Üniversite kayıtlarının sonlanması ile birlikte öğrencilerin barınma sorunu bir kere daha gündeme gelirken, artan kira ve yurt fiyatları öğrencilerin hayatını derinden etkiledi.
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, 14 Eylül’de Ankara Mamak’ta düzenlenen 105 Yeni Yurt Binası Açılış Töreni’nde; “Şimdi buradan, aylık 250 lira ile 450 lira ortasında değişen yurt fiyatlarında bu yıl da değişlik yapılmayacağının muştusunu paylaşmak istiyorum. Sayılar apaçık ortadayken her kim yurtlar üzerinden, yurt kapasitesi üzerinden öteki ülkeleri örnek göstererek bizi eleştiriyorsa ya cahildir ya arka niyetlidir ya da öğrencilerimizi tahrik etmeye çalışan bir provokatördür” demişti.
KIZILAY’DA KIZ ÖĞRENCİ YURTLARINDA TEK KİŞİLİK ODA FİYATI 49 BİN LİRA
Ankara’nın merkezi Kızılay’da bir kız öğrenci için 9 aylık, dört kişilik oda fiyatı 40 bin lirayken; iki kişilik oda fiyatı 49 bin lira, tek kişilik oda fiyatı ise 49 bin 750 lira civarında. Ayrıyeten, her çamaşır yıkama başına 15-20 lira fiyat talep ediliyor. Böylelikle; tek kişilik odada yaşayan öğrencinin ayda ödeyeceği fiyat 5 bin 528 lirayı buluyor. Kızılay civarında bir yurtta kalmak isteyen erkek öğrenci için ise tek kişilik oda 10 aylık 80 bin lira, iki kişilik oda 70 bin lira, üç kişilik oda ise 61 bin lira ödemek durumda kalıyor.
BAHÇELİEVLER’DE ERKEK ÖĞRENCİ YURTLARINDA TEK KİŞİLİK ODA 70 BİN LİRA
Ankara’nın Bahçelievler semtinde ise, erkek öğrenci için 10 aylık tek kişilik oda fiyatı yaklaşık 70 bin, iki kişilik yaklaşık 50 bin lira, bodrum katında olan dört kişilik odalar ise yaklaşık 29 bin lira. Ayrıyeten yeniden her çamaşır yıkama başına 15 lira isteniyor. Bahçelievler’de yer alan bir kız öğrenci yurdunda ise tek kişilik odalar 10 aylık 75-80 bin lira ortasındayken, iki kişilik oda 65 bin civarında. Ayrıyeten kelam konusu kız öğrenci yurdunda ise çamaşır yıkamak isteyen bir öğrencinin makine başı 20 lira ödemesi gerekiyor.
Kiralık dairelerde ise, öğrencilerin ağır olarak yaşadığı Cebeci Mahallesi’ndeki 65 metrekare 2 artı 1 dairenin fiyatı 4 bin TL iken; tekrar Cebeci Mahallesi’nde bulunan ikinci kattaki 3 artı 1 bir daire fiyatı 5 bin TL, birinci katta yeniden 3 artı 1 dairenin fiyatı da 6 bin TL.
Geçen yıldan beri fiyatsız yurt ve üniversitelerde fiyatsız yemek talep eden ‘Yurtsuzlar’ kümesi kelam konusu kira ve yurt fiyatlarına reaksiyon gösteriyor. “Biz üniversiteliler haksız yere yapılan kira ve yurt artırımlarına mecbur değiliz!” diye belirten ‘Yurtsuzlar’ üyesi Hacettepe Eczacılık Fakültesi 3. Sınıf öğrencisi Zuhal Ayva, ANKA Haber Ajansı’na şöyle konuştu:
“KYK YURTLARI ÖĞRENCİLERİ GEREĞİNCE BARINDIRAMADIĞI İÇİN ÖZEL YURTLARA YAHUT TARİKAT YURTLARINA MAHKÛM EDİLİYORUZ”
“Barınma krizi bu yıl da geçtiğimiz yıl da ‘Yurtsuzlar’ ismine çalışma yapmıştık. Barınma krizi inanılmaz derecede patladı hem üniversitelerin niteliksizleştirilmesi, barajın düşmesi hatta bu yıl büsbütün ortadan kaldırılması ile bir arada üniversiteye gelen öğrenci sayısında inanılmaz bir artış oldu fakat buna karşın KYK kapasiteleri asla artırılmadı, artırıldığı söyleniyor. 800 bin kapasite var şu an KYK yurtlarında fakat Türkiye’deki öğrenci sayısını karşılayan bir şey değil. Yalnızca Ankara’da 900 binden fazla öğrenci var ve KYK yurtları öğrencileri gereğince barındıramadığı için özel yurtlara yahut tarikat yurtlarına mahkûm ediliyoruz aslında. Özel yurtlar fahiş fiyatlı. Tarikat cemaat yurtlarında da ucuzluk ile cezbetmeye çalışıyorlar öğrencileri lakin orada hayatlarımıza müdahale ediliyor, özel alanımız kalmıyor. Hatta geçtiğimiz yıl iki tane arkadaşımızı kaybettik orada; Mehmet Sami Tuğrul ve Enes Kara. Mehmet Sami Tuğrul Alim-Der yurdunda çok makûs bir biçimde öldürüldü; Enes Kara’da intihar etti.
“KYK YURTLARINDA YEMEĞİMİZİN FİYATINI KARŞILAYAMADIĞIMIZ BİR DURUM KELAM KONUSU”
Onun dışında KYK yurtlarında bu yıl kapasite artırıldı lakin, nasıl artırıldığını konuşacak olursak odalara ranza eklendi. Odalardan çalışma masaları çıkarıldı hatta dün Tekirdağ KYK yurdundan bir manzara geldi. Çalışma odalarını büsbütün kaldırıp içeriği 12 kişilik bir oda haline getirmişler. Bu bildiğiniz koğuş düzlemi demek. Zira öğrenciler için asla yaşanabilir insanca bir alan değil. Bizim özel alanımız yok yurtlarda. Onun dışında KYK yurtlarında fiks menü uygulamasına geçildi. Hatta dün buna dair bir aksiyonumuz oldu. Fiks menü uygulamasıyla birlikte öğrencilerin rastgele bir yemeği seçme hakkını… Zira vegan ve vejetaryen öğrenciler var yurtlarda. Bu ortadan kaldırılmış oluyor. Yemekler aslında hijyenik değil; geçtiğimiz yıllarda buna dair çok fazla çalışma yapılmıştı. Bununla bir arada KYK yurtlarında yemeğimizin fiyatını karşılayamadığımız bir durum da kelam konusu.
“MAMAK’TA, 2 ARTI 1 KONUTTA ÜÇ KİŞİ KALIYORUZ VE MESKENİN BİR ODASI UZUNLUKTAN BOYA KÜF”
Onun dışında öğrenci meskenlerine dair konuşacak olursak, emlakçılar ve mesken sahipleri bu bahiste çok acımasızlar bize karşı. Benim şu an oturduğum konut kentin dışında, Mamak’ta, 2 artı 1 meskende üç kişi kalıyoruz ve konutun bir odası uzunluktan boya küf. Taban kattayız, güvenliğimiz yok; apartmanın dış kapısı bile kapanmıyor. Ona karşın 2 bin liraya mesken bulabildik. Onun dışında kente yakın, inançlı, katta bir mesken istediğimiz takdirde 3 bin liranın üstünde bir fiyat gösteriliyor direkt. Bu asla karşılayabileceğimiz bir şey değil. Bütün üniversiteli arkadaşlardan gördüğüm şeyde şu: 3 artı 1 meskende dört-beş kişi kalıyorlar, kirayı bölüşebilmek ismine. Bu da aslında çok içler acısı bir durum. Zira biz buraya çeşitli hayallerle geliyoruz hem kendi hayatımızı kurmak hem de gerçek bilgiyi üretmek, yerleşkelerde bir üniversiteli hayatı yaşamak için geliyoruz. Ama bunu asla yaşayamadığımız, üniversitelerde bizim kendi alanımızın, yerleşkemizin daraltıldığı, gerçek bilgiyi üretemediğimiz yalnızca iktidarın istediği şeyleri ürettiğimiz bir durum var. Bununla yaşadığımız hayal kırıklığı ile birlikte ekonomik krizi iliğimize kadar hissediyoruz. Okul yemekhanelerimize yapılan artırımlardan tutalım, ders notlarımıza kadar hiçbir şeye erişemediğimiz bir durum kelam konusu.
Bu yıl KYK yurdunun çıkmadığı, rastgele bir mesken bulamadığı için okula gelemeyen çok fazla arkadaşımız var ve bunların başında aslında kız arkadaşlarımız ve LGBTİ artı arkadaşlarımız var. Zira insanların zati ‘kız kısmı okumaz’ kelamından gelen, çok yakışıksız bir biçimde bu türlü bir tavrı da varken kız arkadaşlarımızın, konut içinde emeğinin sömürüldüğü bir durum var. Bilgi rüetim sürecinden büsbütün koparıldıkları ve kendi hayatlarını kuramadıkları, ailelerden özerk bir ömür oluşturamadıkları bir durumda var. Bunun içinde çaba ediyoruz aslında.
“KYK BURSUM 850 LİRA; HACETTEPE ÜNİVERSİTESİ YEMEKHANESİNDE YEMEK YEDİĞİMDE AYLIK YEMEK GİDERİM 1200 LİRA”
Geçtiğimiz yıldan bu yana çok fakirleştirildiği ve bütün hakların elinden alındığı bir durum var, şu an ülke profilini gördüğümüzde. Ankara Üniversitesi’nde bugün hiçbir yerde yayınlanmadan yemek 4 liradan 6 liraya çıktı; geçtiğimiz yılda yüzde 50 artırım yapılmıştı. Hacettepe Üniversitesi de keza o denli. Üniversitelerdeki bu yemek artırımını muhakkak kabul etmiyoruz. Devlet üniversitelerinde bilhassa yemekler fiyatsız olmalıdır, bu da bizim temel bir hakkımız. Bununla birlikte aç kalan esasen çok fazla öğrenci var şu an Türkiye’de. Konutuna yemek alamayandan tutalım, pirincin kilosu olmuş 40 lira. Pilav bile yiyemeyeceğimiz bir durum var şu an ülkede. Buna dair de tekrar aslında yalnızca belediyelerin yaptığı çalışma kâfi değil; öğrenciler için farklı bir şey yapılması gerekir. Yerleşkelerdeki yemekhanelerin fiyatsız olması gerekir bizler için. Günde 6 lira; yemek fiyatımızı şu an KYK bursumuz karşılamıyor. Her gün ben sabah, öğlen, akşam yemek yediğim takdirde, KYK bursum 850 lira; Hacettepe Üniversitesi yemekhanesinde yemek yediğimde aylık yemek giderim 1200 lira. Karşılamıyor KYK bursum. Tek talebimiz KYK bursunun artırılması değil aslında, bu kâfi bir şey değil. Bununla birlikte kredi verilen çok fazla öğrenci var Türkiye’de. Kredi uygulanmaması gereken bir şey. Ben kredi alıyorum, bunu ben nasıl ödeyeceğim? Üniversiteye başladığım günden itibaren geleceğe borçlu devam ediyorum şu anda. Fakülteyi bitirdiğim dakikadan itibaren borçlu bir formda hayatıma devam ediyorum. Bu da hakikat bir siyaset değildir; üniversitelileri borçlandırmak, geleceksizleştirmek onların geleceğe dair umutlarını çalmışlarken daha fazla sürdürmek yapılmaması gereken bir şeydir.”