6 yaşında evlendirilmesinin akabinde kendisine tecavüz etmekle, şiddet uygulamakla ve bu duruma sessiz kalmakla suçladığı şahısları hakim karşısına çıkarmayı başaran H.K.G.’nin gayreti, Türkiye’nin en kıymetli gündem hususu. Siyasi partiler ve toplumun tüm kısımları genç bayana dayanak veriyor. Birkaç başarısısz denemenin akabinde meskenden kaçmayı başaran H.K.G. şu an yeni bir hayat sürüyor.
Genç bayan, 6 yaşındayken, 29 Şubat 2004 tarihinde, babası tarafından cemaat üyesi bir adama gelin olarak verildi. Bu tarihten itibaren de 16 yıl boyunca kendi sözüne nazaran, tecavüz ve şiddete maruz bırakıldı. 2020 yılında meskenden kaçan genç bayan büsbütün yeni bir hayatı sürdürmeye çalışıyor. Aile ve Toplumsal Hizmetler Bakanı Derya Yanık, NTV’de genç bayana ait şu bilgiyi paylaştı:
İLKOKUL DİPLOMASI ALDI MESLEK ÖĞRENDİ
“Bize geldiği vakit ilkokul diplomasını aldırmışız. Açık ortaokul kaydı yapılmış. Bu ortada meslek öğrenmiş, aşçılık kursuna devam etmiş. Çocuğunun sıhhat hizmetleri, aşı vesaireye erişimi sağlanmış.”
Peki, genç bayan ikinci hukuk müdadelesine ne vakit başladı, devlete ne vakit sığındı? Aile ve Toplumsal Hizmetler Bakanı Derya Yanık, bu süreci şöyle anlattı:
“30 Kasım 2020’de Cumhuriyet Savcılığına müracaat ediyor. Bugün işte açılmış olan davanın birinci cürüm duyurusu etabı. Ardından Cumhuriyet Savcılığı mevzuyu bize ihbar ediyor. 2 Aralık 2020’ydi galiba. İstanbul Vilayet Müdürlüğümüze ihbar ediyorlar ve biz beraberindeki süreçte mağduru, kurum bakımımıza alıyoruz. Kapalılığını sağlıyoruz. Daha sonra hem mağdurla alakalı hem çocuğuyla alakalı gerekli her türlü psikososyal dayanak sürecini işletiyoruz. “
GİZLİ ORTAM OLUŞTURULDU
Genç bayan 2020 yılından itibaren devlet müdafaası altında lakin, Aile ve Toplumsal Hizmetler Bakanı Yanık’ın verdiği bilgiye nazaran, yakınları bir halde genç bayana yeniden ulaşmış. Yanık, genç bayan için yine bâtın ortam oluşturulduğunu da şöyle anlattı:
“Mağdurun kendisinin vekaletname verdiği, yetkilendirdiği özel bir avukatı var. Hasebiyle süreç esasen mağdurun eliyle devam eden bir süreç. Bizim burada mağdura yapacağımız tek şey, daha doğrusu en değerli katkı, saklılığının sağlanması. Yani açık kaynaklara da yansıdı O yüzden artık söylemekte bir beis görmüyorum. İşte yerinin deşifre olması, kök aile üyelerinin gelmesi vesaireden sonra tekrar o kapalılığı sağlamak için biz Bakanlık olarak önemli bir mesai harcıyoruz”
YILLARDIR UĞRAŞ EDİYOR
H.K.G. şu an dava açılmış olmasına rağmen birinci gayretine yıllar evvel başladı. Genç bayan bu durumu şöyle anlatmıştı:
“K. ile birebir konutta yaşamaya başladıktan sonra bana bir telefon almışlardı. Geceleri hiç uyumuyordum. Bir tane radyo programına denk gelmiştim. Burada konuşan kişi, kız çocuklarının evlendirilmelerinden bahsediyordu. Ben de Facebook üzerinden bu şahsa ulaştım. Konuttan kaçmaya karar vermiştim. Tam kaçacakken ailem beni yakaladı. Babam beni darp etti. Elimden telefonu aldılar. Babam bana ‘büyük günah işledin, kalbin kirlenmiş, tövbe et’ dedi. Ben o günden sonra içime kapandım. İtaat etmeye, bana söylediklerini yapmaya çalıştım. Kelamlarından çıkmadım. Bu olaylar olurken hala 14 yaşlarındaydım. 17 yaşıma gelince gebe kaldım. Gebe kaldıktan 3 ay sonra resmi nikah yaptılar. Sonra çocuğumu doğurdum. Onunla biraz huzur buldum. Lakin daha sonra yeniden insanlardan soğumaya başladım. Çocuğum 2 yaşına gelince ailem onu benden aldı.”
H.K.G. eşi ve ailesinin kendisine karşı cephe almasına karşın, gayretini bırakmıyor. Genç bayan sözünde hukuk uğraşına nasıl başladığını şöyle anlattı:
“Bir gün alışveriş için dışarı gitmiştim. K.’ye ‘arabada bekle ben AVM’den kıyafet alacağım’ demiştim. O otomobilde beklerken ben AVM’den bir telefon aldım. Sonra birlikte meskene döndük. Telefonumdan araştırmaya başladım. Zira ailem bana 6 yaşında evlendirilmenin olağan olduğunu anlatıyordu. Yaptığım araştırmalar sonucunda Wattpad isimli kitap uygulamasında bir abla ile tanıştım. Ona her şeyi anlattım. O da bana ‘delilleri topla devlete sığın, devlet seni korur’ dedi. Ben de ses kaydı almaya karar verdim. Beş tane ses kaydı aldım. Kanıtları topladım. Sonra bir akşam annemi aradım. Oğlumu çok özlediğimi, bir gece bende kalmasını istediğimi söyledim. Annem de ‘tamam’ dedi. Oğlum o gece benimle kalmıştı. Saban uyanınca saat 07.30’da oğlumu uyandırdım. Dışarı çıktım, adliyeye geldim. Yaşadıklarımı savcılıkta anlattım. Sonra savcılık beni İstanbul’ da bir müddet kaldığım yere gönderdi. Daha sonra (X iline) sevk edildim. Bu sırada oğlumu da yanımda götürdüm. (X iline) gelince tedavi olmaya başladım. Oğlumu kreşe yazdırdım. İş bulup çalışmaya başladım.”