İDPAD Lider Yardımcısı Dr. Alkan Üstün ve Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Sosyoloji Bölümü’nden Dr. Bahattin Cizreli tarafından hazırlanan rapora nazaran Çayırhan Linyit Madeni 1977’de, Çayırhan Termik Santralı ise 1987’de devreye girdi. Özelleştirilen santralın işletmesi 2000’de Ciner Grubu’na geçti. Daha sonra, şirketin işletme müddetinin dolmasıyla santral, 2020’de tekrar kamuya devredildi. Termik santral ve kömür madenlerinin etrafa verdiği ziyanlar ortada olmasına rağmen, rapora nazaran bölgede yaşayanların ekonomik taraftan maden ve santrala bağımlı olması kömür gücünden vazgeçmek için makul tedbirlerin alınmasını gerektiriyor.
“2400 KİŞİ ÇALIŞIYOR”
Üstün, 8 bin 600 nüfuslu Çayırhan’da iktisadın kömüre dayalı olduğunu, linyit madeni ve termik santralda 2 bin 400 kişinin çalıştığı belirterek, “Çalışanların aileleri de hesaba katıldığında mahallenin kıymetli kısmının karbon ağır kesimlerden geçimini sağladı anlaşılmaktadır” dedi. Üstün, araştırmada santralın ve madenin muhtemel kapanma durumuna bölgenin hazır olup olmadığının ele alındığına işaret ederek “Araştırmanın bir öbür gayesi ise yeşil güce geçiş süreçlerini geniş toplumsal kesitler için avatajlı bir biçimde gerçekleştirmeyi hedefleyen adil dönüşüm yaklaşımına ait farkındalık oluşturmaktır” dedi.
Üstün, araştırma sonucuna nazaran bölge halkının kömüre dayalı iktisattan sağladığı faydayı muhafazaya yönelik içgüdü geliştirdiği belirterek “Kömür madenciliğine bağlı güç üretimininin etrafa ve sıhhate ziyan verdiği tarafındaki fikirlere uzaklıklı durmaktadır” dedi.