Tekirdağ’da kreşte çalışan 2 öğretmenin çocuklara şiddet uyguladığı imgeler ortaya çıkmıştı. Olayla ilgili yeni argümanlar ortaya çıktı. Veliler, çocuklarının yaşadıkları travmaları anlattı.
“Kızım, bebeği uyumadığı için bağlamamız gerektiğini anlattı”
Tekirdağ’ın Çerkezköy ilçesinde bulunan Özel Çerkezköy Organize Sanayi Bölgesi Kreş ve Gündüz Bakımevi’nde 2 öğretmenin çocuklara tekraren uyguladığı şiddet olayının gündeme gelmesinin akabinde olayla ilgili yeni ayrıntılar ortaya çıktı. Veliler, çocuklarının yaşadıkları travmaları anlattı.
Şiddete maruz kalan D.E’nin annesi E.E., şunları söyledi:
“Kızım okuldan geldiğinde bebeği ile birlikte uyuyacaktık. Kızım, bebeği uyumadığı için bağlamamız gerektiğini anlattı. Çok şaşırdım. Nasıl olduğunu öğrenmek için bunu bir oyun olarak devam ettirdim. Ellerini geriye gerçek götürdü. ‘Uyumadığı için bu türlü bağlayacağız’ dedi. ‘Peki neden bağlıyoruz?’ dedim. ‘Kalkamıyor’ dedi. Bu oyunu kızım ile tekrarladım. Daima tıpkı şeyleri anlattı, hayal gücü değildi. Zira öbür öğretmenlerini anlatmıyordu. Yalnızca S. ve B. öğretmeni anlatıyordu. Kızıma bunları kimlere yaptıklarını sorduğumda arkadaşlarının isimlerini veriyordu. Öğrenci velilerine ulaşmak için bir küme kurdum. Okul idaresi ve OSB idaresi ile görüşmek için gittiğimizde bize randevu verilmedi. Sonraki gün gittik. Bize manzaraların izlendiğini, bu türlü bir şeyin olmadığını, öğretmenin 4 yıldır misyon yaptığını tabir etti müdire hanım. Kendi çocuğunu da bu öğretmene emanet ettiğini söyledi. Biz de çocuklarımızın neden bu türlü şeyler söylediğini, neden bu türlü davrandığını sorduğumuzda, ‘Bilemiyorum, hayal gücü. Benim çocuğum da burada. Akşama kadar görmüyorum lakin öğretmenlerinin ne kadar yeterli olduğunu biliyorum’ dedi’
“Bağlanan arkadaşlarının kalkamadığını gösterdi”
Şiddet gören bir diğer çocuğun annesi F.B.A. ise, şunları söyledi:
“D.E’nin annesi E.E. bana ulaştı. Ben de kızım okuldan geldiğinde bir oyun formunda ona sordum. ‘Uyumayan arkadaşlarınız ne yapıyorlar, oturuyorlar mı oynuyorlar mı?’ diye sorduğumda kızım bana birebir yansıyı verdi. ‘Uyumayan arkadaşlarımız bağlanıyor’ diye nasıl bağlandıklarını gösterdi. Bağlanan arkadaşlarının kalkamadığını gösterdi. Görüntüleri izlediğimizde gördüklerimiz karşısında katılaştık. Çok çok üzüldük, yıprandık. Çocuklarımız bildiği okuldan öteki bir okula alışma sürecine girdi. Onlar için daha çok sıkıntı oldu. Devletimizin elinden geleni yapacağını düşünüyorum. Aile ve Toplumsal Siyasetler Bakanımız da bir anne. Görüntüleri baştan sona kadar tekrar izlediğinde vicdanı sızlayacaktır. Kızım bana neden okula gitmeyeceğini sorduğunda, ona büyüdüğünü, artık öbür bir okula gitmesi gerektiğini söyledik”
“Cezalısın, bu odada kalacaksın. Işığı da kapatıyorum, karanlık odada kalacaksın”
S.M. ve B.Y. tarafından portatif yatakla başına vurularak şiddet gören minik A’nın annesi ise, şunları söyledi:
“Görüntülerde çocuğum tekraren şiddete uğrayıp ağlatılıyor. Bunu öğreneli 2 hafta oldu. Öğrendiğimiz üzere çocuğumu bir daha kreşe göndermeme kararı aldım. Öbür veliler bize ulaşmaya çalışmışlar ancak kreşin sohbet kümelerinden atıldıkları için bize ulaşamamışlar. Ben olanları öğrendiğimde şok oldum. Benim çocuğum 3 yıldır oradaydı, orada büyümüştü. Çocuğumun yıllarca bu şiddete maruz kaldığını düşündükçe çıldırmak üzereyim. Oğlum daima uykudan çığlık çığlığa hıçkıra hıçkıra ağlayarak uyanıyordu, tek bir noktaya odaklanıyordu.
Çocuğumu doktora da götürdük. Bize 2-5 yaş ortasında uyku terörü olabileceğini söyledi ancak bu türlü bir şiddet olayı yaşandığını bilmiyorduk. Bundan birkaç hafta evvel oyun oynarken kuzenini cezalandırmıştı. ‘Cezalısın, bu odada kalacaksın. Buradan çıkmayacaksın. Işığı da kapatıyorum, karanlık odada kalacaksın’ dedi. Şok olduk 3,5 yaşındaki çocuk bunu nereden bilir diye. Bu olaylar ortaya çıkınca işin peşine düştük. Çocuğuma bu olanları sorduğumda korkuyor, ağlamaya başlıyor. Sessizce elini başının üzerine koyuyor, bir köşeye gidip ağlıyor. Ona da çok soramıyorum. Ben bir anne olarak çocuğumun görüntülerini izlediğimde çocuğuma olanları sorarak birebir şeyleri yaşatmak, onu korkutmak istemiyorum. Çocuğumu okuldan almaya gittiğimde, velilerin isimleri verilerek ‘Bunların dolduruşuna mı geliyorsunuz? Size görüntüler mı izletiliyor?’ dediler. Gülerek olanları anlattılar, sonlarımızı yıprattılar. Daha fazla muhatap olmamak ismine mail attık”
“Annecim bana kızma senden çok özür dilerim, kazara yaptım. Sakın bana kızma”
A’nın annesi, sınıfın ortasında bir televizyon olduğunu ve çocuklara bu televizyonun temizletildiğini tabir ederek, şunları söyledi:
“Oğlum okuldan geldiğinde neler yaptıklarını sordum. Bana öğretmenlerinin A.D. isimli öğrenciye çok kızdığını söyledi, televizyona dokundu, ona kızdı dedi. ‘Sen ne yaptın?’ diye sorduğumda, ‘Ben hiçbir şey yapmadım’ dedi. Oğlum, konutta yemek yerken suyu döktü. Ona daha bir şey söylemeden, ‘Annecim bana kızma senden çok özür dilerim, kazara yaptım. Sakın bana kızma’ diye 4-5 kez tekrarladı, ağlamaya başladı. Çocuklarımıza çok büyük baskılar yapıldığı imajlarda var. Ben bu insanların anne olduğunu düşünmüyorum. Bize bu olayları yaşatanların çocuğu da tıpkı sınıfta. O çocuk ismine üzülüyorum. Ben bir anne olarak, o çocuğun da gözlerinin önünde bizim çocuklarımıza bu türlü şeyler yaşattıklarını gördükten sonra o çocuk ismine çok üzülüyorum”
“Öğretmen benim başıma ve karnıma vuruyor”
C.A. isimli öğrencinin anne ve babası da yaşanan olaylar karşısında büyük hüzün duyduklarını belirtti. Anne, olayla ilgili şunları söyledi:
“Ben bu olayı birinci duyduğumda çocuğuma sordum. Oğlum el bağlama olayını onaylamayınca çok üzerinde durmadım. Ancak arkadaşlar bana ulaştığında ve imgeleri izlettiğinde olayların bu boyutta olduğunu gördüm. Benim oğluma da çok aşırı derece darbeler uygulanmış. Başını eğmesine karşın şiddetli halde vuruyorlar. Oğlum başını tutarak ağlamaya başlıyor, yüzünü siliyor. Medyada yayınlananların dışında daha fazla şiddet imajları izledik. Bu olaylara göz yumanlar nasıl bir anne aklım ermiyor? Bu olay ortaya çıktıktan sonra çocuğumuzu okuldan aldık. Çocuğumuza eşimle birlikte bu olanları sorduk. ‘Oğlum okulda ne yapıyorsunuz, gel bana anlat’ diye sorduk. Baştan anlatmak istemedi, korktu. ‘Gel biz senin yanındayız, oyun oynuyoruz’ diye sorduğumuzda anlatmaya başladı. ‘Öğretmen benim başıma ve karnıma vuruyor’ dedi”
“Hadi gel karanlık odalarda oynayalım dediğimde, ‘Dolaba mı gireceğiz?’ dedi”
C.A’nın yaşadığı şiddetin ayrıntılarına değinen anne, şunları söyledi:
“Ben arkadaşlarından ‘karanlık oda’ diye duydum. Oğlum gel haydi oyun oynayalım, haydi gel karanlık odalarda oynayalım dediğimde, ‘Dolaba mı gireceğiz?’ dedi. Dolap dediği yerin sürgülü yatakları koydukları yer olduğunu düşünüyorum. O halde söyledi, dolaba mı gireceğiz dedi. Bu olayları öğrendikten sonra yöneticilerle konuşmaya gittiğimiz vakit hepimizin mukavelesi feshedildi. Bunlara hiçbir şey söylemiyorum. Bunlar insan olamazlar. Anne olmayı geçtim, bunlar insan bile değiller. Bunu bir anne olarak sen nasıl yaptın? Anlamıyorum. Bunu kendi çocuğunun gözleri önünde yapıyor. Bizim daha görmediğimiz birçok alan var. Dışarısı var, park alanı var”
“Çocuğumuz hiçbir formda okula gitmek istemiyordu, daima mazeretler uyduruyordu”
C.A’nın babası ise, yöneticilerin bu olayların palavra olduğunu, çocukların bir sorun yaşamadığını söylediğini ve kimi öğrenci velilerine öğretmenden özür dilettiklerini söyledi. Baba, şunları söyledi:
“Biz bu olayı E.E’den öğrendiğimizde şok olduk. Manzaraları izledik. Olağanda okuldan geldiğinde neler yaptıklarını, öğretmenin bağırıp bağırmadığını sorduğumda yaşadıkları ile ilgili konuşmayan oğlum bir gün geldi, bana sarılarak, korkarak tekraren başına vurduklarını, karnına vurduklarını, ellerine vurduklarını söyledi. Bu olay sürecince veliler yöneticiler ile konuşmaya gidiyor. İdari yöneticiler de S. isimli bayan velilere, ‘Çocuklarınızı gönül rahatlığı ile gönderebilirsiniz. Bu türlü şeyler yaşanmıyor’ demiş. Hatta veliler şiddet uygulayan bu öğretmenden özür dilemek zorunda kalıyor. Veliler OSB idaresine gittiklerinde tek taraflı fesih evrakı geliyor. Mail olarak gönderiyorlar. Biz ondan sonra çocuğumuzu okuldan aldık.
Biz bu olanları sorduğumuzda çocuk değişti. Çocuğum gerilim yapmaya başladı. Uyurken, oynarken değişik hareketler yapmaya başladı. Biz bu olanları öğrenmeden evvel haziran, temmuz ve ağustos periyodunda çocuğumuz hiçbir biçimde okula gitmek istemiyordu. Daima mazeretler uyduruyordu. Bir halde oradan uzak kalmak istiyordu. Bir gün okula ben götürdüm. Okula girmeden evvel bana tuvaletinin geldiğini söyledi. Götürdüm. Tuvaletini bitirdi, dışarı çıktı. Sonra ısrarla bir daha geldiğini söyledi. Bunu 6-7 defa tekrarladık. 45 dakika boyunca devam etti. Kreşe girmek istemedi. Biz o periyot bu olanları sezemedik. Manzaraları izledikten sonra anladık. Medyada yer alanların dışında daha sert şiddet olayları da var.’
“Bu kreşte çocuğunu okutmak için valiyi ortaya sokanlar var”
Bir diğer öğrencinin annesi ise, şunları söyledi:
‘Bu olayı sorduğumuzda bize ‘Kreş bizim kırmızı çizgimiz. Burada bu türlü şeyler olmaz. İsterseniz çocuğunuzu alın gidin. Bu kreşte çocuğunu okutmak için valiyi ortaya sokanlar var’ dediler diyerek yaşananları anlattı. Öğrenci velisi, ‘E.E hanım bize ulaştığında bu olanları öğrendik. Oğluma sorduğumda bana öbür bir bağlama formu gösterdi. Yatakta ellerini önden bağlıyorlarmış. Önümüzü kesmeye çalıştılar. İmgeleri izlemeden evvel ağustos ayında görüşmeye gittik. Başta M. Beyefendi olmak üzere bize çok reaksiyon gösterildi. Bizi resmen oradan kovdular. ‘Bize 1 günlük kayıt gösterin içimiz rahat etsin’ dedik. E. Hanım, F. Beyefendi ve G. Beyefendi vardı. Bir de sekreterleri vardı. Bize kreşin kırmızı çizgileri olduğunu söylediler. Kreş çok değerliymiş. Asla bu türlü bir şey olmazmış. Bize dediler ki ‘Çocuğunuzu alın gidin. Çocuğu kâfi ki bu kreşte okusun diyerek valiyi ortaya sokmak isteyenler var’ reaksiyonuyla karşılaştık.
Ondan sonra gerisi geldi. Tutanaklarda da yazıyor. Çocuğum kameranın alt kısımda üst kaldırılıyor ve sert bir biçimde bırakılıyor. Söylenecek bir şey bulamıyoruz öğretmenlere ve yetkililere karşı. Hepsinin değişmesi gerekiyor, üstten aşağıya. 4 aydır hiçbir şey yapmadılar. Manzaralar medyaya düştükten sonra ikisini de misyondan aldılar. Bu yaşananları yöneticilere anlattığımızda bizimle dalga geçtiler. F. Beyefendi kırmızı bir kurdele, bir şey yok bunda diyerek gülüyor. Hatta S.M bize dava açacakmış, bizden şikayetçi olacakmış. Velileri arayarak, ‘Benim gerimde durun’ demiş. Bir öğrenci velisi, ‘Hayır, ben size şahitlik yapamam. İmgeleri izledim, bu türlü yanlış bir olayın akabinde sizin gerinizde duramam’ demiş. 2 öğrenci velisi ise şahitlik yapmayı kabul etmiş”