İSTANBUL (İGFA) – Dünya Ekonomik Forumu’nun hazırladığı ve Türkiye çalışmaları TÜSİAD – Sabancı Üniversitesi Rekabet Forumu tarafından gerçekleştirilen ‘2023 İşlerin Geleceği Raporu’na nazaran, iş alanlarında 2027 yılına kadar en yüksek mutlak büyümenin eğitim, tarım ve dijital ticarette olacağı öngörülüyor.
Dünya Ekonomik Forumu tarafından geleceğin iş ve maharetlerinin haritalandırıldığı ve bu yıl Türkiye’nin, TÜSİAD – Sabancı Üniversitesi Rekabet Forumu anket yürütücülüğünde birinci kere dahil olduğu “2023 İşlerin Geleceği Raporu”nun sonuçları kamuoyu ile paylaşıldı.
45 ülkede, 27 sanayiyi kapsayan 803 şirketin üst seviye yöneticilerinin yanıtlarıyla oluşturulan “2023 İşlerin Geleceği Raporu”nun; Kovid-19 salgınının tesirlerinin devam ettiği, ikiz (dijital ve yeşil) dönüşüm, global tedarik zincirinin yerelleşmesi, iklim krizinin tesirlerinin azaltılması üzere ekonomik, teknolojik ve çevresel birçok değişimin yaşandığı bir periyotta, patronların yetenek muhtaçlıklarını karşılamak için oluşturacakları stratejileri belirlemekte yol gösterici olması bekleniyor.
Dünya Ekonomik Forumu’nun bu yıl dördüncü kere hazırladığı raporda; 2023-2027 yılları ortasında makro-trendlerin ve teknoloji adaptasyonunun iş piyasasını nasıl etkileyeceği, işlere ve marifetlere olan talebin nasıl şekilleneceği tahlil ediliyor.
GELECEK VAADEDEN İŞ ALANLARI
Raporda; işletmelerin yeşil dönüşümü, çevresel, toplumsal ve kurumsal yönetişim standartlarını uygulaması ve tedarik zincirinin yerelleşmesine imkan sağlayan yatırımların yeni işler yaratması, makro trendler olarak ön plana çıkıyor. Birebir vakitte çabucak hemen tüm teknolojik gelişmelerin işler üzerine net olumlu tesirinin olacağı öngörülürken; büyük bilgi tahlili, iklim değişikliği ve etraf idaresi teknolojileri ile siber güvenlikte yaşanacak büyümenin en değerli itici güçler olacağı belirtiliyor.
Şirketlerin birçoğu; tarım teknolojileri, dijital platformlar, e-ticaret ve yapay zekanın kendi tertiplerinde önemli iş kayıplarına neden olacağını, bununla birlikte birebir tesirlerin iş imkanları yaratacağını ve net tesirin olumlu olacağını düşünüyor. Raporda bu değişime iş ömürlerinin ortasında yakalanan bireylerin yine eğitim ya da işte eğitim ile yeni hünerleri elde etmesi, dijital ve yeşil dönüşüm marifetlerini geliştirmelerinin kıymetli olduğu vurgulanıyor. Türkiye’deki yöneticiler, teknolojik değişimin Türkiye’de yaratacağı işlerin dünya ortalamasına nazaran çok daha fazla olacağını öngörüyor.
Teknoloji, dijitalleşme ve sürdürülebilirlik yeni işlerin oluşumunda en değerli faktörler olarak öne çıkarken; yapay zeka ve makine tahsili, sürdürülebilirlik, siber güvenlik uzmanlıklarının en çok büyüyecek iş rolleri olduğu belirtiliyor. Yenilenebilir güç mühendisliği, güneş gücü suram uzmanlığı ve sistem mühendisliğinin ise, iktisatların yenilenebilir güce geçiş suratlarına bağlı olarak gelişebileceği kaydediliyor.
RAPORA NAZARAN 5 YIL İÇİNDE İŞLERİN YÜZDE 237’Ü DEĞİŞECEK YENİ İŞLER ORTAYA ÇIKACAK
Raporun ortaya koyduğu öbür dikkat cazibeli sonuçlar ortasında şunlar yer alıyor: 2027 yılına kadar işlerin yaklaşık yüzde 23’ünün değişmesi, bunun 69 milyonunun yeni iş, 83 milyonunun da artık mevcut olmayan iş olması bekleniyor. Yeşil dönüşümün ve tedarik zincirlerinin yerelleşmesinin net iş büyümesine yol açacağı varsayım ediliyor. Teknolojiye adaptasyonun ve dijitale erişimin artmasının net iş büyümesi yaratacağı, fakat bunun kaybolacak iş alanları ile dengeleneceği öngörülüyor. Yavaş ekonomik büyüme, arzın kıtlığı ve enflasyon, iş alanları için en büyük riskleri oluşturuyor. En süratli büyüyen işlerin yapay zeka ve makine tahsili uzmanlığı, sürdürülebilirlik uzmanlığı, iş istihbarat analistliği ve bilgi güvenliği uzmanlığı olması beklenirken; en yüksek mutlak büyümenin de eğitim, tarım ve dijital ticarette olacağı varsayım ediliyor.
Raporda ayrıyeten, yeni yetenekleri şirketlerine çekebilmek için uygulanacak stratejiler yöneticiler tarafından listeleniyor. Türkiye’de ankete katılan yöneticiler dünya ortalamasına misal değer sırasında stratejiler belirtirken, iki stratejide dünya ortalamasından önemli bir halde ayrışıyor. Bunlardan birincisi olan yüksek maaş verilmesi konusuna, Türkiye’deki yöneticiler, dünya ortalamasından 17 baz puan daha fazla değer atfediyor. İkinci dikkat çeken fark ise şirketlerin promosyon süreçlerini güzelleştirmesi stratejisinde gözlemleniyor. Türkiye’de şirket yöneticilerin, bu stratejiye dünya ortalamasından 7 baz puan daha fazla ehemmiyet atfettikleri görülüyor.