gökyüzüne ve güneşe hasretim. Daima hayal ediyorum. Yağmur yağsa da yağmurun altında ıslanabilsem. Dışarı çıkmak benim için çok güç. Zira tekerlekli sandalyem çok yetersiz. Neredeyse dört duvar ortasında ömrümü sürdürüyorum. Tedavime devam etmek istiyorum. Omurilik felçlisi olduğum için yapılacak bir şey yok deyip moralimi bozanlar oluyor. Sonsuz tedaviye gereksinimim var. Daha güzel bir konutta yaşayıp, her sabah gökyüzünü görmek istiyorum. Bunları kendim çalışı, para kazanarak yapmak istiyorum. Arkadaşlarımın takviyesi bir yere kadar. Kendime ilişkin bir konut vardı sattım lakin kâfi olmadı. Çalışıp, kazanıp kendi paramı harcamak istiyorum. Telefonla konuşup, beşerlerle irtibat halinde olabileceğim bir işi yapabilirim. Vücudumda var ancak beynim ile kalbimde manim yok” diye konuştu. (DHA)