Ardahan’da 852 kişi kapasiteli Niyazi Mısri Kız Öğrenci Yurdu’nun inşaatında gereçten çalındığı argüman edildi. Cumhuriyet muharriri Barış Terkoğlu, yurdun inşasının yapan taşeron firmanın sahibi Ahmet Adil Yardımcı’nın, beton alınan firmanın gereçten çaldığı tezini köşesine taşıdı.
Kelam konusu argümanla ilgili dilekçe verildiğini fakat rastgele bir süreç yapılmadığını aktaran Terkoğlu, şu tabirleri kullandı:
“Ardahan’da bir devlet yurdu var: Niyazi Mısri Kız Öğrenci Yurdu. Resmi öğrenci kapasitesi 852 kişi.
2014 yılında, inşaatı ihaleyle bir şirkete verildi. İhaleyi alan firma, alışık olduğumuz üzere, taşerona devretti. O da inşaatı bitirdi.
Derken…
2020 yılında taşeron firma sahibi-yetkilisi Ahmet Adil Yardımcı ortaya çıktı. “Bir dakika” dedi. Savına nazaran, yaptığı inşaatta bir oyun dönmüştü.
Yurdu inşa ederken Salduzlar Beton firmasından beton almıştı. Lakin yıllar sonra karşısına firmanın eski bir çalışanı çıkmış, itiraflarda bulunmuştu. Söylediğine nazaran, inşaata beton döken firma, betondan çalmıştı.
Üstelik geride işleyen bir yolsuzluk sistemi vardı. Bu işi yaparken kontrol firmasıyla birlikte çalışılıyor, uydurma numuneler alınıyordu. “Her şey normal” raporuyla devlet de kandırılıyordu.
‘KENDİLERİNİN ZİYAN GÖRECEĞİNİ TEHDİTLAR BİR ÜSLUPLA TABİR ETTİLER’
Yardımcı’nın, 29 Ocak 2020 tarihli, CİMER’e şikâyet dilekçesinde şu yazıyor: “Yarın olacak bir faciadan sorumlu olmayacağım.”
Dilekçeleri karıştırıyorum. Çabucak olayın üstüne gidilmiştir umudum yarım kalıyor. Çünkü Ardahan Valiliği’ne ve Cumhuriyet Savcılığına ulaşan, 19 Ocak 2021 tarihli dilekçede mevzunun kapatılmaya çalışıldığı anlatılıyor:
“İnşaatı yapan firma olan En-Sa Yapı ve Koltek Müşavirlik yetkilileri CİMER’e yapmış olduğum şikâyete müdahil olup yeni karot numunesi aldırmak yerine, gerçeğe ters düzenlenmiş olaneski numune sonuçlarıyla mevzuyu kapatmaya çalışmışlardır. En-Sa Yapı yetkilisi Ali Haydar Ergezen ve Koltek Müşavirlik Genel Müdürü Cem Beyefendi benimle irtibata geçerek mevzuyu kapatmamı, aksi takdirde kendilerinin çok büyük ziyan göreceklerini tehditkâr bir üslupla söz etmişledir.”
Peki, Yardımcı ne istiyor?
Şunu talep etmiş:
“Bağımsız üniversite ve kuruluşlardan, tüm proje temellerinden, kolon, perde ve kirişlerden numune alınıp gerekli testlerin yapılması, aksi takdirde doğabilecek sarsıntı, sel, doğal afet vb. oluşacak her türlü maddi ve manevi sorumluluk tarafıma ilişkin değildir.”
Yani diyor ki: Ben bu inşaatın taşeronuyum, inşaatı ben yaptım lakin bu inşaat yıkılabilir. Devlete, sorumluları haber veriyorum. Sonra bir zelzelede yıkılırsa beni günah keçisi ilan etmeyin!
‘İNCELEME BİR HAFTA SÜRER’ DENİLEREK SÜREÇ YAPILMAMIŞ
İşin ilginci, Yardımcı bir dedektiflik de yapmış. Birtakım dokümanlara ve şahitlere ulaşıp savcılığa bildirmiş:
“Çevre ve Şehircilik Bakanlığı arşivlerinde, kısıtlı kaidelerde tezlerimi doğrulayan kimi dokümanlara ulaştım. Dilekçemin ekinde sunuyorum.”
CİMER, valilik, savcılık derken olay uzmana gitti. Tekrar numune alınıp herkesin içi rahatlatıldı mı derseniz, “maalesef” diyeceğim. Çünkü resmi eksper raporunda şu yazıyor:
“100’ün üzerinde karot numunesi alınması gerekeceği, müdürlüğümüzde karot alma işini yapabilecek süreksiz misyonla çalışmakta olan emekliliği gelmiş bir işçinin olduğu, bu sürecin bir bireyle yapılması durumunda haftalar/aylar süreceği, kelam konusu binaların hala kız yurdu olarak kullanılmakta olduğundan bu sürecin haftalarca sürmesinin büyük mağduriyetler yaratacağı değerlendirilmiş olduğundan talebiniz hakkında süreç yapılamadığı belirtilmiştir.”
Bilirkişi raporunda “İnceleme haftalar sürer” denilerek süreç yapılmadığı belirtildi.
Sonuç olarak, “eski numune raporlarında sorun yok üzere görünüyor” denmesine dayanarak savcılık, “Kovuşturmaya yer yok” kararı verdi. Evrak da böylelikle kapandı.
Biraz dikkatli bakınca, dilekçede ismi geçen Ali Haydar Ergezen’in, eski Bayındırlık ve İskân Bakanı Zeki Ergezen’in kardeşi olduğunu fark ediyorum. Ergezen’in şirketi, Ardahan’daki yurdun dışında, devletten milyarlarca liralık inşaat ihaleleri almış görünüyor. Haliyle, belgenin kapanması, birilerinin dokunulmazlığının marifetiymiş üzere duruyor!
Devletin öğrenciler kalsın diye ihale ettiği bir yurt. İnşaattan kazanılan milyonlar. Üstüne betondan çalınma kuşkusu. Yüzlerce kızın ölebileceğinin itirafı. Koca bina artık ne olacak sorusu. Devletin “Aman dokunmayalım” diyerek belgeyi kapatması. Bina sağlamsa dahi, bunu tespit etmek için, bir numune alınarak kamuoyunun rahatlatılmaması.
Betoncu pirler, her sarsıntıdan sonra, sorumluyu “ölenlerin günahları” ilan ediyor ya… Tahminen de en büyük günah, yükselen binaların harcında karılıyor.” (HABER MERKEZİ)