Kars’taki bir düğün salonundan yankılanan ses, Ankara’daki siyaset taktiklerinin yine masaya yatırılmasını zarurî kıldı. Pervin Buldan, partisinin Kars vilayet kongresinde; “HDP kendi adayını çıkaracak” demişti zira.
“Millet İttifakı’nın adayını görmeden, görüşmeden, ortak adayda ısrar etmeden alınan bu karar, yalnızca Erdoğan iktidarına hizmet eder” idi.. “Gericilikle ikinci kere tahlil arayışı herkes için yıkım olur. HDP’nin Türkiye partisi olma savını çöpe atar” idi. Ve “Çok tuhaf”[1] idi. Merdan Yanardağ’ın bu tabirleri aslında kendisine demokrat, solcu diyen birçok kişi tarafından paylaşılıyor. Bu durum çok çok uzun bir müddettir üstten aşağıya örgütlenen bir siyasi mühendisliğin hayal kırıklığını söz etmekte; HDP, daha doğrusu Kürt halkı nasıl olur da “özne” olmaya çalışır!
Aynı “demokrat, solcu” şahsiyetler, bu durum karşısında pekâlâ “oklarını” 6’lı Masaya da yöneltebilirdi; “Ortak adayın belirlenmesinde HDP’yi sürece katmamanız, yalnızca Erdoğan iktidarına hizmet eder. HDP’nin Türkiye partisi olma argümanını çöpe atarsınız”. Ve “Çok tuhaf” sınız.[2] Bu sonucun asıl sorumlusu 6’lı Masa olmasına karşın sorumluluğu ne üstleniyor ne de birileri onları, yapmadıkları işler için sorumlu tutuyor. Tüm bu süreç farklı bir biçimde de örülebilirdi, yani 6’lı Masa, HDP’yi masaya olmasa bile sürece dahil etmenin yolunu bulmalıydı ve bulabilirdi. Yüzde 13 oy almış muhalif, yasal bir siyasi partiyi “yok saymak” hiçbir siyasi akla sığmaz.[3] Bilinmelidir ki siyaset asıl olarak, “yapılanlar değil, yapılmayanlar”dır.
Ne yazık ki 6’lı Masa için bilhassa CHP için, HDP’nin siyasetteki yeri tam da Saruhan Oluç’un, “düğün davetiyesi” benzetmesi üzere. ‘Bir düğünümüz var, düğüne sizi davet ediyoruz ancak düğüne gelmeyin, altını bir zarfın içine koyun, zarfın üzerine de isminizi yazmayın…’ Bu benzetmeye ek bile yapabilirler; “ev armağanı olarak da 6 sandalyeli bir masa gönderirseniz, makbule geçer”.
BU TAVIR NE YARATIR?
İlk olarak HDP’nin ciddiye alınırlılığı artar, ki arttı. TV’lerde hiç olmadığı kadar HDP’li yöneticiler görülmeye başlandı.[4] Kuşkusuz AKP, temkinli bir el ovuşturma, İYİP’in akıl hocaları tekinsiz bir ıslık çalma haline girdi. Babacan, hazırlandığı rolün çalınmasına, Davutoğlu, stratejik kararlarda 7. birilerinin olabileceğine üzülmekte. Biraz “akıllı” CHP’liler, bu sonucun işlerine yarayacağının farkında (eğer ilerletilebilirse) fakat akılsızları höykürmeye çoktan başladı.
Anlaşılıyor ki birinci etap, HDP’yi bu karardan vazgeçirmeye çalışmak olacak. Bunun başarılamayacağı anlaşılınca, kamunun görmediği “aracı görüşmeler” yoluna gidilecek. Bunda da başarılı olunamayınca “kerhen” birlikte görünmeler basamağı gelecek. Ta ki 6’lı Masa, HDP’nin de kabul edeceği bir aday üzerinde ve bilhassa “geçiş süreci” prensiplerinde ortaklaşana kadar. (Ama kesinlikle HDP’nin kapatılması karşısında ortak bildiri yayınlamak zorundalar artık). Ve ne yazık ki tüm bu süreç içerisinde Sol (HDP dışı sol) yok. Neden? Neredeler?
Sol’a ait “ahkam kesmeye” başlamadan evvel 6’lı Masanın, bilhassa CHP’nin ve CHP seçmeninin siyasette “kullanmaktan” itinayla imtina ettiği iki noktayı belirmek gerekiyor. Birincisi; bugün Kürt halkının sahip olduğu siyasal şuur kendiliğinden/zorunlu bir sonuç değil. Geçen epey yıl içerisinde ve Ortadoğu coğrafyasında, pekâlâ Kürt halkı da gericileştirilmeye çalışılabilirdi (Filistin’de Hamas’ın, Hizbullah’ın durumunun güçlenmesi gibi) ve/veya bölgedeki hükümran güçlerden rastgele birinin doğrudan aparatı (KDP örneği) haline gelebilirdi. Tahminen de HDP’nin yerine HÜDAPAR’ı tercih edersiniz? Meğer Kürt halkının tüm bu süreçte geliştirdiği ilerici kıymetler, bu ülke için çok değerli bir potansiyel. Hala ortak bir gelecekten, diyalogdan, eşitlikten yanalar. İkincisi; Saray rejimini yıkmaktan ve yerine kurulacak yeni rejimin adaletli, eşitlikçi ve demokratik olacağından kelam edenlerin samimiyetinin turnusolü ve muvaffakiyetinin garantisi Kürt halkıyla girdikleri bağ olacaktır. Varsayalım ki Saray yenildi ve 6’lı Masa, masasını Beştepe’ye taşıdı. Adaletin, eşitliğin ve demokrasinin sağlanması, sicilleri ve fıtratları muhakkak olan Akşener’in, Davutoğlu’nun, v.b. lütfuna mı bırakılacak? Yoksa bu kıymetlerin uygulanmasına en fazla gereksinim duyan, yıllardır bu kıymetler için çaba eden ve bunların korunmasını garanti altına alacak olan bölümlerin kararlılığına mı? CHP seçmeninin asıl tedbir alması ve kaygılanması gereken taraf masanın 5’lisidir.
SOLA DÖNÜŞ MECBURİ
Kesin olan bir şey var; HDP, seçime beş ay kala artık “aktif bir oyuncu” oldu; CB adayı çıkaracağını açıklayarak. Üstelik bu “atak”, Emek ve Özgürlük İttifakı olarak da yapılmadı.[5] Yani solun bir kısmı bile olsa, dolaylı da olsa bu sürecin içerisinde değil. Bu ittifakın dışında kalan sol siyasi öznelerin ise kendi “çelik çekirdeklerini” aşan bir projelendirmeye de gitmedikleri ortada. Meğer haydi milyonlarca demeyelim ancak sol hassaslığa sahip onbinlerce insanın sahipleneceği, diğerlerini da sahiplendirmek için uğraşacağı siyasi projesini ve tavrını oluşturmak gerekmiyor mu? Tweet RT’lemekten, siyasilerle selfie çektirmekten, konuşma alkışlamaktan, içeriği açıklanmayan görüşmelere misyon yüklemekten ya da 6’lının adayı olarak Kılıçdaroğlu’nu umut etmekten daha “ileri işler” edinemezler mi?
Daha açık ve net tabir etmek gerekirse (sol ismine değil), solun bağımsız, somut ve sonuç alıcı siyasi projesi ne olmalıdır ve ne olacaktır? Bu sorunun boş bir soru ya da havada kalan bir soru olarak kalmaması için, şu an ki seçenekleri de eklemek tahminen “yardımcı” olur!
- 6’lı Masanın çıkaracağı adayı beklemek, (koşulsuz) desteklemek ve etkin çalışmasını yapmak. Ve inayetlerini beklemek.
- HDP’nin aldığı inisiyatifin yanında durmak, Saray’a kaybettirirken kazanacaklar içinde de “etkin” olmak.
- Solun, aday üzerinden bile olsa hudutlu birlikteliğini sağlayacak, hem seçim sürecinde güçlü bir sosyalizm propagandasını hem de seçim sonrasına kalacak bir uğraş seviyesini inşa etmek.[6]
- Bira içerken bira artırımlarından şikayetlenmek.
Sonuçlarının bütün siyasi sorumluluğunu da üstlenmek kuralıyla elbette…
NOTLAR:
[1] Şu “çok tuhaf” vurgusu, fark edenler olmuştur kesinlikle, hiç güzel olmamış. Kural dışı bir suçlama ve şaibe iması olmuş.
[2] Hatta CHP’ye dönüp “bir taraftan gerici hegemonyaya boyun eğerken (başörtüsü tutumu), öteki taraftan “HDP’yi gericilikle tahlil aramakla” itham etmek, nasıl bir tutarlılıktır.
[3] AKP’nin Hüdapar ile kurduğu bağ, legal siyasi bir münasebet oluyor da 6’lı Masanın HDP ile kuracağı alaka neden gayri legal ve yasadışı kabul ediliyor?
[4] Her ne kadar solcu yorumcularımız, HDP’lileri bu “yanlış” karardan döndürmeye çalışıyor olsa da.
[5] Herhalde “içerilerinde”, bir süreç işletilmiştir, her ne kadar sol kamuoyuna yansımamış olsa da. Ve sonuçtan bakıldığında “uzlaşılamamış” olsa gerek. Karara katılmama münasebetlerini “açıklamak” bir sorumluluk icabı olmalı değil mi?
[69 Nasıl bir “sol aday” tartışması için bir evvelki yazıya bakılabilir.